یادی از پدر فرهیخته امین زندگانی در برنامه ۱۰۰۱ با محسن کیایی و جناب‌خان
در برنامه ۱۰۰۱ با اجرای محسن کیایی، امین زندگانی از پدر هنرمندش، سیاوش زندگانی گفت؛ نوازنده‌ی برجسته‌ای که در موسیقی ایران نامی ماندگار است. با ویدئو و بیوگرافی کامل در سایت بخوانید.
در یکی از قسمت‌های برنامه‌ی محبوب «۱۰۰۱» با اجرای محسن کیایی و جناب‌خان، لحظه‌ای احساسی و خاطره‌انگیز رقم خورد؛ زمانی که امین زندگانی، بازیگر خوش‌نام سینما و تلویزیون ایران، از پدر هنرمند و کم‌نظیر خود، مرحوم استاد سیاوش زندگانی یاد کرد. او در این گفت‌وگو، ضمن اشاره‌ای کوتاه اما پر از احساس، به فلوت‌نوازی خود و ریشه‌ی آن در تربیت هنری پدرش پرداخت؛ پدری که شاید نامش برای نسل امروز کمتر آشنا باشد، اما نقش او در موسیقی ایران، به‌ویژه پیش از انقلاب، بسیار برجسته و ماندگار است.
استاد سیاوش زندگانی؛ نوازنده‌ی چیره‌دست ویولن و همراه آهنگسازان بزرگ ایران
سیاوش زندگانی، پدر امین و امید زندگانی، از جمله آهنگسازان و نوازندگان برجسته‌ی موسیقی ایران در دوران پیش از انقلاب بود که با تسلطی مثال‌زدنی بر ویولن، در کنار بزرگان این عرصه چون پرویز یاحقی، حبیب‌الله بدیعی، و اسدالله ملک همکاری‌های چشمگیری داشت.
فعالیت حرفه‌ای او بیشتر به عنوان نوازنده‌ی ویولن شناخته می‌شود، و از او به‌عنوان یکی از هنرمندانی یاد می‌شود که با وجود مهارت بی‌نظیر، پس از انقلاب اسلامی، حضور کمرنگ‌تری در عرصه‌ی موسیقی رسمی کشور داشت.
او در سال ۱۳۴۶ ازدواج کرد و حاصل این زندگی، دو فرزند هنرمند به نام‌های امین زندگانی و امید زندگانی است که هر دو در مسیر هنر قدم گذاشته‌اند.
امین و امید زندگانی؛ ادامه‌دهندگان مسیر هنر با هویتی مستقل
امین زندگانی، متولد ۱۳۵۱، بازیگری با سابقه‌ای پربار در تئاتر، سینما و تلویزیون است. او در آثار درخشانی مانند «ملک سلیمان»، «مختارنامه»، «معصومیت از دست رفته» و بسیاری از تولیدات فاخر تاریخی و مذهبی نقش‌آفرینی کرده و همیشه به‌واسطه‌ی صدای نافذ، بازی درون‌گرایانه و وقار شخصیتی‌اش مورد توجه مخاطبان و منتقدان قرار داشته است.
برادر او، امید زندگانی، نیز بازیگر و چهره‌ای آشنا در دنیای تلویزیون و سینماست و در سال‌های اخیر، در کنار بازیگری، فعالیت‌های هنری دیگری نیز دنبال کرده است.
بدین ترتیب، هنر از نسل پدر به فرزندان انتقال یافت؛ اما با این تفاوت که پسران، هر یک با سبک و سیاقی متفاوت، اما با پشتوانه‌ای اصیل و هنری که از پدر آموخته بودند، در مسیر خود بدرخشیدند.
درگذشت استاد سیاوش زندگانی؛ پایان زندگی، آغاز ماندگاری
استاد سیاوش زندگانی در سال ۱۳۸۲، بر اثر ابتلا به بیماری سرطان دار فانی را وداع گفت. اما یاد و اثر او، در صدای ویولن، در خاطرات شنوندگان قدیمی، و در منش و هنر فرزندانش باقی ماند.
در برنامه‌ی ۱۰۰۱، زمانی که امین زندگانی از پدرش گفت و از علاقه‌اش به فلوت‌نوازی سخن به میان آورد، بسیاری از مخاطبان که پیش‌تر با نام استاد زندگانی آشنا نبودند، برای نخستین‌بار با چهره‌ای مؤثر اما کم‌نام از تاریخ موسیقی ایران آشنا شدند.
