ایرن زازیانس؛ بازیگر ارمنی‌تبار سینما و تئاتر ایران با نقش‌های ماندگار و جایزه‌های نادیده در تاریخ هنرهای نمایشی
عکس قدیمی ایرن زازیانس، بازیگر سینما و تئاتر ایران، در جشنواره سپاس؛ داستانی متفاوت از هنرپیشه‌ای ارمنی‌تبار. کلیک کنید!
در این عکس قدیمی و خاطره‌انگیز، خانم ایرن، بازیگر مطرح و ارمنی‌تبار سینمای ایران، دیده می‌شود که در دورهٔ سوم جشنواره سپاس جایزه‌ای را اهدا می‌کنند. نکته جالب این است که خانم ایرن خودش جایزه نگرفته، بلکه نقش اهداکنندهٔ جایزه را بر عهده دارند. در سمت چپ تصویر، احتمالا سلیمان میناسیان، یکی از هنرمندان و فعالان عرصه هنر و فرهنگ آن زمان، دیده می‌شود. این تصویر، بخشی از تاریخ هنر ایران را نشان می‌دهد که با حضور چهره‌هایی چون ایرن، در کنار دیگر هنرمندان و منتقدان، شکل گرفته است.
ایرن، هنرمند ارمنی‌تبار، یکی از ستاره‌های درخشان تئاتر، سینما و تلویزیون ایران است که فعالیت هنری‌اش را از تئاتر فردوسی شروع کرد و در سال‌های دهه ۱۳۲۰ به جمع بازیگران تئاتر سعدی پیوست. او در نمایش‌هایی چون «شنل قرمز»، «بادبزن خانم ویندرمیر» و «چراغ گاز» درخشید و بعدها وارد دنیای سینما شد. فیلم‌هایی همچون «چشم به راه»، «قاصد بهشت»، «چشمه آب حیات» و «مروارید سیاه» از جمله کارهای او در دوران قبل از انقلاب است. همکاری با کارگردانان نام‌آشنا مانند خسرو هریتاش، ساموئل خاچیکیان، مسعود کیمیایی و عباس کیارستمی، نشان از جایگاه ویژه او در صنعت سینما دارد.
بعد از انقلاب، ایرن همچنان در سینما فعال بود و در فیلم‌هایی چون «خط قرمز» و «جایزه» ظاهر شد. آخرین بار در فیلم «شیرین» ساخته عباس کیارستمی دیده شد و در سن ۸۴ سالگی دار فانی را وداع گفت. او نماد یک هنرپیشه متفاوت بود؛ کسی که نه تنها در قالب‌های رایج سینمای آن روز نمی‌گنجد، بلکه شخصیت و سبک خاص خودش را داشت. به گفته منتقدین، ایرن با چشمان عسلی و تیپ سینمایی‌اش، در دنیای هنر، جایگاهی خاص برای خودش ساخته بود، هرچند در سینمای کلیشه‌پرداز آن زمان، فرصت بروز کامل نیافت.
این عکس، نه تنها یک لحظه تاریخی است، بلکه یادآور هنرمندانی است که با استعداد و شخصیت متفاوتشان، مسیر هنر ایران را غنی‌تر کردند. هواداران هنر و سینما، بی‌تردید باید قدردان نقش این بزرگان در شکل‌گیری هویت فرهنگی کشورمان باشند و همچنان به یاد و خاطره آن‌ها زنده نگه دارند.
