بازی منچ؛ تاریخچه، قوانین و لذت نوستالژیک بازی در دنیای مدرن

منچ یکی از بازی‌های پرطرفدار و خاطره‌انگیز در ایران است؛ بازی‌ای که حضورش را می‌توان در بسیاری از خانه‌ها و جمع‌های خانوادگی مشاهده کرد.

تاریخچه منچ

منچ در اصل یک بازی آلمانی با نام Mensch ärgere Dich nicht است که به معنای «آدم، حرص نخور» می‌باشد و برای اولین بار در سال ۱۹۱۴ توسط یوزف فریدریش اشمیت طراحی شد. این بازی به سرعت در اروپا محبوبیت پیدا کرد و پس از آن راه خود را به کشورهای دیگر باز کرد. ورود منچ به ایران نیز به دهه‌های میانی قرن گذشته برمی‌گردد؛ زمانی که این بازی همزمان با موجی از بازی‌های غربی وارد بازار ایران شد.

راهنمای قوانین و مقررات بازی

این بازی معمولاً بین ۲ تا ۴ نفر انجام می‌شود و هر بازیکن دارای چهار مهره با رنگ مخصوص است.

هدف بازی حرکت دادن مهره‌ها از خانه آغازین به خانه نهایی در مرکز صفحه است.

حرکت مهره‌ها بر اساس نتیجه تاس تعیین می‌شود و برای وارد کردن مهره به بازی، باید عدد ۶ روی تاس بیاید.

در صورت قرار گرفتن مهره یک بازیکن در خانه‌ای که مهره رقیب حضور دارد، مهره رقیب به خانه اول برمی‌گردد؛ این قانون، بازی منچ را پرهیجان و گاهی پر از رقابت و تغییرات می‌کند!

بازی منچ در دوران دیجیتال

با پیشرفت فناوری، نسخه‌های دیجیتال و برنامه‌های متنوعی از منچ توسعه یافته‌اند که امکان بازی آنلاین با دوستان و حتی افراد ناشناس در سراسر جهان را فراهم می‌کنند. اما، هنوز هم لذت واقعی منچ در لحظاتی است که در کنار هم روی یک سفره یا میز جمع می‌شویم و صدای خنده و هیجان تاس در خانه طنین‌انداز می‌شود.