پگاه آهنگرانی؛ بازیگر، مستندساز، مهاجر و همسر علی عظیمی
بیوگرافی کامل پگاه آهنگرانی، بازیگر، مستندساز و همسر علی عظیمی | زندگی، افتخارات و مهاجرت
پگاه آهنگرانی، بازیگر، مستندساز و همسر علی عظیمی، با افتخارات فراوان، مهاجرت به انگلستان و زندگی پرماجرا در سینما و هنر ایران و جهان.

زندگینامه پگاه آهنگرانی
پگاه آهنگرانی در تاریخ ۲ مرداد ۱۳۶۳ در شهر اراک به دنیا آمده است. او بازیگر و مستندساز است.
وی تحصیلات خود را در رشته موسیقی در مقطع هنرستان به پایان رسانده است. فعالیت هنری خود را از سن شش سالگی آغاز کرد و پس از تجربهای در زندان، اکنون ازدواج کرده و در کشور انگلستان ساکن است.
خانواده و ریشههای فرهنگی
پگاه اولین فرزند خانواده در شهر اراک است. پدرش جمشید آهنگرانی، طراح صحنه و کارگردان، و مادرش منیژه حکمت، تهیهکننده و کارگردان شناخته شده سینمای ایران میباشند. او یک خواهر به نام مهشید دارد.
آغاز فعالیت
در سال ۱۳۶۹، زمانی که تنها ۶ سال داشت، به واسطه پدر و مادرش در فیلم «گربه آواز خوان» نقشآفرینی کرد.
هشت سال بعد، در سال ۱۳۷۷، او برای دومین بار با حضور در فیلم «دختری با کفشهای کتانی» و همکاری با بازیگرانی چون عبدالرضا اکبری و اکرم محمدی، توانست عملکرد قابل توجهی از خود نشان دهد.
در فیلمی که مادرش حضور داشت
پگاه در نخستین تجربه بازیگری خود در سال ۱۳۷۹ و در فیلم مادرش، در نقشهای متفاوتی ظاهر شد. این فیلم با استقبال خوبی روبرو شد و چندین جایزه دریافت کرد.
حادثه و جراحت
در سال ۱۳۸۶، در حین فیلمبرداری فیلم "آتش سبز"، بدون حضور بازیگر بدل، به دلیل سقوط، مهرههای کمر دچار شکستگی شد و برای مدت زیادی در بیمارستان بستری ماند.
تلویزیون من در ایران کار نمیکند.
من هرگز در تلویزیون فعالیت نکردهام و نخواهم کرد، زیرا به شدت معتقدم که برنامههایی که در آن ارائه میشود، بسیار ضعیف است، حتی اگر در تلویزیون ایران باشد یا در تلویزیونهای جهانی.
از مستندسازی تا خبرنگاری
خانم آهنگرانی علاوه بر فعالیت در حوزه بازیگری، علاقهمند به مستندسازی است. او موفق شده است جایزه ویژه جشنواره فیلم کوتاه اصفهان را برای کارگردانی مستند «تماشاخانه» کسب کند. علاوه بر این، او نویسنده نیز بوده و تجربیات روزنامهنگاری دارد. همچنین، ایشان مدیر یک موسسه هنری و فرهنگی میباشند.
دعوت به دادسرا
پگاه آهنگرانی در مرداد ماه سال ۱۳۸۸ و پس از برگزاری اعتراضات به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم، برای ارائه توضیحاتی به دادسرای انقلاب فراخوانده شد.
بازداشت و محکومیت به ۱۸ ماه حبس
در تاریخ ۱۹ تیر ۱۳۹۰، او توسط مأموران حفاظت اطلاعات نیروی انتظامی در منزلش دستگیر شد.
یکی دیگر از دلایل بازداشت وی، ساخت مستندی درباره مسعود ده نمکی، کارگردان فیلم «اخراجیها» و از رهبران سابق انصار حزبالله، بوده است.
پس از ۱۷ روز حبس انفرادی در زندان اوین، با سپردن وثیقهای به مبلغ ۱۰۰ میلیون تومان آزاد شد. در نهایت، دادگاه بدوی او را به ۱۸ ماه حبس تعزیری و سه سال ممنوعالخروجی محکوم کرد.
همچنین، یکی دیگر از اتهامات علیه پگاه آهنگرانی، شرکت در اعتراضات سال ۱۳۸۸ بوده است.
دستیابی به سیمرغ
پگاه آهنگرانی در سال ۱۳۹۱ برای ایفای نقش در فیلم دربند، جایزه سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن را از سی و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر دریافت کرد.
مهاجرت عبارت است از حرکت افراد از یک منطقه جغرافیایی به منطقهای دیگر با هدف اقامت دائم یا موقت. این پدیده تاثیرات متعددی بر زندگی فردی، اجتماعی و اقتصادی افراد دارد و در طول تاریخ نقش مهمی در توسعه و تغییرات فرهنگی جوامع ایفا کرده است. مهاجرت میتواند دلایل مختلفی مانند فرصتهای شغلی، تحصیل، امنیت، یا تغییرات اقلیمی داشته باشد و در نتیجه، روندهای جمعیتی و ساختارهای اجتماعی را شکل میدهد.
خانم آهنگرانی در سال ۱۴۰۰ پس از ایفای نقش در فیلم «بدون قرار قبلی»، به کارگردانی بهروز شعیبی و در کنار مصطفی زمانی و الهام کردا، از ایران مهاجرت کرد.
تصویر پگاه آهنگرانی و همسرش
پیوند زناشویی
در سال ۱۴۰۲، پگاه آهنگرانی که در آن زمان ۳۶ ساله بود، با علی عظیمی، ترانهسرا و آهنگساز ۴۵ ساله مقیم لندن، ازدواج کرد.
این زوج در حال حاضر در انتظار تولد نخستین فرزندشان هستند.
علی عظیمی، متولد ۷ شهریور ۱۳۵۶ در تهران، ترانهسرا، آهنگساز، نوازنده و خواننده ایرانی است که در سال ۱۳۸۸ از ایران مهاجرت کرده و هماکنون در لندن زندگی میکند.
دستاوردها
- دریافت دیپلم افتخار از جشنواره بینالمللی فیلم اجتماعی آبادان در دوره دوم بهخاطر بازی در فیلم «دختری با کفشهای کتانی» در سال ۱۳۷۸.
- در جشنواره فیلمهای کودکان و نوجوانان اصفهان، جایزه بهترین نقشآفرینی به بازیگر فیلم «دختری با کفشهای کتانی» در سال ۱۳۷۸ اهدا شد.
- جوایز بهترین بازیگر زن از جشنواره فیلم قاهره برای نقشآفرینی در فیلم «دختری با کفشهای کتانی» در سال ۱۳۷۸
- گواهی تقدیرنامه بهخاطر حضور در نقشآفرینی در فیلم «دختری با کفشهای کتانی» در جشنواره برلین سال ۱۳۷۸
- جایزه بهترین بازیگر از جشن دنیای تصویر برای نقشآفرینی در فیلم «دختری با کفشهای کتانی» در سال ۱۳۷۸
- در سال ۱۳۸۰، او جایزه بهترین بازیگر را برای نقشآفرینی در فیلم "زندان زنان" از جشنواره فیلم لوکارنو دریافت کرد.
- جایزه اختصاصی هیئت داوران جشنواره فیلم کوتاه اصفهان به خاطر کارگردانی فیلم مستند «تماشاخانه» در سال ۱۳۸۴
- حایز دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل زن در سی و یکمین جشنواره بینالمللی فیلم فجر در سال ۱۳۹۱ برای فیلم دربند
- او در سال ۱۴۰۱، به عنوان بهترین بازیگر زن از جشنواره بینالمللی فیلم مسکو برای فیلم «بدون قرار قبلی» برنده شد.
فیلم در قالب سینمایی
- بدون برنامهریزی قبلی – ۱۴۰۰
- برای مرجان - سال ۱۳۹۹
- بندر بند – سال ۱۳۹۹
- زنبور کارگر - سال ۱۳۹۸
- گیسوم - سال ۱۳۹۸
- غوطهور بزرگ - ۱۳۹۸
- سارا و آیدا - سال ۱۳۹۵
- پدیده در سال ۱۳۹۵
- کتاب لابی - ۱۳۹۵
- کتاب «قاتل اهلی» منتشر شده در سال ۱۳۹۵
- در هفتماهگی – سال ۱۳۹۴
- پرواز اولیه – ۱۳۹۴
- فیلم «خشکسالی و دروغ» – سال ۱۳۹۴
- نزدیکتر – سال ۱۳۹۳
- بازنویسی: بیجان و خسته - سال ۱۳۹۳
- موقتی – سال ۱۳۹۳
- جامه دران - سال ۱۳۹۳
- خانه دختر – سال ۱۳۹۳
- مادر، قلب اتمی – سال ۱۳۹۳
- مراسم جشن بزرگ در سال ۱۳۹۲
- دربند – سال ۱۳۹۱
- بیوداع - ۱۳۹۰
- ورود آقایان ممنوع - سال ۱۳۸۹
- آقای یوسف – سال ۱۳۸۹
- طبقه سوم - سال ۱۳۸۸
- راهآبی ابریشم – ۱۳۸۷
- شیرین – سال ۱۳۸۷
- زادگاه – سال ۱۳۸۷
- صداها - سال ۱۳۸۷
- هر فرد دنیای سینمایی خاص خود را دارد – ۱۳۸۶
- آتش سبز – سال ۱۳۸۶
- خواب زمستانی – سال ۱۳۸۶
- سه زن – ۱۳۸۵
- خنگآباد – سال ۱۳۸۴
- دختری که نماد بهار است – سال ۱۳۸۴
- عشق و تجارت - سال ۱۳۸۳
- مکس – سال ۱۳۸۲
- مربای شیرین - سال ۱۳۸۰
- زندان زنان – سال ۱۳۸۰
- مستند "روزگار ما" - سال ۱۳۸۰
- دختری در حال راه رفتن با کفشهای کتانی – سال ۱۳۷۷
- گربه آوازخوان – سال ۱۳۶۹
رهبری هنری تدوین و هدایت پروژه مدیریت اجرایی رهبری در تولید سرپرستی هنری
- پدرم - سال ۱۴۰۲
- من تلاش میکنم که این موضوع را فراموش نکنم – ۱۴۰۰
- خانه سینما - سال ۱۳۹۶
- مردان، ارباب جمشید – ۱۳۹۵
- ده نمکیها – سال ۱۳۸۹
- بازنویسی متن "محاکات غزاله علیزاده – ۱۳۸۷" نیازمند داشتن متن اصلی است.
- نمایشگاه تئاتر - سال ۱۳۸۴
- سیب - سال ۱۳۸۰