روشنک عجمیان و داستان عشق و زندگی مشترک در ایران و کانادا: از ممنوعیت کلمه «عزیز» تا لحظات عاشقانه خانوادگی

داستان آشنایی ما

ما در آخرین ماه بازی در مجموعه کوچه اقاقیا در سال ۱۳۸۱ با هم آشنا شدیم.

در آن زمان، من و همسرم نتوانسته بودیم تصمیم قطعی برای ازدواج بگیریم، اما آقای منوچهر نوذری با راهنمایی‌های فکری خود، کمک زیادی به تسریع این روند کرد و ما را به زودی به سمت پیوند مشترک هدایت کرد.

دلایل وداع با اجرای برنامه

در روزی اعلام شد که مجری خانم تنها مجاز است با مهمان خانم و مجری آقا تنها با مهمان آقا برنامه اجرا کند. این تصمیم باعث شد در آخرین برنامه‌ام روی آنتن با تماشاگران خداحافظی کنم، چون این موضوع را توهین‌آمیز می‌دانستم و احساس کردم بی‌احترامی است. پس از آن، دیگر به اجرای برنامه‌ها نرفتم، چون این سخت‌گیری‌ها برایم قابل تحمل نبود.

روشنک عجمیان نقل می‌کند که در حین اجرای زنده گفت: «در خدمت آقای پرستویی عزیز هستیم»، اما بلافاصله به او گفتند که نباید واژه «عزیز» را به کار ببرد، چون نباید آقای پرستویی این‌گونه خطاب شود. آنها معتقد بودند که این نوع احترام باید حفظ شود و نباید چنین کلمات محبت‌آمیزی در برنامه استفاده کرد.

در مورد زندگی در کانادا و ایران، مهریار حمیدی، که مهندسی صنایع خوانده است، می‌گوید قصد داشتیم به کانادا مهاجرت کنیم، اما روشنک اصلاً نمی‌پذیرفت. از نظر منطقی، حرف من درست بود، اما احساس او را نادیده نمی‌گرفتم و ترجیح می‌دادم به احساساتش احترام بگذارم، حتی اگر با منطق من مغایرت داشت.

به نظر می‌رسد حمیدی و عجمیان تصمیم می‌گیرند بین ایران و کانادا رفت و آمد داشته باشند تا به نظر یکدیگر احترام بگذارند. یعنی در فصول مختلف سال در کانادا زندگی می‌کنند و در فصول دیگر به ایران می‌روند، تا تعادلی میان زندگی در این دو کشور برقرار کنند.