عشق بینظیر اسماعیلخانی به گوهر خیراندیش در «بانو»
عشق خالص جمشید اسماعیلخانی به گوهر خیراندیش: راز زیبایی و نقش ماندگار در فیلم «بانو»
عشق خالص جمشید اسماعیلخانی به گوهر خیراندیش، راز زیبایی و نقش ماندگار در فیلم «بانو» و خاطرات هنری او را روایت میکند.

در مراسم اکران مجدد فیلم «بانو»، گوهر خیراندیش با یادآوری هنرمندانی چون بیتا فرهی، داریوش مهرجویی، خسرو شکیبایی و فردوس کاویانی، از غم فقدان آنها سخن گفت و تأکید کرد که این اثر پس از 34 سال هنوز هم نو و قابل تأمل است.
داریوش مهرجویی اثری به نام «بیشرح بینهایت» را از من دیده بود و بعدها گفت که از همان لحظه که او را دیدم، برای نقش انتخابم کرد. او تصور میکرد که زیر بار چنین گریم سنگینی نخواهم رفت، اما نمیدانست که من عاشق بازی در نقشهای متفاوت هستم.
جمشید اسماعیلخانی، همسرم، در صحنه فیلمبرداری حضور داشت و گفت نمیتوانید او را زشت کنید، چون این زن بسیار زیبا است. او معتقد بود که من زیباترین زن هستم، اما مادرم میگفت به بچهام نگوید زشت، بلکه بگوید بانمک. برای گریم این فیلم، آقای اسکندری سر پستانک را برمیداشت و در بینی من فرو میکرد تا پف بیشتری داشته باشد و بتواند آن را سیاه کند، با لاکهای مخصوص. دندانهایم را زرد میکردند، و روی پوستم موادی میگذاشتند که پس از سوختن و سیاه شدن، به چشم بیاید. همچنین پودر و کرمهایی به چشمهایم میزدند تا حالت قیمانند ایجاد شود.