شیدا خلیق، بازیگر جوان و دختر ناهید مسلمی، رازهای موفقیت
بیوگرافی کامل و جذاب شیدا خلیق؛ بازیگر جوان، دختر ناهید مسلمی، شهرت، ازدواج و رازهای موفقیت
بیوگرافی شیدا خلیق، بازیگر جوان و دختر ناهید مسلمی، رازهای موفقیت، فعالیت‌ها و زندگی شخصی او را در این مقاله کامل و جذاب بخوانید.
شیدا خلیق در عرصه هنر فعالیت‌های متنوعی داشته است، از جمله بازی در فیلم‌های تلویزیونی، سینمایی و تله تئاتر. او در سن ۱۴ سالگی موفق به کسب یک جایزه معتبر شده است. در ادامه، با زندگینامه و فعالیت‌های او بیشتر آشنا خواهید شد.
زندگینامه شیدا خلیق
شیدا خلیق، بازیگر متولد ۵ خرداد ۱۳۷۲ در تهران است. او مدرک لیسانس طراحی صحنه از دانشگاه هنر دارد و به رشته معماری نیز علاقه‌مند است. مادرش، ناهید مسلمی، که از بازیگران قدیمی و با تجربه تئاتر و تلویزیون محسوب می‌شود، در حال حاضر بیشتر در حوزه سینما و تلویزیون فعالیت می‌کند. ناهید مسلمی، متولد ۱۳۳۴ در تهران است و از اوایل دهه ۱۳۶۰ وارد عرصه هنر شده است. شیدا خلیق تنها فرزند خانواده است.
آغاز فعالیت
شیدا از سن سه سالگی همراه با مادرش در پشت صحنه‌های تئاتر حضور داشت، و در سن هفت سالگی نخستین تجربه بازیگری خود را با نمایش چیستا به کارگردانی نادر برهانی به دست آورد. در سال ۱۳۸۸، او وارد دنیای سینما شد و با بازی در فیلم دختران به کارگردانی قاسم جعفری شناخته شد. پس از آن، در فیلم یه حبه قند به کارگردانی رضا میر کریمی نقش‌آفرینی کرد. خانم خلیق نخستین تجربه تلویزیونی خود را با سریال زعفرانی در نوروز ۱۳۹۵ کسب کرد.
ازدواج شیدا خلیق
مدتی قبل، ویدیوی عروسی شیدا خلیق و کیوان ساکت اف، بازیگر جوان ایرانی، منتشر شد و این دو هنرمند خبر ازدواج خود را اعلام کردند.
مادر شیدا درباره تجربه‌هایش در زمینه بازیگری و مهارت‌های دخترش صحبت می‌کند.
شیدا خلیق وقتی از مدرسه به پشت صحنه می‌آمد و مشق‌هایش را در آنجا می‌نوشت، تمام نقش‌ها را حفظ بود. در یکی از اجراها، زمانی که بازیگر اصلی نتوانست نقش را ایفا کند، از کارگردان اجازه خواستم تا نقش را به شیدا بدهد؛ او در آن زمان ۱۳ سال داشت. او نقش را بسیار خوب بازی کرد و برای آن جایزه بازیگری دریافت کرد.
تمایل و اشتیاق به حرفه خود
شیدا خلیق به کار خود بسیار علاقه‌مند است و درباره این موضوع می‌گوید: «از کودکی به دلیل شغل مادرم، عاشق تئاتر و سینما شدم و همچنان این عشق را حفظ کرده‌ام. ترجیح می‌دهم کم‌کار باشم و بیشتر بر کیفیت آثارم تمرکز کنم.»
پیشنهاد به هم‌سن و سالان
خانم خلیق به هم‌سن و سالان خود که قصد ورود به این حوزه را دارند، پیشنهاد می‌کند که به شدت تماشای فیلم و تئاتر را در برنامه‌هایشان قرار دهند؛ زیرا این دیدگاه جهان‌نگر نقش مهمی در یافتن مسیر و راهنمایی آنها در این حوزه ایفا می‌کند.
فعالیت‌های شیدا خلیق
برنامه‌های تلویزیونی
این فهرست شامل عناوین و کارگردانان فیلم‌های ایرانی است که در سال‌های مختلف ساخته شده‌اند:
- همه چیز آنجاست، ساخته شهرام شاه حسینی در سال ۱۳۹۳
- زعفرانی، اثر حامد محمدی در سال ۱۳۹۴
- چرخ فلک، کار عزیزالله حمیدنژاد، احسان عبدی‌پور و بهرام عظیم‌پور در سال ۱۳۹۵
- هیئت مدیره، به کارگردانی مازیار میری در سال ۱۳۹۶
- گلشیفته، ساخته بهروز شعیبی در همان سال
- زوج یا فرد، اثر علیرضا نجف‌زاده در سال ۱۳۹۷
- هم‌سایه، ساخته محمد حسین غضنفری در سال ۱۴۰۰
- مترجم، اثر بهرام توکلی در سال ۱۴۰۱ و در شبکه نمایش خانگی
- شب‌های مافیا: زودیاک، کار محمدرضا رضائیان در سال ۱۴۰۲ در شبکه نمایش خانگی
- داریوش، ساخته هادی حجازی‌فر در سال ۱۴۰۳ و در شبکه نمایش خانگی
فیلم‌های بلند سینمایی
دختران اثر قاسم جعفری در سال ۱۳۸۸ ساخته شده است.
یه حبه قند ساخته رضا میرکریمی در سال ۱۳۸۹ است.
بوسیدن روی ماه اثر همایون اسعدیان در سال ۱۳۹۰ تولید شده است.
چند روز بیشتر ساخته پریسا گرگین در سال ۱۳۹۲ است.
چهل و هفت اثر احمد اطراقچی در سال ۱۳۹۶ می‌باشد.
هفت و نیم ساخته نوید محمودی در سال ۱۳۹۷ است.
کمیکال اثر اشکان مستی در سال ۱۳۹۷ ساخته شده است.
هرماس ساخته مهدی صاحبی در سال ۱۴۰۰ است.
آخرین تولد اثر نوید محمودی در سال ۱۴۰۰ است.
گنجشک اثر سهیل کریمی در سال ۱۴۰۰ ساخته شده است.
فیلم‌های کوتاه و تلویزیونی
این اثرها عبارتند از:
- «چند روز بیشتر» به کارگردانی پریسا گرگین، سال ۱۳۹۲
- فیلم تلویزیونی «دو ماجرا برای یک ازدواج» به کارگردانی شهرام شاه حسینی، سال ۱۳۹۳
- فیلم کوتاه «روشویی» ساخته جابر رمضانی، سال ۱۳۹۳
نمایش‌های تئاتری
نمایش زائر به کارگردانی حمید امجد اجرا شده است.
نمایش تبار شناسی دروغ و تنهایی به کارگردانی سجاد افشاریان روی صحنه رفته است.
نمایش ماضی استمراری به کارگردانی ندا هنگامی در اجراهای خود حضور داشته است.
نمایش خانه ایران به کارگردانی آشا محرابی در تئاتر دیده شده است.
نمایش مهاجران به کارگردانی مهرداد خامنه‌ای در سال ۱۳۹۲ اجرا شده است.
نمایش بهار و آدم برفی به کارگردانی ناصر کامکاری در سال ۱۳۹۳ روی صحنه رفته است.
نمایش پاییز به کارگردانی نادر برهانی مرند در سال ۱۳۹۳ اجرا شده است.
نمایش نگاهمان می‌کنند به کارگردانی محمدرضا اصلی در سال ۱۳۹۴ در تئاتر اجرا شده است.
نمایش شب شک به کارگردانی امیرحسین بریمانی در سال ۱۴۰۱ روی صحنه رفته است.
گفتگو با شیدا خلیق
در انتها، می‌توانید مصاحبه‌ای مختصر با این هنرمند را جهت آشنایی بیشتر مطالعه کنید.
شیدا خلیق از دیدگاه شیدا خلیق
از زمانی که وارد تئاتر شهر شدم، بیشترین چیزی که در ذهنم باقی مانده، شب‌هایی است که با مادر بیدار می‌ماندیم، یا لحظاتی که در حین فیلمبرداری و تئاتر با او سپری کردم. این خاطرات برایم بسیار ارزشمند است و همیشه در ذهنم نقش بسته است.
اگر دختر ناهید مسلمی نبودم، احتمالاً به سمت بازیگری نمی‌رفتم. تاثیر حضور مادر آنقدر عمیق بود که بدون او تصور زندگی‌ام غیرممکن است و فکر نمی‌کردم به این مسیر برسم.
در حال حاضر، روحیه‌ام بیشتر به سمت بازیگری متمایل است. هرچند شاید به خاطر اینکه از کودکی در این فضا بزرگ شده‌ام، این حرفه برایم طبیعی است. اگر مسیر زندگی‌ام متفاوت بود، ممکن بود راه دیگری را انتخاب کنم، اما روحیه و علاقه‌ام از همان دوران شکل گرفته است.
در مورد مسیر کاری‌ام، از هفت سالگی تاکنون، سعی کرده‌ام با برنامه‌ریزی و دقت پیش بروم. در نظر من، روند پیشرفت‌ام قابل قبول است و همیشه تلاش کرده‌ام با وسواس و دقت انتخاب‌های درستی داشته باشم.
در مورد شهرت، باید بگویم که برایم خوشایند است. شاید دلیلش این باشد که مردم با من مهربان‌تر می‌شوند و انرژی منفی ندارم. اما وقتی درون خودم را می‌نگرم، می‌دانم که در شخصیت و کاراکترم همیشه سعی کرده‌ام این موضوع را بپذیرم و با آن کنار بیایم. شاید چون در این سال‌ها عجله نکرده‌ام، شهرت برایم اهمیت زیادی نداشته است. حتی در سن کم، با وجود پیشنهادهای زیادی، نقش‌های اصلی را نپذیرفتم و ترجیح دادم مسیر را آرام و با دقت طی کنم.
درآمد بالا هم برایم مهم است، اما باید بگویم که خیلی دردناک است که به عنوان بازیگر نتوانی نه بگویی به پول. وقتی کسی به خاطر پول کار می‌کند، ممکن است از آبرو و رزومه‌اش بگذرد و این به روحیه‌اش آسیب می‌زند. حتی در کارهای دیگر، مانند طراحی صحنه، ممکن است این اتفاق بیفتد، اما برای من این موضوع قابل قبول نیست و جبران آن سخت است. تجربه‌اش را داشته‌ام و متوجه شده‌ام که این مسیر من را تغییر داده است؛ در ابتدا فکر می‌کردم که پول مرا راضی می‌کند، اما در واقع اینطور نیست و خیلی تلخ است. احساس پوچی می‌کنی و باید تلاش زیادی کنی تا این احساس را برطرف کنی.
وقتی فرصت خالی دارم، بیشتر زمانم را با خانواده می‌گذرانم؛ با مادرم، مادربزرگم و دیگر نزدیکان. همچنین از طریق موسیقی، کتاب صوتی، تماشای فیلم، دیدار با دوستان، رانندگی و فعالیت‌های دیگر وقت می‌گذرانم. بخشی از وقت من هم به تحصیل اختصاص دارد که برایم بسیار مهم و ارزشمند است.
در مورد تک فرزندی، باید بگویم که نگاه من به این موضوع دو جنبه دارد. از یک سو، معتقدم که زندگی کوتاه است و نمی‌توان نقش خواهر یا برادر را در زندگی تجربه کرد؛ این نقش‌ها مخصوص دوران کودکی است. اما از طرف دیگر، تک فرزند بودن می‌تواند هم خوب و هم چالش‌برانگیز باشد. برخلاف تصور عمومی که تک فرزند لوس است، این وضعیت در واقع باعث می‌شود نقش‌ها و مسئولیت‌های متفاوتی را تجربه کنی. برای من، این وضعیت فرصت‌هایی ایجاد کرده است تا نقش‌های مختلفی ایفا کنم؛ مثلا وقتی با مادرم زندگی می‌کنم، گاهی نقش رفیق او، گاهی شوهرش و گاهی دخترش را بازی می‌کنم، که این تنوع برایم ارزشمند است.
