خانه‌ای تلفیقی از سنت و مدرنیته با دکوراسیون خلاقانه و نور طبیعی در دل زندگی نیما کرمی و زینب زارع

در اینجا، خانه نیما کرمی، زینب زارع و دختر کوچکشان، نیل، قرار دارد؛ زوج هنرمندی که سال‌ها است با اجرای برنامه‌های متنوع، مهمان خانه‌ها می‌شوند. ما به مناسبت انتخاب‌های آن‌ها در زمینه سبک دکوراسیون، مهمان خانه‌شان شدیم تا آن‌ها درباره دلایل طراحی این فضا و سبک زندگی‌شان سخن بگویند. خانه‌ای که به گفته خودشان، ترکیبی نیمه سنتی و نیمه مدرن دارد و بیشتر از طریق نور طبیعی روز، روشن و درخشان است.

این منزل مملو از وسایل چوبی، ظروف مسی قدیمی، اشیای شیشه‌ای و سفالی است. یکی از دلایل اصلی اختصاص فضای وسیع برای حرکت در داخل خانه، حضور نیل، دختر دو و نیم ساله خانواده، می‌باشد. طراحی داخلی این خانه چندین بار دچار تغییر شده است و بر اساس گفته ساکنان، قرار است در آینده نیز تغییراتی در آن صورت گیرد.

نیما کرمی: ما به استفاده از مواد طبیعی علاقه‌مندیم؛ بنابراین این خانه پر است از وسایل چوبی، از جمله ظروف شیشه‌ای و ظروف مسی قدیمی. در عین حال، برخلاف وجود این ظروف، هیچ ظرف کریستالی در خانه ما یافت نمی‌شود. همچنین، سفال‌های دکوری نقش مهمی در دکور خانه دارند؛ سفال‌های آبی را از سفر به اصفهان و شهرضا تهیه کردیم و سایر سفال‌ها را از همدان به عنوان سوغات آورده‌ایم. تابلوهای نقاشی نیز اثر هنری استاد شایسته‌پور هستند که هدیه گرفته‌ام.

این خانه ترکیبی است از سبک سنتی و مدرن، و ما علاقه‌مند به تلفیق این دو سبک هستیم. مبلمان‌های اینجا کاملاً مدرن است، اما با لوازم سنتی به خوبی هماهنگ شده است. در گذشته، مبلمان چوب تیره و پارچه‌ای بنفش داشتیم، و پرده‌ها با روکش مبلمان هم‌رنگ بودند. اما با تعویض مبلمان، فضای پذیرایی همچنان با طراحی قدیمی هماهنگ باقی مانده است. رنگ بنفش را بسیار دوست دارم و از انعکاس نور در این رنگ، احساس جذابیت می‌کنم.

زینب زارع: ما ترجیح می‌دهیم نور طبیعی در داخل خانه جاری باشد. در اینجا پنجره بزرگی قرار دارد که اجازه می‌دهد نور خورشید به خوبی وارد فضا شود. پرده‌های طرحدار باعث شلوغی ظاهری خانه می‌شوند، بنابراین اعتقاد دارم هر چه وسایل ساده‌تر باشند، بهتر است. در صورت تعویض پرده‌ها در آینده، ترجیحم این است که آن‌ها تیره و از نوع حریر باشند.

نیما کرمی: این وسایل یا از چوب راش ساخته شده‌اند یا از چوب روسی. ام‌دی‌اف را می‌توان نوعی مشتق از چوب دانست، اما کاملاً خالص نیست. چوب‌ها گره‌های منحصر به فردی دارند. چوب راش نسبت به چوب روسی مقاومت بیشتری دارد، به همین دلیل معمولاً میز وسط مبل که احتمال ضربه دیدن بیشتری دارد، از چوب راش ساخته می‌شود؛ البته این به معنای ممنوع بودن ساخت این نوع میزها با چوب روسی نیست.

زینب زارع: ما نشیمن را از سایر بخش‌های خانه جدا کردیم، به همین دلیل پرده‌ای با رنگ قهوه‌ای و متفاوت انتخاب کردیم. استفاده از گل طبیعی در این فضا، انرژی بسیار خوبی به محیط می‌بخشد و حضور آن احساس مثبت و سرزندگی ایجاد می‌کند. ما از فرش نشیمن بسیار راضی هستیم؛ طرح این فرش پازیریک است که یکی از قدیمی‌ترین نقشه‌های فرش ایرانی به شمار می‌آید.

این فضا با قفسه‌های کتابخانه جدا شده است و نقش یک کتابخانه خصوصی را ایفا می‌کند. ما به کتاب‌های‌مان احترام زیادی می‌گذاریم و ترجیح می‌دهیم برای آن‌ها فضایی جدا و اختصاصی در نظر بگیریم.

نیما کرمی اعلام کرد که پاراوان ساخته شده از چوب روس و ترکیبی از شیشه‌های رنگی است. طراحی این پاراوان بر اساس یک در قدیمی در اصفهان الهام گرفته شده و در اندازه‌ای مشابه یک پاراوان واقعی ساخته شده است.

زینب زارع: وقتی برای خرید لوستر به فروشگاه رفتیم، تنها سبکی که با فضای خانه‌مان همخوانی داشت، همین لوستر بود؛ زیرا این سبک با فضای خانه‌مان سازگار است. اما در آینده و با تغییر دکوراسیون، احتمالاً این لوسترها هم تغییر خواهند کرد.

صندلی‌های میز ناهارخوری دارای طرح‌هایی به رنگ سبز و آبی هستند. در گذشته، پارچه آن‌ها رنگ دیگری داشت که پس از تعویض، از پارچه جدید استفاده شد. در کل، به جز کابینت‌های قهوه‌ای، رنگ آبی در آشپزخانه‌مان بیشتر از سایر رنگ‌ها دیده می‌شود، مانند ظروف سفالی آبی‌رنگ.

نیما کرمی می‌گوید کابینت‌ها قبلاً رنگ شیری داشتند، اما پس از ورود به این خانه، رنگ آن‌ها را با بندکشی کاشی‌ها هماهنگ کردیم، چون قبلاً با هیچ چیز دیگر سازگار نبودند. او علاقه‌مند به کابینت‌های سفید به سبک روستیک است، اما این سبک با فضای خانه همخوانی نداشت، بنابراین آن‌ها را تعویض کردیم.

زینب زارع توضیح می‌دهد که نیما ترجیح می‌دهد فضا پرنور باشد، در حالی که او نور کم را ترجیح می‌دهد. این تفاوت سلیقه باعث شد تا تعادلی در نورپردازی خانه ایجاد کنیم که هر دو از آن رضایت داشته باشیم. چون خانه نسبتا بزرگ است، در هر منطقه فقط همان قسمت روشن می‌شود و بقیه فضاها تقریبا تاریک باقی می‌ماند، و در نهایت، آباژورهای روشنایی در قسمت‌های دیگر روشن می‌مانند.

زینب زارع: با اینکه وجود یک میز در اتاق نشیمن یا اتاق تلویزیون ضروری است، اما ما این میز را حذف کردیم. در فضای نشیمن همواره نیاز به میزی داریم که تنقلات روی آن قرار گیرد، اما در حال حاضر به منظور ایجاد فضای بیشتر برای حرکت و جلوگیری از آسیب دیدگی هنگام رفت و آمد، میز را برداشته‌ایم.

نیما کرمی اظهار داشت که این منزل پر از وسایل چوبی است، و چوب روس را که سبک‌تر و نقش‌دارتر است، ترجیح می‌دهد. بر روی برخی از میزها نقاشی‌هایی از گل و مرغ کشیده شده و در ساخت آنها از قطعات کاشی‌های دست‌ساز خشتی اصفهان استفاده شده است. همچنین در طراحی برخی میزها، سرامیک‌های دست‌ساز به کار رفته و ابزار و یراق آن‌ها از جنس برنز و برنج است.

زینب زارع بیان کرد که علاقه‌ای به فرش‌های روشن ندارد، حتی اگر با فضای خانه‌اش هماهنگ باشد. او ترکیب رنگ سورمه‌ای و کرم را در فرش‌ها می‌پسندد و در صورت تعویض فرش، احتمالاً فرش‌هایی با رنگ لاکی را انتخاب می‌کند.

او همچنین گفت که چون تمایل دارد وسایل مورد نیاز هنگام آشپزی در دسترس باشد، چند طاقچه در آشپزخانه نصب کرده است. سبدهایی که از سقف آویزان شده‌اند، محل نگهداری سیب‌زمینی و پیاز است. اما این طاقچه‌ها گاهی ممکن است باعث شلوغی شوند، زیرا در حین آشپزی و با کمبود زمان، وسایل را داخل آنها قرار می‌دهد. با این حال، زینب زارع معتقد است که وجود طاقچه برای هر آشپزخانه‌ای ضروری است. یکی از ظروف همیشگی او، ظروف سفالی است که غذاهای سنتی و آش‌ها را در آنها سرو می‌کند.

دخترمان نیل تقریباً دو سال و نیم دارد. کوچک‌ترین اتاق خانه هم مال اوست. یکی از مزایای این فضا این است که نیل به راحتی می‌تواند آن را مرتب کند. ما تمایل داشتیم که رنگ اتاق دخترمان سفید باشد؛ بنابراین، وسایل چوبی داخل اتاق نیز سفید هستند.