ستارگان خاموش ایرانی؛ فرصت‌های از دست رفته و مسیرهای نرفته
ستارگان خاموش ایرانی؛ داستان ۵ هنرمند زن که فرصت‌های بزرگ را از دست دادند
داستان تلخ ستارگان خاموش ایرانی؛ فرصت‌های از دست رفته و مسیرهای نرفته در دنیای هنر و تلویزیون
اخیراً انتشار گفت‌وگویی با حدیث فولادوند او را به یکی از موضوعات داغ خبرها بدل کرده است؛ فردی که در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ پتانسیل رسیدن به جایگاهی برتر را داشت، اما شاید تصمیم‌گیری‌هایش مانع از آن شد که او به ستاره‌ای در سطح بالا بدل شود. البته او در این مسیر تنها نبود و افراد دیگری نیز بودند که چنین فرصت‌هایی را از دست دادند. در این مقاله، به سراغ آن‌ها و داستان‌هایشان خواهیم رفت. با ما همراه باشید.
پرستو صالحی
در حال حاضر، مجری برنامه عشق ابدی با بازی در فیلم "چشم‌هایش" از فرامرز قریبیان شروع کرد، اما شهرت اصلی‌اش احتمالا در سریال "زیر آسمان شهر" رقم خورد. این نقش می‌توانست سکوی پرشی قدرتمندی برای او باشد، همانطور که غفوریان و همکارانش از حضور در آن کمدی موفق آن زمان بهره‌مند شدند. با این حال، سرنوشت او را به خارج از مرزها کشاند تا امروز در قالب یک رئالیتی‌شو به نام عشق ابدی فعالیت کند. این تغییر مسیر، حتی اعتبار کمی که در تلویزیون داشت را نیز تقریباً از بین برد.
زیبا بروفه
زیبا بروفه چهره محبوب و پرطرفدار آثار تلویزیونی در دهه‌های 70 و 80 بود. اگرچه در سینما جز نقش در فیلم "پر پرواز" نتوانست موفقیت قابل توجهی کسب کند، اما سابقه نسبتا درخشان او در تلویزیون کافی بود تا در سال‌های بعد بتواند هر پروژه‌ای را در این حوزه نجات دهد. با این حال، مرگ همسرش در اواخر دهه نود او را پس از مدتی غیبت طولانی از صحنه‌های تلویزیونی به طور کامل کنار کشید، تا شاید تصاویرش در کنار شادمهر آخرین یادگارهای او در ذهن مخاطبان باشد.
ساره آرین
ساره آرین با فیلم "آواز قو" وارد دنیای سینما شد و توانست توجه‌ها را جلب کند؛ اثری که نقش مقابل بهرام رادان را به او سپرد و در ذهن‌ها ماندگار شد. پس از آن، حضور او در سریال "هزاران چشم" به کارگردانی کیانوش عیاری، جایگاه او را در تلویزیون تثبیت کرد. این دو تجربه کاری، هرچند محدود، کافی بود تا نام ساره آرین در فهرست بازیگران برجسته دهه هشتاد تلویزیون قرار گیرد. اما در ادامه، با وجود داشتن ویژگی‌هایی مانند ظاهر سینمایی، فعالیت‌های حرفه‌ای‌اش برخلاف بسیاری از هم‌نسلانش محدود باقی ماند و امروز کمتر کسی او را به یاد می‌آورد.
خزر معصومی
شاید کم‌توجه‌ترین فرد در این فهرست خزر معصومی باشد. حضور در سه فیلم سینمایی و یک اثر تلویزیونی کافی بود تا پس از نزدیک به بیست سال، همچنان نام او را در تولیدات اخیر جست‌وجو کنیم. او با نقش‌آفرینی در فیلم «باغ‌های کندلوس» مقابل محمدرضا فروتن آغاز کرد و در «به رنگ ارغوان» نقش یک ستاره را ایفا نمود، اما چه تأسف‌بار که این مسیر ادامه پیدا نکرد و در نهایت او مهاجرت کرد و از سینمای ایران دور شد.
حدیث فولادوند
در نهایت، به همان فردی که در مقدمه به آن اشاره کردیم، می‌رسیم. دختری با چشمان درخشان که فعالیت خود را با فیلم «دست‌های آلوده» ساخته سیروس الوند آغاز کرد و پس از آن، علیرغم حضور در چند اثر برجسته تلویزیونی، ترجیح داد وارد حوزه تولیدات سطح پایین‌تر شود و تقریباً تمامی راه‌های رسیدن به ستاره شدن را مسدود کند. مشکل فولادوند این است که هنوز هم در شبکه‌های اجتماعی طرفداران زیادی دارد و احتمالا...
