عکس‌های خصوصی و بیوگرافی مریم محبی، دختر باد و قهرمان دوومیدانی ایران

وقتی فرصت‌های حضور اجتماعی برای زنان مهیا می‌شود، اثرات آن در تمامی حوزه‌ها قابل مشاهده است. ورود زنان و دختران ایرانی به عرصه ورزش رقابتی یکی از نتایج توجه به ورزش بانوان است که در دهه اخیر تا حدی رشد یافته است.

مریم محبی یکی از دونده‌های برجسته در رشته دوی سرعت ایران است که تخصص وی در دوی ۴۰۰ متر می‌باشد و در این حوزه مدال‌های متعددی کسب کرده است.

همچنین، او عضوی از تیم نجات غریق ایران است و در مسابقات آسیایی توانسته است مدال نقره تیمی را به دست آورد.

این ورزشکار، علاوه بر فعالیت به عنوان ورزشکار، در مسابقات لیگ دو و میدانی نیز نقش سرمربی را بر عهده داشته و موفقیت‌های زیادی در کارنامه خود ثبت کرده است. در اینجا تصاویری از این ورزشکار تمام‌وقت و پرتلاش ۲۴ ساله را مشاهده می‌کنید.

تصاویر مریم محبی

این گفتگو قدیمی است.

یکی از چهره‌های نوظهور در عرصه ورزش، مریم محبی است که در رشته دوومیدانی فعالیت چشمگیری دارد. او در تاریخ ششم بهمن ۱۳۷۸ به دنیا آمده و در حال حاضر در کلاس سوم دبیرستان و در رشته تجربی تحصیل می‌کند.

کارنامه درخشان او شامل کسب بیش از ۴۵ مدال داخلی و خارجی در مسابقات مختلف دوومیدانی است که با کسب مدال برنز در مسابقات آسیایی، جلوه‌ای تازه یافته است.

مریم محبی، استعدادی که به موقع کشف شد

در مسابقات المپیک و دیگر رقابت‌های بین‌المللی، وقتی به تعداد مدال‌های کسب‌شده توسط ورزشکاران کشورهای مختلف نگاه می‌کنیم، سوال پیش می‌آید که چگونه این ورزشکاران شناسایی و پرورش یافته‌اند. استعدادیابی در سنین پایین یکی از روش‌های مؤثر است که کشورهای موفق در ورزش از آن بهره‌مند شده‌اند. مریم محبی، یکی از استعدادهای برتر کشورمان است که در زمان مناسب شناسایی و در مسیر صحیح آموزش قرار گرفت.

این دونده جوان ایرانی می‌گوید: «از ۹ سالگی، توسط معلم ورزش سوم دبستانم مورد توجه قرار گرفتم و وارد این رشته شدم. پس از آن، خانواده‌ام با دیدن علاقه‌ام، از من حمایت کردند و مربی خصوصی برایم گرفتند تا بتوانم در همان سال به مسابقات کشوری راه یابم. استعدادیابی به‌موقع و حمایت خانواده، فرصت‌های هیجان‌انگیز و رکوردشکنی را برایم فراهم کرد و من توانستم تنها دختر ایرانی تاریخ ورزش دو و میدانی باشم که به مسابقات جهانی راه یافته است.»

او توانست با ثبت رکورد ۵۵ ثانیه و ۹۴ صدم ثانیه در ماده ۴۰۰ متر، رکورددار ایران شود و مجوز حضور در رقابت‌هایی را کسب کند که تاکنون هیچ بانوی ایرانی در آنها شرکت نکرده است.

تلاش و تمرینات سخت و فشرده

برای رسیدن به سکوهای قهرمانی، تنها راه، تلاش بی‌وقفه است. این ورزشکار نوجوان در این باره می‌گوید: «ما در هفته پنج بار تمرین می‌کنیم که هر جلسه بین دو تا چهار ساعت طول می‌کشد و شامل تمرینات سرعتی، قدرتی و استقامتی است. در فصل تابستان، برنامه تمرینی ما بیشتر می‌شود.»

او از زمانی که وارد این رشته شده، خاطراتی از تماشای مسابقات اروپایی و المپیک در تلویزیون دارد و همواره خود را جای آن ورزشکاران تصور می‌کرده است. مادرش همواره می‌گفت: «دختر من می‌تواند قهرمان جهان شود.» این جمله در ذهن او نقش بسته است. عوامل متعددی در موفقیت در رقابت‌های جهانی نقش دارند، از جمله امکانات مناسب، مربی، استعداد و تلاش فردی، که در کنار هم، پرچم کشور را به اهتزاز درمی‌آورند.

هدف اصلی مریم محبی

هدف نهایی او، رسیدن به سکوی قهرمانی در المپیک است. او با کسب مدال برنز در رقابت‌های آسیایی در ماده ۴۰۰ متر، سخت در تلاش است تا افتخارهای جدیدی برای ایران رقم بزند. تمرین‌هایش هم‌اکنون با تمرکز بر آماده‌سازی برای المپیک توکیو که در سال ۲۰۲۰ برگزار می‌شود، ادامه دارد و ماه آینده مسابقات جهانی نوجوانان در کنیا را پیش رو دارد.

تمام تمرکز او بر فتح سکوی قهرمانی است و از هیچ چیز دیگری در این مسیر نمی‌گذرد. علاوه بر ورزش، قصد دارد در رشته تربیت بدنی با گرایش آسیب‌شناسی تحصیل کند تا در مسیر ورزش حرفه‌ای قرار گیرد. برنامه‌ریزی او بر پایه رسیدن به بالاترین افتخارات است و برای تحقق این هدف، برنامه‌های بلندمدتی دارد.

پیشرفت ورزش بانوان در ایران

مریم محبی معتقد است که وضعیت ورزش بانوان روز به روز بهتر می‌شود. او می‌گوید: «دختران ایرانی ثابت کرده‌اند که می‌توانند در المپیک و مسابقات جهانی موفق باشند و حتی در کنار مردان، مدال‌آور شوند. رسیدن به سکوی المپیک نیازمند حمایت‌های گسترده و برنامه‌ریزی‌های بلندمدت است. هرچند زیرساخت‌های ورزش در ایران با مشکلاتی مواجه است، اما اراده و تلاش ورزشکاران، این موانع را کم‌رنگ می‌کند.»

لحظه‌های فراموش‌نشدنی قهرمانی

در مسابقات جهانی در بانکوک، مریم محبی با انگیزه بالا و باوجود بدشانسی در قرعه‌کشی، همچنان مصمم به رقابت ادامه داد. او در خط ۸ قرار گرفت، خطی که به دلیل قرار گرفتن در آن، دیدن رقبا سخت است، اما این مانع از تلاش او نشد.

مربی‌اش او را تشویق کرد و گفت: «در انتهای مسیر منتظرت هستم تا قهرمانی‌ات را جشن بگیریم.» او تصمیم گرفت تمام تلاش خود را به کار گیرد و در نهایت، مدال برنز را کسب کرد. وقتی نام او و کشورش اعلام شد، احساسات بر او غلبه کرد و اشک شوق ریخت.

سختی‌ها و فراز و نشیب‌های مسیر قهرمانی

برای باقی ماندن در مسیر قهرمانی، باید سختی‌های زیادی را تحمل کرد. آسیب‌دیدگی یکی از مشکلات جدی است که ممکن است جبران‌ناپذیر باشد و در یک سال گذشته، مریم محبی به دلیل آسیب‌دیدگی از مسابقات دور شد. کمبود حمایت مالی نیز از چالش‌های ورزش حرفه‌ای است که ورزشکاران را تحت فشار قرار می‌دهد.

او می‌گوید: «به دلیل تحصیل و فاصله محل تمرین، مشکلات زیادی دارم، مخصوصاً در فصل زمستان. اخیراً با کمک حامی مالی توانستم بخشی از هزینه‌ها را جبران کنم. ما نسبت به رقبا در شرایط سخت‌تری تمرین می‌کنیم و با مشکلات زیادی مواجه هستیم. اگر حمایت مالی بیشتری وجود داشت، فرصت‌های بیشتری برای ورزشکاران فراهم می‌شد، به ویژه زنان، که شرایطشان سخت‌تر است.»

روحیه مبارزه‌طلبی و انگیزه

زندگی اجتماعی و روحیه فرد، تحت تأثیر فعالیت‌هایش قرار می‌گیرد. مریم محبی می‌گوید: «ورزش روحیه تلاش، جنگندگی و شکست‌ناپذیری را در من تقویت کرده است. از کودکی آموخته‌ام برای رسیدن به مدال، باید تلاش کنم و در هر شرایطی روحیه‌ام را حفظ کنم. از خانواده‌ام و مربی‌ام خانم مریم طوسی سپاسگزارم که همواره حامی من بوده‌اند.»