همسر هم‌سن و سال حسن معجونی، زندگی و فعالیت‌های او
بیوگرافی همسر هم‌سن و سال حسن معجونی | زندگی شخصی و حرفه‌ای بازیگر سریال مسافران
بیوگرافی همسر هم‌سن و سال حسن معجونی، زندگی حرفه‌ای و شخصی بازیگر سریال مسافران، ازدواج، فعالیت‌های تئاتر و سینما، و علاقه‌مندی‌های او را در این مقاله بخوانید.
حسن معجونی یکی از بازیگران شناخته شده است که در سریال مسافران نقش آفرینی کرده و توانسته است طرفداران زیادی از اقشار مختلف جذب کند.
او در نقش عطا در سریال شمعدونی، همسر هدیه حسینی نژاد است و چند سالی است که با او ازدواج کرده است. اما درباره فرزندان حسن معجونی اطلاعات دقیقی در دسترس نیست و به نظر می‌رسد این زوج هنوز فرزندی ندارند.
گفته می‌شود فاصله سنی میان آنها حدود ۲۵ سال است.
همسر دوم او یکی از شاگردانش در کلاس‌های بازیگری بوده است. این آشنایی در ابتدا به عنوان رابطه استاد و شاگرد شکل گرفت و به مرور زمان به یک رابطه عاطفی و عاشقانه تبدیل شد.
حسن معجونی از فعالیت‌های دانشجویی در عرصه تئاتر آغاز کرد و در نهایت در سال ۱۳۷۴، زمانی که ۲۷ ساله بود، با بازی در نمایش تلویزیونی «پرده عجایب» به کارگردانی داریوش مودبیان وارد دنیای تصویر شد. در این مجموعه، او تنها در یک قسمت حضور داشت و هم‌زمان با بازیگران سرشناسی مانند علی نصیریان و رضا ژیان همکاری می‌کرد.
در سال ۱۳۷۵، او به صورت حرفه‌ای وارد عرصه تئاتر شد و با اجرای نمایش «یادگار سال‌های شن» به نویسندگی و کارگردانی علی رفیعی روی صحنه رفت. بعدها، در سال ۱۳۷۶، گروه تئاتر لیو را با هدف آموزش و توسعه فعالیت‌های تئاتری تأسیس کرد. فعالیت‌های این گروه از سال ۱۳۸۰ آغاز شد و اکنون یکی از باسابقه‌ترین گروه‌های نمایشی کشور محسوب می‌شود.
حسن معجونی چندین سال است که با خانم هدیه نژاد ازدواج کرده و زندگی مشترک خود را ادامه می‌دهد.
من بازیگری را یک سوءتفاهم می‌دانم؛ در تئاتر و سینما فعالیت می‌کنم اما اصلاً از این کار رضایت ندارم. در واقع، متوجه شده‌ام که باید تدریس را هم کنار بگذارم، چون لذت و تمرکزی که در کارگردانی دارم، هرگز قابل مقایسه با بازیگری و تدریس نیست.
عشق من به غذا بسیار است؛ از خوردن چیزی بدم نمی‌آید و هیچ غذایی نیست که دوست نداشته باشم. در مورد رنگ‌ها هم، هر چیزی که با خاکستری ترکیب شود، جزو طیف مورد علاقه‌ام است. اگر بخواهم دقیق‌تر بگویم، همه رنگ‌های سردی که با خاکستری مخلوط می‌شوند، جزو رنگ‌های مورد علاقه‌ام هستند.
در زمینه شهرت در تلویزیون، حسن معجونی در سال ۱۳۷۹ با بازی در سریال «خسیس» وارد عرصه تلویزیون شد و سپس در سال ۱۳۸۶ در فیلم «همیشه پای یک زن در میان است» در سینما ظاهر شد. او در سال ۱۳۸۸ با نقش‌آفرینی در سریال «مسافران» به کارگردانی رامبد جوان، به شدت دیده شد، و در سال ۱۳۹۴ نیز در سریال «شمعدونی» درخشید.
تجربه و سبک من در کارگردانی
در زمینه کارگردانی، رویکرد شخصی و خاص خودم را دارم. کمی بازیگر را آزاد می‌گذارم، زیرا هر بازیگری معمولاً با قراردادها و محدودیت‌هایی همراه است. من به لحظه‌هایی علاقه‌مندم که افراد در حالی که ظاهر می‌شوند، در واقع بدون بازی و مصنوعی هستند؛ این مرز ظریف بین بازی و زندگی است که دوستش دارم.
حضور در برنامه خندوانه
در سال ۱۳۹۶، من به عنوان یکی از چهار داور در برنامه استعداد‌یابی «خنداننده شو» حضور داشتم، کنار اشکان خطیبی، رامبد جوان، فرهاد آئیش و پانته آ بهرام.
انتقال به رشت و زندگی جدید
اکنون زندگی‌ام را به رشت منتقل کرده‌ام، اما فعالیت در حوزه بازیگری در این شهر کمی چالش‌برانگیز است. هر زمان نیاز به اجرای تئاتر باشد، به تهران سفر می‌کنم و برمی‌گردم. از زندگی در تهران و فضای آن روزها فرار کرده‌ام؛ در آنجا زندگی آسان‌تر و سبک‌تر است و در کنار آن، فعالیت‌های تئاتری نیز دارم.
درک عمیق دیالوگ‌ها
من آدمی نیستم که صرفاً دیالوگ‌ها را حفظ کنم. باید آنها را کامل درک کنم؛ وقتی معنای آن را فهمیدم، در ذهنم ثابت می‌مانند. اگر چیزی را نفهمم، هرگز نمی‌توانم آن را حفظ کنم.
حس معجونی نسبت به کتاب و مطالعه
هنوز هم از خریدن کتاب لذت می‌برم، اما ای کاش این لذت با خواندن هم برابری می‌کرد. کاش زمان کافی داشتم تا همه کتاب‌هایی را که می‌خرم، بخوانم؛ اما بیشتر اوقات، فقط برخی از آنها را فرصت می‌دهم که مطالعه کنم. من بیشتر «کتاب‌خر» هستم تا «کتاب‌خوان».
روابط با جوانان
با جوانان رابطه خوبی دارم و با آنها صحبت می‌کنم، انگار فرزندانم هستند. اگر ببینم اشتباهی می‌کنند، برایم آزاردهنده نیست. اما اگر همان اشتباهات را افراد هم‌سن من انجام دهند، ممکن است مرا دیوانه کند.
در حوزه سینما، آثار شامل «شمش طلا» (۱۳۹۹)، «آفرود» (۱۳۹۹)، «گورکن» (۱۳۹۸)، «لتیان» (۱۳۹۷)، «بی حسی موضعی» (۱۳۹۷)، «تپلی و من» (۱۳۹۷)، «ما همه با هم هستیم» (۱۳۹۷)، «خوک» (۱۳۹۶)، «بی نامی» (۱۳۹۵)، «اشباح» (۱۳۹۲)، «تتل و راز صندوقچه» (۱۳۹۲)، «از تهران تا بهشت» (۱۳۹۱)، «برف روی کاج‌ها» (۱۳۹۰)، «قصه‌ها» (۱۳۹۰)، «لب دریا» (۱۳۹۰)، «خیابان‌های آرام» (۱۳۸۹)، «از رئیس‌جمهور پاداش نگیرید» (۱۳۸۷)، «ای دوست مرا به خاطر آور» (۱۳۸۷)، «کنعان» (۱۳۸۶) و «همیشه پای یک زن در میان است» (۱۳۸۶) است.
در حوزه تلویزیون، آثار شامل «شمعدونی» (۱۳۹۴) و «مسافران» (۱۳۸۸) می‌باشند.
