شهناز یاری، سرمربی جدید تیم فوتسال زنان استقلال با سابقه قهرمانی در لیگ و تیم ملی

باشگاه استقلال هنوز نام سرمربی تیم فوتسال زنان خود را اعلام نکرده است، اما بر اساس اطلاعات موثق، این باشگاه با شهناز یاری به توافق نهایی رسیده است و به زودی از طریق کانال‌های رسمی باشگاه اطلاع‌رسانی خواهد شد.

شهناز یاری که پیش‌تر اعلام کرده بود به استقلال تعلق دارد، اکنون به آرزوی خود رسیده و هدفش این است که استقلال را به عنوان قهرمان فوتسال زنان کشور معرفی کند. او در گذشته در دو دوره سرمربیگری تیم ملی فوتسال زنان را بر عهده داشته است. همچنین، یاری با تیم فوتسال نامی‌نو اصفهان قهرمان لیگ برتر شده و توانسته است تیم ملی فوتسال زنان عراق را در مسابقات غرب آسیا قهرمان کند. با تجربه‌های فراوانی که دارد، حالا وظیفه مهمی در استقلال بر عهده گرفته است.

زندگینامه شهناز یاری

شهناز یاری، متولد 20 شهریور 1357 در کرمانشاه، مربی فوتسال است. او فعالیت ورزشی حرفه‌ای خود را با هندبال آغاز کرد.

در خانواده‌ای بزرگ شدم که برادر و پدرم عشق زیادی به فوتبال داشتند. خاطرم هست که در سن پنج سالگی، پدرم همیشه فوتبال تماشا می‌کرد و من نمی‌توانستم برنامه‌های کودک را ببینم. در آن زمان، اصلاً به فوتبال علاقه‌مند نبودم، اما به دلیل علاقه خانواده‌ام به تماشای مسابقات، به طور ناخودآگاه کم‌کم در این ورزش علاقه‌مند شدم.

از تنیس تا هندبال

در دوران راهنمایی، در مسابقات تنیس روی میز استان توانستم مقام دوم را کسب کنم. از سال دوم راهنمایی، در سال 1371، که 14 ساله بودم، وارد رشته هندبال شدم.

پس از مدتی، به تیم ملی راه پیدا کردم و در سال 1377 در مسابقات کشورهای اسلامی در آسیا، موفق شدیم مقام سوم را کسب کنیم.

فوتسال از سن ۲۱ سالگی شروع شد.

خانم یاری در سال ۱۳۷۸ به عنوان مربی و بازیکن در هندبال فعالیت می‌کرد و به تدریج علاقه‌مند به فوتسال شد و تصمیم گرفت این رشته را نیز دنبال کند.

او می‌گوید در ابتدا که وارد دنیای فوتسال شده بود، همچنان در هندبال بازی می‌کرد، اما همزمان انجام دادن دو رشته سنگین برایش مشکل بود.

از سوی دیگر، جذابیت فوتسال به قدری زیاد بود که ناگزیر شد هندبال را در اوج فعالیت کنار بگذارد.

تمرکز بر مربیگری

در یکی دو سال اول، خودم هم بازیکن بودم و در مسابقات غرب کشور همیشه مقام اول را کسب می‌کردیم. در آن زمان همزمان نقش مربی و بازیکن را بر عهده داشتم.

با گذر زمان، مجبور شدم برای تمرکز بیشتر بر روی تیم، تنها به مربیگری بپردازم.

مربیگری حرفه‌ای در باشگاه

نخستین تجربه مربیگری من در اواخر سال 1378 بود، زمانی که با تیم «صنعت کرمانشاه» همکاری می‌کردم. در آن زمان، لیگ برتر وجود نداشت و مسابقات در سطح کشوری برگزار می‌شد.

پس از آن، چهار سال مربیگری تیم دانشگاه رازی را بر عهده داشتم تا اینکه با تیم پارس بتون وارد لیگ برتر فوتسال بانوان شدیم و مسابقات را در این سطح ادامه دادیم.