نگاهی به فیلم "صد دام" و بازی خوب رضا عطاران در این فیلم!

فضای تازه/ نگاهی به فیلم صدام

سینمای کمدی ایران مدت‌ها است که به هوای تازه و سوژه‌های جذاب و نو احتیاج دارد. احتیاج به فیلم‌هایی دارد که بتواند با طرح قصه‌های جذاب و تازه، سینمای کمدی ایران را از خودتکراری و ابتذال نجات دهند و تماشاگر را به شکل شرافتمندانه‌ای سرگرم کنند. امسال یکی از کمدی‌های خوب جشنواره صدام بود که داستانی تازه داشت و با بهره‌گیری از یک روایت درست و ساختاری حرفه‌ای، تماشاگر را بدون این‌که شرمنده شود می‌خندانند.

خبر مرتبط

نشست خبری عجیب و غیر معمول فیلم " صددام "

کروات بستن رضا عطاران برای عباس جمشیدی فر وسط نشست خبری!

کارگردانی

بوارمیری در اولین ساخته خود موفق شده همه موقعیت‌های طنز فیلم را ساماندهی کند. از طراحی تولید بسیار حرفه‌ای دارد و بوارمیری توانسته به درایت فضا و حال و هوای دهه شصت را در «صدام» بازسازی کند و بازی‌های دیدنی از بازیگرانش بگیرد تا این فیلم تبدیل به یک تجربه موفق در سینمای کمدی شود.

فیلم‌نامه

صدام فیلم‌نامه قابل دفاعی دارد و موقعیت‌های کمدی به‌درستی در سراسر فیلم توزیع شده‌اند. سکانسی نیست که از لحظه طنز خالی باشد و همین موضوع باعث شده تا مخاطب در طول فیلم احساس رضایت داشته باشد و تماشاگر هنگام تماشای صدام احساس رضایت کند. این فیلم دستاورد بزرگی است و از همه مهم‌تر، در شخصیت‌پردازی فیلم هم فکر شده است. نویسنده تلاش کرده شخصیت‌هایی باورپذیر خلق کند که تماشاگر آن‌ها را دوست داشته باشد.

بازیگری

عطاران در صدام مانند همیشه جذاب است و در اجرای موقعیت‌های کمدی کمک می‌کند. اما مهم‌ترین دستاورد بازیگری این فیلم به پریناز ایزدیار تعلق دارد؛ تیپ‌سازی درست کاراکتر یک دختر عاشق‌پیشه را عالی از کار درمی‌آورد. اما بار کمدی فیلم در کنار عطاران، به عهده آزاده صمدی است. او در نقش یک زن قلدر و خشن بسیار موفق عمل می‌کند و لحظات طنزی ایجاد می‌کند که تماشاگر از خنده روده‌بُر می‌شود.

نویسنده: امیرحسین موسوی