بهار سبزواری، نقاش و همسر سابق محسن نامجو، فعالیت‌های هنری و نمایشگاه‌های بین‌المللی
بیوگرافی بهار سبزواری، همسر سابق محسن نامجو و فعالیت‌های هنری او در نقاشی و موسیقی
بیوگرافی بهار سبزواری، نقاش و همسر سابق محسن نامجو، فعالیت‌های هنری و نمایشگاه‌های بین‌المللی او در نقاشی و موسیقی را در این مقاله بخوانید.
بهار سبزواری، همسر اول محسن نامجو، خواننده ایرانی، در سال ۱۳۹۸ از او جدا شد. او در سال ۱۳۵۹ در ایران متولد شده و در زمینه نقاشی در خارج از کشور فعالیت می‌کند. خانم سبزواری در سال ۱۳۹۸ از محسن نامجو، آهنگساز و خواننده، طلاق گرفت. تاکنون دلیل جدایی و طلاق آنها مشخص نشده است، اما به نظر می‌رسد که این موضوع ارتباطی با اتهامات آزار جنسی مطرح شده علیه محسن نامجو نداشته باشد.
بهار سبزواری، همسر سابق محسن نامجو و متولد سال ۱۳۵۹ در ایران، هنرمند نقاش و ساکن نیویورک است. او تاکنون نمایشگاه‌های متعددی در کشورهای مختلف برگزار کرده است و در کنار فعالیت‌های هنری، همسر محسن نامجو، خواننده جنجالی ایرانی مقیم خارج از کشور، می‌باشد.
این زوج چندین سال پیش با یکدیگر ازدواج کردند و در نتیجه آن، فرزندی نداشتند. در سال ۱۳۹۸، آنها از هم جدا شدند و این جدایی و طلاق در سکوت خبری صورت گرفت.
در سال ۱۳۹۸، خانم سبزواری از محسن نامجو، آهنگساز و خواننده ایرانی، جدا شد. علل این طلاق و جدایی تاکنون علنی نشده است، اما احتمالاً به مسائل مربوط به اتهامات جنسی محسن نامجو ارتباط دارد.
محسن نامجو در تاریخ ۱۴ اسفند ۱۳۵۴ در تربت جام به دنیا آمده است. او علاوه بر فعالیت در عرصه موسیقی، در نواختن سازهایی مانند سه‌تار، دوتار و گیتار مهارت دارد و از جمله ترانه‌سرایان برجسته ایرانی محسوب می‌شود. این هنرمند ایرانی هم‌اکنون در نیویورک اقامت دارد.
سبک آثار او ترکیبی از موسیقی سنتی و انواع ژانرهای مدرن مانند راک ایرانی، بلوز، جاز و موسیقی فولکلور است. او از سال ۱۳۷۲ به صورت حرفه‌ای در حوزه موسیقی فعالیت می‌کند و فعالیت‌های هنری خود را از سن ۱۲ سالگی با آواز، سلفژ و نت‌خوانی آغاز کرده است.
صفحه شخصی و حساب اینستاگرام بهار سبزواری با آیدی bahar_sabzevarii فعال است. بیشتر آثار و نقاشی‌ها و پرتره‌های او در این صفحه به اشتراک گذاشته شده و می‌توان گفت که این صفحه بیشتر جنبه کاری و هنری دارد.
او تاکنون چندین نمایشگاه هنری برپا کرده است، از جمله نمایشگاه گروهی در نیویورک با عنوان «نقاب و آینه»، نمایشگاه هنر معاصر ایرانی در کوی بین‌المللی هنرها در پاریس، نمایشگاه گروهی «در جریان‌ها» در اوکلند، نمایشگاه تیرگان در تورنتو، نمایشگاه انفرادی در انستیتو واتسون و براون یونیورسیتی، نمایشگاه رزیدنسی تابستانی در پکن، نمایشگاه «جادو» در موناکو مونته‌کارلو، و نمایشگاه گروهی «حیوانات» در نیویورک.
همچنین او در سال ۱۴۰۰ آخرین نمایشگاه نقاشی خود را با عنوان «چیزهای بسیار مورد علاقه‌ی من» در لس‌آنجلس برگزار کرده است.
