فتحعلی اویسی در لحظه مرگ همان‌طور که آرزو داشت، در پایان یک پروژه و با سکته قلبی درگذشت | زندگی و مرگ هنرمند محبوب ایران

فتحعلی اویسی، یکی از شخصیت‌های برجسته هنر ایران، تمایل داشت هنگام مرگ به گونه‌ای باشد که تأثیری منفی بر فعالیت‌ها و پروژه‌هایش نداشته باشد. این هنرمند بزرگ که بر اثر سکته و به طور ناگهانی درگذشت، در نهایت به همان شیوه‌ای که خودش آرزو داشت، از دنیا رفت و با خداحافظی‌ای که مورد علاقه‌اش بود، از جهان رخت بربست.

کتابی درباره مرگ از نگاه هنرمندان

در کتاب «سنگ قبر»، که توسط پوریا تابان جمع‌آوری شده و شامل نظرات ۱۵۶ هنرمند درباره مرگ است، اوویسی دیدگاه‌های خود را بیان کرده است. این اثر که از پاییز ۱۳۸۴ تا پاییز ۱۳۹۴ تکمیل شده، به موضوع مرگ و نحوه مرگ افراد می‌پردازد و چهار سوال اصلی درباره نگرش به مرگ، ترس از آن، روش مرگ مورد ترجیح و متن مناسب برای سنگ قبر را مطرح می‌کند.

دیدگاه منحصر به فرد فتحعلی اویسی درباره مرگ

او درباره آرزوی مرگ خود گفته بود: دوست دارم ارتباطم با جهان هستی ناگهان قطع شود و در رختخواب بمیرم، نه در جای دیگری. همچنین در مورد سنگ قبرش، او گفته بود که دوستانش چیزی متناسب با شخصیتش خواهند نوشت.

روش منحصر به فرد در مرگ و دوره فعالیت هنری اویسی

این هنرمند در تاریخ 21 دی 1324 متولد شد و فعالیت هنری خود را از سال 1357 با نقش‌آفرینی در فیلم «قدغن» آغاز کرد. او در فیلم‌های مهمی مانند ناخدا خورشید، سرب و بانو نقش داشت و در حوزه کارگردانی نیز فیلم «مریم و میتیل» را ساخت. در عرصه تلویزیون، او با کارگردانی و بازی در مجموعه‌هایی چون «بدون شرح» و «شهر قشنگ» توانست محبوبیت زیادی کسب کند.

فوت ناگهانی و غم‌انگیز

فتحعلی اویسی که مدتی طولانی به دلیل بیماری در حالت کما قرار داشت، صبح سه‌شنبه ۱۳ مهرماه به طور ناگهانی درگذشت. این فقدان برای علاقه‌مندان هنر ایرانی، ضایعه‌ای عمیق و غم‌انگیز به همراه داشت.