سمانه پاکدل از احساس خستگی و نیاز به حمایت در تنهایی سخن گفت: اعترافی صادقانه درباره تظاهر به شادی و درون پر از درد

سمانه پاکدل در اینستاگرام با انتشار عکسی نوشت: همه ما نیاز داشتیم کسی باشد که مقابلش بایستیم، بغضمان را از نگاه‌مان بیرون بریزیم و با صداقت اعتراف کنیم که حالمان خوب نیست! که کم آورده‌ایم! مدت‌هاست که از درون خسته و ناامیدیم.

هیچ‌کس نبود و ما اشک نریختیم، لبخند نقابی زدیم و وانمود کردیم که همه چیز روبه‌راه است...

ما خودمان و اشک‌هایمان را نادیده گرفتیم، احساساتمان را نادیده گرفتیم، روی زخم‌های روح‌مان قدم گذاشتیم و پای احساساتمان را فلج کردیم. این نبودن و پنهان کردن‌ها... و این تظاهرهای شادی و بلعیدن بی‌رحمانه بغض‌های بی‌پناه، نتیجه همان تظاهرهایی است که کردیم و دردهای ناپیدایی که در دل نگه داشتیم.

ما تنها نیاز داشتیم گاهی احساس ناراحتی کنیم، گاهی اشک بریزیم، گاهی ضعف کنیم و برای آرامش، به نگاه امن و حمایت دیگران پناه ببریم. اکنون، پر از دردهای انباشته‌ایم؛ چون همه چیز داشتیم، اما کسی که باید کنارمان باشد، نبود.