بیوگرافی کامل نینا همسر اکبر عبدی؛ ازدواج در سن ۱۴ سالگی و زندگی خانوادگی سرشناس‌ترین زوج سینمای ایران

دختر دایی و همسر اکبر عبدی است و رابطه خانوادگی با او دارد. زمانی که خانم عبدی فقط ۱۴ سال داشت، با اکبر عبدی، بازیگر سینما و تلویزیون، ازدواج کرد.

نینا دختر دایی و همسر اکبر عبدی، بازیگر ایرانی، است و رابطه خانوادگی میان آن‌ها برقرار است. این زوج ۹ سال اختلاف سنی دارند. حاصل این زندگی مشترک، دختری به نام المیرا است که در تاریخ ۳۱ خرداد ۱۳۶۶ در تهران متولد شده است. المیرا در سال ۱۳۹۶ با سهراب میرزایی ازدواج کرد و از این رابطه پسری به نام سام به دنیا آورد.

بیوگرافی نینا

برخی رسانه‌ها اعلام کرده‌اند که نینا، همسر اکبر عبدی، با محمدرضا شریفی نیا نسبت خانوادگی دارد و دختر دایی او محسوب می‌شود. اما خانم عبدی در قسمتی از مستند «همسرم اکبر عبدی»، که توسط مجید توکلی ساخته شده و در مراسم افتتاحیه جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد، توضیح داد که اکبر پسر عمه من است و ما خانواده‌ای هستیم؛ یعنی او دختر دایی من است و من پسر عمه‌اش.

اکبر عبدی درباره راز موفقیت و دوام زندگی مشترکش با همسرش گفت که صداقت و راستی نقش مهمی در این موضوع داشته است. او افزود: به خاطر صداقتی که داریم، زندگی‌مان پایدار مانده است. اگر اشتباهی مرتکب شده‌ایم، این خطا یا به خاطر همسرم است که مانند یک کارآگاه عمل می‌کند، و او متوجه می‌شود که هر جا برود، در نهایت به خانه‌اش بازخواهد گشت.

نحوه برگزاری مراسم عروسی

همسر اکبر عبدی در مورد سن ازدواجش گفت: من در سن ۱۴ سالگی ازدواج کردم.

سیر زندگی

اکبر عبدی، بازیگر نام‌آشنای سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، در تاریخ ۴ شهریور ۱۳۳۹ در تهران به دنیا آمد. نام کامل او اکبر عبدی آقاباقر است و در سال ۱۳۵۸ مدرک دیپلم در رشته نمایش‌های آماتوری را دریافت کرد. او اکنون صاحب نشان درجه یک فرهنگ و هنر است که معادل مدرک دکتری می‌باشد و تاکنون دو سیمرغ بلورین را کسب کرده است.

او در محله نازی‌آباد تهران متولد شد. پدرش، عباسعلی عبدی آقاباقر، از ترک‌های روستای آقا باقر در اردبیل بود و در کارخانه چیت‌سازی کار می‌کرد. مادرش اهل تهران و خیاط بود. پدرش در سال ۱۳۹۴ درگذشت.

اکبر عبدی دارای یک خواهر و چهار برادر است، که یکی از برادرانش شهید شده است.

برادر او، اصغر عبدی، در سال ۱۳۶۳ در منطقه فکه و در جریان فعالیت در تیپ ۵۵ هوابرد شیراز، از ناحیه پای راست و نخاع مجروح شد و به عنوان جانباز شیمیایی شناخته می‌شد. او در اسفند ماه ۱۳۸۰ به درجه شهادت نائل آمد.