فرح پهلوی: حاضرم در اسرائیل راننده آمبولانس شوم | رابطه مخفی ملکه با اسرائیل و نقش پزشک اسرائیلی در تولد رضا پهلوی

بر اساس گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی مرکز اسناد انقلاب اسلامی، مصاحبه‌ای از فرح دیبا، ملکه سابق ایران، در مجله بول در تاریخ ۲۵ آذر ۱۳۵۲ (۱۶ دسامبر ۱۹۷۳) منتشر شد که در آن او از آمادگی خود برای رانندگی آمبولانس در اسرائیل و مدیون بودن فرزندش، رضا پهلوی، به یک پزشک اسرائیلی سخن گفت. این سند، که نشان‌دهنده روابط پنهان و پیچیده رژیم پهلوی با رژیم صهیونیستی است، نیازمند بررسی انتقادی است. در این اظهارات، فرح دیبا از رابطه نزدیک با پزشک اسرائیلی، پروفسور یوسف آشرمن، و نقش او در تولد رضا پهلوی سخن گفته است. این سخنان در زمان تنش‌های سیاسی خاورمیانه پس از جنگ ۱۹۷۳، در بستر روابط پنهان و حساس میان ایران و اسرائیل، مطرح شده‌اند و از منظر سیاسی، دیپلماتیک، و فرهنگی، مورد نقد قرار می‌گیرند.

این سخنان، که می‌توان آن‌ها را نماد وابستگی و سرسپردگی به رژیم صهیونیستی تلقی کرد، در تضاد با جایگاه و شأن ملکه‌ای است که باید نماد عزت و استقلال ملی باشد. رژیم پهلوی، که به وابستگی به قدرت‌های غربی و صهیونیستی متهم است، در دهه‌های پایانی حاکمیت خود، نظامی بر پایه منافع غیرشفاف و قربانی کردن ارزش‌های ملی و اسلامی معرفی می‌شود. اظهارات فرح، که در آن از مدیون بودن به اسرائیل و تمایل به خدمت در آن سخن گفته شده است، نمونه‌ای بارز از این وابستگی است و در بستر سیاسی و تاریخی، شأن ملکه را تنزل می‌دهد و نشان‌دهنده همسویی رژیم با اسرائیل است، که در آن زمان به دلیل اشغال سرزمین‌های فلسطین و نقض حقوق ملت‌های منطقه، نفرت عمومی را برانگیخته بود.

تکذیب اولیه این گزارش از سوی کاخ سلطنتی و سپس تایید ضمنی آن، نشان‌دهنده سردرگمی و ضعف رژیم در مدیریت افکار عمومی و حفظ وجهه ملی است. این تناقض‌گویی، که در متن سند نیز ذکر شده، بیانگر تلاش ناکام رژیم برای پنهان‌سازی روابط با اسرائیل در برابر حساسیت‌های داخلی و جهانی است. از دیدگاه تاریخ‌نگاری جمهوری اسلامی، این سند گواهی بر ماهیت غیرمردمی و بی‌توجهی رژیم پهلوی به ارزش‌های اسلامی و ملی است که در نهایت به انزوای سیاسی و سقوط در سال ۱۳۵۷ انجامید.

در متن سند، پیتر لکلارک، خبرنگار سرویس آی.بی.سی در پاریس، نقل می‌کند که ملکه فرح دیبا در مصاحبه‌ای اعلام کرده است که تنها به خاطر معالجه پروفسور یوسف آشرمن، پزشک اسرائیلی، فرزند ارشد خود، رضا، به دنیا آمده است. او از روابط دوستانه با این پزشک و از دست دادن او در زمان مرگش صحبت می‌کند و احساسات عمیق خود را نسبت به کمک‌های پزشکی اسرائیل ابراز می‌دارد. ملکه در این مصاحبه، ضمن تاکید بر وفاداری خود به اسلام و ملت ایران، اشاره می‌کند که تمایلات او در درجه اول انسانی است و هیچ تعلق ملی و مذهبی نمی‌تواند او را از کمک به نجات جان انسان‌ها بازدارد. او همچنین در مورد احساسات خود نسبت به جنگ و مرگ و میر در آن زمان، ابراز ناراحتی و همدردی می‌کند و خواستار صلح و جلوگیری از جنگ می‌شود.

این مصاحبه، که پنج سال پیش در مجله بول منتشر شد، پس از واکنش‌های منفی و تکذیب‌های متعدد، مجدداً در رسانه‌ها منتشر شد و نشان‌دهنده تلاش‌های رژیم برای پنهان‌کاری روابط با اسرائیل است. در نتیجه، این اسناد، که پس از انتشار، واکنش‌های متعددی در داخل و خارج برانگیخت، نشان می‌دهد که روابط محرمانه و غیرشفاف رژیم پهلوی با اسرائیل، در نهایت منجر به قطع روابط و انزوای سیاسی کشور شد، زیرا کمک‌های مخفی، در دنیای سیاست، جایگاهی ندارد و نمی‌تواند پایدار بماند.

پی‌نوشت:

۱- نشریه «بول» یک مجله فرانسوی بود که در دهه ۱۹۷۰ به انتشار گزارش‌ها و مصاحبه‌هایی با شخصیت‌های برجسته در حوزه‌های سیاسی و فرهنگی می‌پرداخت.