تحلیل حسین کیانی از اقتباس فرهنگی در سریال «سووشون»: نگاهی عمیق به اهمیت فرهنگ‌سازی و نگاه کلان در هنر تصویر ایران
تحلیل حسین کیانی درباره اهمیت فرهنگی و هنری سریال «سووشون» و نگاه انتقادی به اقتباس‌های ادبی ایران را بخوانید.
سریال «سووشون» اثری است که فراتر از یک اثر هنری معمولی قرار می‌گیرد و به نوعی نماد فرهنگ و تاریخ ایران است. حسین کیانی، کارگردان و نویسنده تئاتر، در گفتگو با سوره سینما، اهمیت این اثر را به خوبی توضیح می‌دهد و بر تفاوت‌های آن با دیگر اقتباس‌های تصویری تأکید می‌کند. او معتقد است که «سووشون» نه تنها به خاطر زبان و فرهنگ ایرانی‌اش، بلکه به دلیل نگاه فرهنگی و انسانی‌اش، ارزشمند است و می‌تواند الگویی برای صنعت سریال‌سازی در ایران باشد.
کیانی با اشاره به اهمیت فن اقتباس در سینما و تلویزیون، بر این نکته تأکید می‌کند که در بسیاری از کشورهای دنیا، این هنر به شکل کامل و حرفه‌ای توسعه یافته است، اما در ایران هنوز در ابتدای راه است. او همچنین به نمونه‌هایی موفق از اقتباس‌های ادبی در تاریخ ایران اشاره می‌کند، مانند «دایی جان ناپلئون» و «شازده احتجاب»، که نشان می‌دهد با توجه و تلاش می‌توان آثار ادبی را به شکل موفق در قالب تصویری بازسازی کرد.
در مورد «سووشون»، کیانی بر ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن تأکید می‌کند؛ از جمله اینکه نویسنده‌اش، سیمین دانشور، یکی از برترین زنان نویسنده ایران است و فیلم‌ساز آن، نرگس آبیار، نگاه فرهنگی و انسانی خاصی دارد که در کمتر اثر تصویری دیده می‌شود. این اثر نه تنها یک سریال با ارزش هنری است، بلکه حامل پیامی بزرگ درباره فرهنگ، تاریخ و ارزش‌های انسانی است.
در نهایت، کیانی بر اهمیت نگاه فرهنگی و کلان در ساخت آثار هنری تأکید می‌کند و معتقد است «سووشون» نمونه‌ای است که می‌تواند صنعت سریال‌سازی کشور را به سمت و سویی جدید و فرهنگی‌تر سوق دهد. این اثر، با داشتن بینشی عمیق و دغدغه‌مند، نشان می‌دهد که هنر می‌تواند پلی باشد برای حفظ و توسعه هویت فرهنگی و تاریخی ما، فراتر از سودآوری و نگاه تجاری صرف. بی‌شک، «سووشون» یادآور ارزش‌های والای فرهنگی و انسانی است که باید در ساخت آثار تصویری بیشتر دیده شود و مورد توجه قرار گیرد.
