فلورا سام از تلویزیون فاصله گرفت و به تئاتر روی آورد
خانم بازیگر از 8 سالگی در تلویزیون فعالیت می‌کردم اما اکنون تمایلی به همکاری با تلویزیون ندارم!
فلورا سام از فعالیت تلویزیونی فاصله گرفت و در تئاتر «شب‌های طهرون» با نگاهی نو و طنز اجتماعی به مسائل زنان می‌پردازد.
فلورا سام، کارگردان شناخته‌شده‌ای است که در عرصه تلویزیون با آثار محبوبی مانند «باغ سرهنگ»، «بی‌قرار»، «راز پنهان»، «ما فرشته نیستیم» و «مرضیه» شناخته شده است و نسل‌های مختلف با آن‌ها خاطره دارند. علاوه بر کارگردانی، سام در زمینه بازیگری نیز در سریال‌هایی چون «ماه عسل»، «همسایه‌ها» و «روزهای زندگی» نقش‌آفرینی کرده است.
در حال حاضر، فلورا سام در حال تجربه کارگردانی در عرصه تئاتر است و نمایش «شب‌های طهرون» را در پردیس تئاتر و موسیقی باغ کتاب روی صحنه برده است. این اثر پس از سال‌ها دوری از تئاتر، بازگشتی مهم برای این هنرمند محسوب می‌شود.
«شب‌های طهرون» داستان سه زن در دهه 50 شمسی را روایت می‌کند که به دلیل مشکلات زندگی و چالش‌هایی که با آن روبه‌رو هستند، در رسیدن به رویاهایشان ناکام می‌مانند. این نمایش در فضای طنز و با بهره‌گیری از شیوه‌های اجرایی نمایش‌های ایرانی اجرا می‌شود و بازیگرانی چون سوسن پرور، سحر ولدبیگی، مختار سائقی و علیرضا ناصحی در آن به ایفای نقش می‌پردازند. این بازیگران، که اغلب گزیده‌کار هستند، نقش‌های خود را با مهارت اجرا می‌کنند و خاطرات خوشی را در ذهن مخاطبان ثبت می‌نمایند.
به مناسبت اجرای «شب‌های طهرون»، نشست خبری با حضور فلورا سام، سوسن پرور، سحر ولدبیگی و مختار سائقی برگزار شد و این هنرمندان درباره شکل‌گیری اثر، وضعیت فعلی تئاتر و هنر ایران نظرات خود را بیان کردند.
این نمایش، اثری زنانه است که در محتوا و اجرا بر جنبه‌های زنانگی تأکید دارد. فلورا سام، کارگردان با سابقه تلویزیونی، در پاسخ به سوال درباره دلیل ورود به عرصه تئاتر، گفت: «معتقد هستم حق مردم نیست که در سالن‌های تئاتر غمگین باشند، بنابراین تصمیم گرفتم موضوع را در قالب کمدی بیان کنم. طنز تأثیر بیشتری دارد و می‌تواند پیام‌های مهم اجتماعی را منتقل کند.» وی همچنین اشاره کرد که «شب‌های طهرون» اولین فعالیت تئاتری او پس از چند سال است و علاقه‌مند است به موضوع زنان در حوزه‌های اجتماعی بپردازد؛ زنان سرپرست خانواری که برای زندگی و خانواده‌شان تلاش می‌کنند و آرزوهایشان بسیار سخت به واقعیت می‌پیوندد. او معتقد است که زنان در مواجهه با مشکلات، همیشه حامی یکدیگر هستند و این ویژگی در نمایش به خوبی منعکس شده است.
سام درباره استفاده از طنز و کمدی در اثر گفت: «در این نمایش، سعی کردم با بهره‌گیری از زیرلایه‌های کمدی، به موضوعات اجتماعی و هنری بپردازم و در عین حال، تماشاگر را بخندانم. متأسفانه در سینما و تئاتر ایران، کمدی اغلب صرفاً برای خنداندن است، اما من خواستم در کنار خنده، پیام‌های فرهنگی و اجتماعی را منتقل کنم.»
در بخش دیگری از صحبت‌هایش، سام درباره عناصر نوستالژیک در نمایش توضیح داد: «داستان در سال 1355 روایت می‌شود تا بتوانیم به آن دوران و حس نوستالژیک مرتبط با آن زمان بپردازیم. هدفم این بود که نسل جوان با سیاه‌بازی و موسیقی سنتی آن دوره آشنا شوند و نسل قدیم، خاطرات گذشته را زنده کند.» او اشاره کرد که در شیوه اجرایی از سیاه‌بازی بهره برده است و در بخش‌هایی از نمایش، به فیلم‌های «سوته‌دلان» و «حسن‌کچل» اشاره می‌شود و بخش‌هایی از آن‌ها روی صحنه اجرا می‌شود تا حس نوستالژیک به تماشاگر منتقل شود.
در نمایش «شب‌های طهرون»، ما تلاش کردیم که هیچ نوع رفتار و گفتاری غیر فرهنگی برای خنداندن مخاطب به کار نگیریم، زیرا معتقدیم باید بهترین فضای طنز را برای تماشاگران فراهم کنیم تا خانواده‌ها با آرامش و اعتماد به تماشای این اثر بنشینند.
از ویژگی‌های بارز این نمایش می‌توان به سالم بودن آن و مناسب بودن برای خانواده‌ها اشاره کرد. آقای سائقی، شما از بازیگران با سابقه تئاتر و نمایش‌های کمدی ایران هستید که در «شب‌های طهرون» علاوه بر ایفای نقش کارگردان، در قالب «سیاه» نیز روی صحنه می‌روید.
در «شب‌های طهرون»، ما بر اساس وظیفه و علاقه کار نمی‌کنیم؛ بلکه همه با دل و جان در این پروژه حضور داریم و هر شب بی‌تاب روی صحنه رفتن هستیم.
مختار سائقی: بسیار خوشحالم که در گروه نمایش «شب‌های طهرون» فعالیت می‌کنم، چون فکر می‌کردم دیگر گروه‌هایی با هم‌دلی و هم‌راهی در تئاتر وجود نخواهد داشت. پیش‌تر در دو سریال تلویزیونی با خانم فلورا سام همکاری داشتم و همچنین با سوسن پرور و سحر ولدبیگی در عرصه تصویر کار کرده‌ام. در این گروه احساس امنیت می‌کنم و همگی با حداکثر انرژی و از صمیم قلب در حال فعالیت هستیم. در «شب‌های طهرون»، کار را بر اساس وظیفه انجام نمی‌دهیم بلکه همه با عشق و شور در این اثر حضور داریم و برای هر شب اجرای بی‌تابیم.
من تجربه زیادی در تئاتر دارم و در اکثر کارها دیده‌ام که کارگردان و دستیارش از همان شب اول تمرکز زیادی بر نکات فنی داشتند، اما در این نمایش، هدایت و کارگردانی خانم فلورا سام بسیار راحت و دوستانه بود، به‌طوری که گروه با آرامش و اعتماد کامل کار را از اولین شب اجرا آغاز کرد.
در این نمایش، نقش «سیاه» را هم بر عهده داشتید، نقش‌هایی که نسل جوان کمتر در تئاتر شاهد حضورشان است، زیرا در بیشتر اجراها، حضور «سیاه» کمتر دیده می‌شود.
سائقی: من جسارت کردم و در نقش «سیاه» ظاهر شدم، چون این نقش بسیار محترم است. می‌خواستم از بزرگان این عرصه اجازه بگیرم، ولی متأسفانه بسیاری از سیاه‌بازان بزرگ درگذشته‌اند. در حال حاضر، نه کارگردان و نه بازیگری تمایل چندانی به ایفای نقش «سیاه» ندارند.
مخاطبان هم در این موضوع تأثیرگذار هستند، زیرا برخی معتقدند که دوران سیاه‌بازی و نقش «سیاه» گذشته و در زمان معاصر کاربرد ندارد و علاقه‌مند به تماشای آن نیستند.
سام: به همین دلیل، در بخش‌های مربوط به سیاه‌بازی در «شب‌های طهرون»، با استفاده از ترفندهایی، فضای آن را کمی تغییر دادیم تا برای نسل جوان جذاب‌تر شود. من معتقدم باید بر اساس زمانه و نیازهای نسل جدید، تغییراتی در شیوه‌های اجرایی تئاترهای ایرانی ایجاد کرد تا جوانان هم بتوانند با این نوع اجرا ارتباط برقرار کنند. در تمامی حوزه‌های فرهنگی، این تغییرات لازم است تا بتوان نسل جدید را جذب کرد.
خرید بک لینک ارزان و دائمی از سایت‌های معتبر، یکی از بهترین خدمات کانون تبلیغاتی ایران است. مشاهده
در یک صحنه نمایشی که در آن نقش «سیاه» را بازی می‌کنم، لحظه‌ای برای من بسیار ارزشمند است. در این لحظه، احساس می‌کنم که به تماشاگران منتقل می‌شود که متأسفانه سیاه‌بازان از میان ما رفته‌اند و دیگر حضور ندارند. این لحظه حاوی غمی است که به خوبی درک می‌شود و تأثیر عمیقی بر مخاطب می‌گذارد.
در نمایش «شب‌های طهرون»، شاهد حضور سوسن پرور و سحر ولدبیگی هستیم که هر دو در عرصه طنز تصویری محبوبیت خاصی دارند و به عنوان بازیگرانی گزیده‌کار شناخته می‌شوند. این حضور پس از مدت‌ها روی صحنه تئاتر اتفاق افتاده است و برای مخاطبان جذاب است. درباره حضور خود در این اثر، پرور می‌گوید که با احساسات خالص و انسانیت باقی‌مانده در کنار عشق به تئاتر و همکاران، در «شب‌های طهرون» حضور یافته است. وی همچنین به رابطه‌اش با خانم فلورا سام و خاطراتش از همکاری‌های گذشته اشاره می‌کند و اظهار می‌دارد که پس از سال‌ها، از حضور در تئاتر و این پروژه بسیار خوشحال است.
سحر ولدبیگی نیز بیان می‌کند که پس از حدود بیست سال فعالیت در صحنه تئاتر، مدتی از آن فاصله گرفته بود و در دوران شیوع کرونا بیشتر وقت خود را صرف مراقبت از پدرش کرد. او از تجربه‌های منفی در پروژه‌های تصویری و تغییرات در فضای کاری ابراز نارضایتی می‌کند و می‌افزاید که ترجیح می‌دهد به جای فعالیت‌های پرتنش و بی‌روح، زندگی واقعی را تجربه کند. او همچنین از همکاری‌اش با خانم سام و علاقه‌اش به ادامه فعالیت در تئاتر سخن می‌گوید و معتقد است که حال تئاتر امروز نیازمند مهر، انسانیت و تواضع است، چیزی که متأسفانه در حال حاضر کم‌رنگ شده است.
در بخش دیگری، پرور درباره دلایل حضورش در تئاتر پس از سال‌ها صحبت می‌کند و می‌گوید که سیاست‌گذاری‌های منفی در تلویزیون باعث شد به سمت تئاتر روی آورد. او از حمایت‌های همکارانش و تمایلش به ادامه فعالیت‌های تئاتری می‌گوید و در کنار آن، در مورد برنامه‌های خیریه و حمایت از کودکان صحبت می‌کند، و اعلام می‌کند که بخشی از سود فروش «شب‌های طهرون» به امور خیریه اختصاص خواهد یافت. او بر اهمیت مهر و انسانیت در تئاتر تأکید می‌کند و معتقد است این ارزش‌ها باعث شده‌اند که گروه به خوبی همکاری کند و مخاطبان نیز از اجرای اثر استقبال کنند.
ولدبیگی هم به اهمیت کار تیمی و فضای گروهی اشاره می‌کند و می‌گوید که متأسفانه در حال حاضر مناسبات حرفه‌ای و احترام متقابل در عرصه تئاتر کاهش یافته است. او از بی‌توجهی به نکات حرفه‌ای و اصول اخلاقی در پشت صحنه‌های کنونی گله دارد و معتقد است که این مسائل در کاهش کیفیت و ارزش‌های انسانی در هنر تأثیرگذار بوده است. همچنین، پرور و سائقی درباره وضعیت اخلاقی و حرفه‌ای در پشت صحنه‌ها و اهمیت رعایت اصول حرفه‌ای در حفظ کیفیت کار صحبت می‌کنند و هشدار می‌دهند که برخی بهره‌برداری‌های نادرست و سودجویی‌ها آسیب‌زننده هستند و ممکن است باعث کاهش مهر و عشق واقعی در هنر تئاتر شوند. در پایان، هر سه هنرمند بر ضرورت حفظ ارزش‌های انسانی، مهر و احترام در فضای هنری تأکید می‌ورزند و معتقدند که در دوره گذار کنونی، انسان‌ها باید تصمیم بگیرند که یا با تغییرات سازگار شوند یا کنار بکشند.
