پیمان قاسم‌خانی: مبارزه پنهان با بهاره رهنما، نقش زن سالار و نگاه متفاوت به مسائل خانوادگی

پیمان قاسم‌خانی نشان داده است که در شوخی‌های خاص و منحصر به فرد مهارت دارد؛ چه زمانی که «مارمولک» را نگارش کرد، چه در درخشش در فیلمنامه‌نویسی و بازیگری در «سن‌پترزبورگ» و چه وقتی که یک فوتبالیست مشهور را در مجموعه «پژمان» سوژه قرار داد و مخاطبان را مدت‌ها مجذوب داستانش کرد.

شما اشاره کردید که در مقابل برخی رفتارها نسبت به زنان انتقاد دارید، اما به نظر می‌رسد در نوشته‌هایتان نقش زنان چندان پررنگ نیست و کمتر دیده می‌شوند. در کل، ممکن است نگاه‌تان کمی مردسالارانه باشد!

اما در واقع، فکر می‌کنم کمی مردسالار بودن در شما وجود دارد. چند گفت‌وگو از خانم رهنما خواندم که این موضوع را به وضوح نشان می‌داد.

نه، واقعاً چنین نیست! ولی باید بگویم که اگر در مقابل خانم رهنما کمی مردسالار نباشید، باید کارهای خانه انجام دهید، ظرف‌ها را بشویید و دوخت و دوز کنید! (با خنده)

من اصولاً مردسالار نیستم، اما به اندازه‌ای که «بهار» قائل است، زن‌سالاری ندارم. در واقع، بین ما یک مبارزه پنهان دوستانه وجود دارد؛ رابطه‌ای که در قالب دیالوگ‌های دوستانه است، و خودمان بدون خنده درباره‌اش صحبت می‌کنیم. اما اگر این گفتگوها را بنویسم، فکر می‌کنم کار جالبی باشد. شخصیت خانم رهنما در سریال «پژمان» بر اساس شخصیت خودش نوشته شده بود، و من هم گاهی دوست دارم این نقش را بازی کنم که بیژن بنفشه‌خواه شخصیت من است، هرچند در واقعیت چنین نیستم. اما «بهار» در سریال همان‌طور که دیدید، درگیر مسائل مختلف است و فردی اجتماعی است، در حالی که من اینطور نیستم.

در این میان، دخترتان چه می‌کند؟ پدرش همیشه سرش شلوغ است و مادر هم بیشتر درگیر است.

او شخصیتی مستقل دارد و خیلی به کارهای ما علاقه‌مند نیست. موسیقی خودش را دنبال می‌کند و روحیه‌اش خیلی به مادرش نزدیک است؛ و با هم رابطه خوبی دارند. من هم بیشتر در خانه می‌مانم و می‌نویسم، به طوری که زمانی که پریا کوچک بود، وقتی می‌خواستم از خانه بیرون بروم، می‌گفت: «مامان که سر کاره، تو دیگه کجا می‌خوای بری!»

این مصاحبه مربوط به زمانی است که بهاره رهنما و پیمان قاسم‌خانی هنوز از هم جدا نشده بودند.