مجید برومند از سختی‌های مالی و آرزوهای هنری‌اش می‌گوید
مجید برومند بازیگر «اجل معلق»: از سختی‌های مالی، بیکاری و فروش خط تلفن همراه برای ادامه هنر گفت
مجید برومند بازیگر «اجل معلق» از سختی‌های مالی، بیکاری و فروش خط تلفن برای ادامه هنر می‌گوید و از تجربیات و آرزوهای هنری‌اش روایت می‌کند.
مجید برومند درباره نقش خود در سریال «اجل معلق» بیان کرد: این نقش برای من دریچه‌ای نو در هنر بازیگری گشود. احساس می‌کنم وارد دنیای دیگری شده‌ام. این حقیقت است و صادقانه می‌گویم که داستان با حمید صابری شروع می‌شود، جایی که رضا عطاران نقش داود را بازی می‌کند. نقش حمید بسیار متفاوت بود؛ فردی در اوج تنگ‌دستی و فقر، با شخصیت‌ای باشخصیت که حتی در مراسم ختم قرار بود مبل‌های خانه را بفروشند تا هزینه مراسم تأمین شود. در آنجا شخصیت داود وارد می‌شود و می‌گوید با پدرش در ارتباط است.
او ادامه داد: هنگام بازی این سکانس، حس عجیبی داشتم. احساس می‌کردم همه چیز در آنجا حاضر است، حتی فکر می‌کردم پدرم هم در آن حضور دارد. مخصوصاً بخش مربوط به کاناپه‌ای که عادل تبریزی چیده بود و زوم زیادی روی پول‌ها داشتند، در آن لحظه ناگهان شخصیت در اوج فقر و ناامیدی به پول‌ها می‌رسد. شاید برای دیگران کمدی بود، اما من پس از آن اشک ریختم.
برومند درباره رابطه‌اش با پدرش گفت: رابطه‌مان بسیار عجیب و رفیقانه بود. پدرم حدود ده سال پیش درگذشت. او راننده بیابان بود و زندگی سطح بالایی داشت. در آن لحظه بازی، وقتی به پدرم فکر می‌کردم، احساس قدرت زیادی می‌کردم.
در پاسخ به سوال درباره اینکه خود را بیشتر بازیگر طناز می‌داند یا در کارهای جدی موفق‌تر است، گفت: هر دو نوع نقش را بازی کرده‌ام. بر خلاف ظاهرم، نقش‌های عصبی بیشتر با من هم‌خوانی دارند.
در مورد شناخت عمومی از نقش‌هایش، افزود: بیشتر مردم من را با کاراکتر دکتر زند در سریال «جنابعالی» می‌شناسند؛ شخصیتی که در آن، من نقش یک پیک موتوری را بازی می‌کردم که با دوستان قدیمی و هم‌دانشگاهی‌اش در قالب آنلاین کار می‌کردیم.
او با اشاره به سابقه ۳۱ ساله فعالیت در بازیگری و تئاتر، گفت: تقریباً ده سال است که وارد عرصه تصویر شده‌ام؛ کارم را با مجموعه آیتم‌های طنز «تازه شو» به کارگردانی محمد احتشامی آغاز کردم، که برنامه‌ای نوروزی و شامل ۷۵ قسمت بود و با همکاری آرش میراحمدی و اصغر حیدری ساخته شد.
از کارهای مهم خود، سریال‌های «چوب خط»، «راز بقا» و «فراری» را نام برد و گفت: «اجل معلق» و بازی مقابل رضا عطاران برای من بسیار خاص بود؛ حتی نحوه انتخابم هم عجیب بود.
برومند در مورد رویکردش نسبت به قدرشناسی گفت: من آدم قدرشناسی و صادقی هستم. با برخی کارگردان‌ها همکاری کردم که احساس کردم حقم خورده شده است، اما هرگز بی‌احترامی نکردم. پس از تجربه‌ای در «پول پارتی» و بیکاری شدید، به مدت ۹ ماه در وضعیت سختی قرار گرفتم.
در مورد شروع مجدد فعالیت‌هایش، اظهار داشت: امسال فعالیت‌هایم خوب شروع شده است؛ در تئاتر کار می‌کنم که خودم نوشته‌ام و قصد اجرا دارم. در فیلم «ما» به کارگردانی حسین وادی‌زاده بازی کردم و نقش آن را بسیار دوست داشتم؛ شخصیتی عصبی و چالش‌برانگیز.
در مورد «اجل معلق»، گفت: در دوران بیکاری، تصمیم گرفتم کار را کنار بگذارم؛ فشار مالی زیادی تحمل کردم و حتی خط تلفن کاری‌ام را فروختم. همسرم در آن زمان باردار بود و نمی‌خواستم او متوجه وضعیت سخت من شود. من عاشق کارم هستم و وطن‌دوستی برایم مهم است؛ در مدت بیکاری، کارهای فرعی انجام دادم و از فرصت‌های خارجی صرف‌نظر کردم.
او درباره اهمیت دستمزد در پروژه‌های مختلف گفت: برای من، دستمزد اهمیت زیادی ندارد؛ ترجیح می‌دهم کارهای بدون دستمزد هم انجام دهم، چون نقش کوتاه یا بلند برایم تفاوتی ندارد. در فیلم کوتاه «غیر طبیعی»، کوتاه‌ترین نقش را بازی کردم، اما در «اجل معلق» به اوج رسیدم.
برومند خاطره‌ای از اکران خصوصی «پول پارتی» تعریف کرد و گفت: ابتدا تمایلی نداشتم بروم، چون کسی سراغم نگرفته بود، اما در نهایت رفتم و عادل تبریزی مرا صدا زد و نقش «اجل معلق» را به من پیشنهاد داد. در ابتدا نمی‌دانستم مقابل چه کسی بازی خواهم کرد، اما پس از قرارداد، فهمیدم که باید مقابل رضا عطاران و عباس جمشیدی‌فر بازی کنم، که برایم بسیار عالی بود.
او در مورد فرآیند انتخاب نقش گفت: احترام زیادی برای عادل تبریزی قائلم؛ او برای نقش، تست گرفت و در مرحله دوم هم با وجود اعتماد به انتخاب خودش، دوباره تست دادم تا ثابت کند که انتخابش صحیح است.
برومند لذت‌بخش‌ترین کارش را «اجل معلق» و خاطره‌انگیزترین آن را کار اولش ذکر کرد؛ کار تصویری که در کنار آرش میراحمدی بازی کرد و از پخش آن بی‌خبر بود.
در پاسخ به سوال درباره اینکه چه زمانی احساس کرد می‌تواند بازیگر خوبی باشد، گفت: من هیچ کلاس آموزشی نرفتم؛ بیش از صد کار تئاتر انجام داده‌ام و بازیگری در درونم است.
در مورد آرزوهای هنری‌اش، گفت: دوست دارم با کارگردان‌هایی مانند عباس کیارستمی، محمد کارت، هومن سیدی و مسعود کیمیایی همکاری کنم، اما در حال حاضر در دنیای این کارگردان‌ها نیستم.
در رابطه با ترس از ارتباط برقرار کردن با کارگردانان، اظهار داشت: دوست دارم صحبت کنم، اما دیوارهای زیادی مقابل من است. با این حال، چندین بار در پروژه‌هایی مانند «شهرک» با علی حضرتی، توانستم با کارگردانان گفتگو کنم و این برایم خیلی مهم است.
او در پایان درباره نقش مورد علاقه‌اش گفت: با وجود روابط اجتماعی خوب، دوست دارم بیشتر در نقش‌های سکوت بازی کنم و مطمئنم از پس آن برمی‌آیم.
