نفیسه روشن: بحران بازیگران تلویزیونی در پلتفرم‌ها، نابرابری و بی‌احترامی به تاریخ هنر کشور
نفیسه روشن درباره تبعیض و بی‌عدالتی در دنیای بازیگری و تلویزیون صحبت می‌کند. کشف حقیقت‌های تلخ و ناگفته‌ها را بخوانید!
نفیسه روشن در صحبت‌هایش به واقعیت تلخی اشاره می‌کند که بسیاری از بازیگران تلویزیونی و هنرمندان کشورمان با آن روبه‌رو هستند. او می‌گوید که در گذشته، تلویزیون جایگاهی بود که هر بازیگر جوان و نوپا آرزوی حضور در آن را داشت. خیابان‌ها و پارک‌ها پر بود از تماشاگرانی که کنار خانواده‌هایشان می‌نشستند تا سریال‌هایی مانند «نرگس» یا «میوه ممنوعه» را ببینند و از دیدن بازیگران محبوبشان لذت ببرند. اما امروز، این نگاه و ارزش به بازیگر تلویزیونی تغییر کرده است؛ گویی حالا بازیگرانی که روزگاری در سریال‌های پرمخاطب ظاهر می‌شدند، دیگر در چشم برخی پلتفرم‌ها و تهیه‌کنندگان، تنها نقش‌های درجه دو دارند.
نکته‌ای که نفیسه روشن به آن اشاره می‌کند، حلقه‌ای بسته است که در آن تعداد معدودی بازیگر در پروژه‌های مختلف تکرار می‌شوند و هیچ راهی برای حضور چهره‌های جدید و متفاوت وجود ندارد، مگر اینکه اسپانسر و پول حرف اول را بزند. او روایت می‌کند که حتی کارگردانان سرشناس هم در گفت‌وگوهای خصوصی، شرط و شروط عجیب و غریبی برای حضور در پروژه‌ها مطرح می‌کنند؛ از آوردن اسپانسری خاص گرفته تا پرداخت مبالغ نجومی که برای بازیگرانی با سابقه و کاربلد، غیرقابل تصور است.
این وضعیت، نه تنها برای هنرمندان حرفه‌ای و با سابقه، بلکه برای مخاطبان هم نگران‌کننده است. چرا که ارزش و اعتبار بازیگرانی که سال‌ها زحمت کشیده‌اند، در مقابل حلقه‌ای محدود و قدرت‌طلب، کاهش پیدا می‌کند و این به معنای نادیده گرفتن حافظه جمعی مخاطبان است. نفیسه روشن با صداقت می‌گوید که باید در مقابل این بی‌عدالتی‌ها بایستد و از جایگاه و حق خود دفاع کند؛ چرا که هنر و بازیگری، تنها یک شغل نیست، بلکه بخشی از فرهنگ و هویت یک ملت است.
در کنار این‌ها، روایت‌هایی از دلالی و رابطه‌های ناسالم در پشت صحنه هم شنیده می‌شود؛ دستیاران و افراد مرتبط، نقش میانجی را بازی می‌کنند و بازیگران را به پروژه‌هایی می‌فرستند که گاه تنها بر اساس رابطه و پارتی است، نه استعداد و توانایی. این موضوع، فضا را برای هنرمندانی که سال‌ها زحمت کشیده‌اند، سخت‌تر می‌کند و نشان می‌دهد که در برخی موارد، پشت‌صحنه‌های تلخ‌تر از آن چیزی است که در نگاه اول دیده می‌شود.
در نهایت، این صحبت‌ها یادآور اهمیت حمایت و قدرشناسی از هنرمندان واقعی است. کسانی که با عشق و تلاش، هنر را به مردم ارائه می‌دهند و خاطراتی فراموش‌نشدنی در ذهن و دل مخاطبان ساخته‌اند. باید به یاد داشته باشیم که هنر، ارزشمند است و باید برای حفظ و ارتقای جایگاه آن تلاش کنیم؛ چرا که آینده فرهنگ ما در دستان هنرمندانی است که با عشق و صداقت، در راه اعتلای هنر و فرهنگ کشور گام برمی‌دارند.
