سیما تیرانداز: تجربیات ازدواج ناموفق و احترام به گذشته، روایت بازیگر «شام ایرانی»

این بانوی هنرمند در تاریخ 9 شهریور 1349 در تهران متولد شد. او در دبیرستان رشته معماری را گذراند و به معماری و دکوراسیون علاقه‌مند است. همچنین، مدرک کارشناسی ارشد در رشته کارگردانی و بازیگری از دانشکده سینما و تئاتر دارد. سیما تیرانداز در سن 17 سالگی و پیش از ورود به دانشگاه، در کلاس‌های آزاد بازیگری تحت آموزش خانم گلاب آدینه شرکت کرد. در همان دوران، از طریق مادرش با گروه فیلمبرداری فیلم هامون ساخته داریوش مهرجویی آشنا شد و در چند صحنه از این فیلم مقابل دوربین رفت، که این تجربه اولین حضور حرفه‌ای او در سینما محسوب می‌شود.

ازدواج نخست با ناصر هاشمی انجام شد.

سیما در نخستین ازدواج خود با ناصر هاشمی، بازیگر مشهور، وارد زندگی مشترک شد. این دو در سال 1372 و در حین اجرای یک تئاتر با هم آشنا شدند و دو سال بعد، در سال 1374، ازدواج کردند. در آن زمان، سیما 25 سال داشت. اما رابطه آن‌ها چندان پایدار نبود و در سال 1382 از هم جدا شدند. دلیل جدایی‌شان اعلام نشد، احتمالاً به خاطر نبود فضای مجازی در آن زمان که اخبار سریع‌تر منتشر می‌شود، این موضوع دیرتر به رسانه‌ها رسید. پس از این جدایی، ناصر هاشمی دیگر ازدواج نکرده و به نظر می‌رسد قصد ندارد وارد رابطه زناشویی جدیدی شود.

ازدواج مجدد با مجید نصیری جوزانی

پس از طلاق، سیما با مجید نصیری جوزانی، که او نیز بازیگر و نقش‌آفرین در فیلم «جاده‌های سرد» بود، ازدواج کرد. این آشنایی در مدت کوتاهی به ازدواج انجامید، اما مجید فعالیت هنری قابل توجهی نداشت و بیشتر وقت خود را در کنار خانواده می‌گذراند.

رایان، پسر سیما تیرانداز است.

سیما تیرانداز از همسر دومش پسری به نام رایان دارد که عشق زندگی او محسوب می‌شود. او بارها تأکید کرده است که اگر بازیگری به زندگی پسرش آسیب برساند، بدون تردید این حرفه را ترک خواهد کرد. برای سیما تیرانداز، رایان همیشه در راس اولویت‌های زندگی‌اش قرار دارد.

این هنرمند محبوب و پرطرفدار ایران، علاوه بر فعالیت‌های هنری، زندگی خانوادگی‌اش نیز برای مردم جذاب و محترم است.

سیما تیرانداز در مصاحبه‌ای گفت:

«چرا فکر می‌کنید هر کسی که در زندگی‌اش طلاق گرفته حتما تاطم داشته است؟ جدایی چیز بدی نیست. ماندن در جای نادرست آسیب‌های بیشتری دارد نسبت به جدا شدن. شرایط جامعه تغییر کرده است و شاید برای مادر بزرگ‌های ما طلاق کار عجیبی بود.»