پیمان قاسم‌خانی و بهاره رهنما؛ مبارزه پنهان مردسالاری و نقش‌های زن و مرد در زندگی و هنر

پیمان قاسم‌خانی نشان داده است که در شوخی‌های خاص و منحصر به فرد تبحر دارد؛ چه زمانی که فیلمنامه «مارمولک» را نوشت، چه در درخشش در فیلمنامه‌نویسی و بازیگری در مجموعه «سن‌پترزبورگ»، و چه هنگامی که سوژه‌ای برای یک فوتبالیست مشهور در مجموعه «پژمان» پیدا کرد و مخاطبان را برای مدتی درگیر داستان خود کرد.

شما اشاره کردید که نسبت به برخی رفتارها در مقابل زنان انتقاد دارید، اما از نظر من در نوشته‌هایتان خانم‌ها کمتر دیده می‌شوند و نقش پررنگی ندارند. به نظر می‌رسد نگاه‌تان تا حدی مردسالارانه باشد!

در کل، ظاهراً کمی مردسالار هستید. چند گفت‌وگو از خانم رهنما مطالعه کردم که این موضوع را به وضوح نشان می‌دهد.

نه واقعاً! اما حقیقت این است که اگر در مقابل خانم رهنما کمی مردسالار نباشید، باید کارهای خانه را انجام دهید، ظرف‌ها را بشویید و دوزندگی کنید! (با خنده)

من اصولاً مردسالار نیستم، ولی به اندازه‌ای که «بهار» به آن معتقد است، زن‌سالاری قائل نیستم. در نتیجه، بین خودمان یک مبارزه پنهان و دوستانه داریم، یعنی رابطه و دیالوگ‌هایی داریم که بدون خنده می‌گوییم، اما اگر آن‌ها را بنویسم، کار بامزه‌ای می‌شود. البته شخصیت خانم رهنما در سریال «پژمان» را بر اساس شخصیت واقعی خودش ساخته بودم و گاهی دوست دارم این ادا را درآورم که بیژن بنفشه‌خواه همان شخصیت من است، هرچند در واقع اینطور نیست، ولی «بهار» همان قدر که در سریال دیده می‌شود، درگیر مسائل مختلف است و فردی اجتماعی است، در حالی که من این‌طور نیستم.

در این میان، دخترتان چه می‌کند؟ پدر که سرش شلوغ است و مادر هم از پدر گرفتارتر است.

او شخصیت مستقلی دارد و خیلی علاقه‌ای به کارهای ما نشان نمی‌دهد. موسیقی خودش را دنبال می‌کند و روحیاتش به مادرش نزدیک است و با هم خیلی خوش‌اند! من هم بیشتر در خانه می‌مانم و می‌نویسم، به طوری که وقتی پریا کوچک بود، یک بار که می‌خواستم از خانه بیرون بروم، گفت: «مامان که سر کاره، تو دیگه کجا می‌خوای بری!»

این مصاحبه مربوط به سال‌هایی است که بهاره رهنما و پیمان قاسم‌خانی هنوز از هم جدا نشده بودند.