آیا سریال «تهران» ساخته موساد است؟ پشت پرده عملیات‌های جاسوسی و جنگ شناختی اسرائیل

این سریال، اگرچه در ابتدا در ژانر جاسوسی و هیجانی ساخته شده بود، اما با گذر زمان و تطابق آن با رویدادهای واقعی، به عنوان یک سند غیررسمی و نمایشی از عملیات نفوذ و جنگ شناختی رژیم صهیونیستی علیه ایران شناخته شد.

خبرآنلاین در نقل قولی از روزنامه کیهان نوشت: داستان «تهران» بر محور نفوذ یک جاسوس حرفه‌ای اسرائیلی شکل گرفته است که با همکاری عوامل داخلی و افراد پادو، موفق می‌شود سیستم‌های پدافندی ایران را مختل کند.

این نفوذ، زمینه‌ساز حمله هوایی جنگنده‌های اسرائیلی به تأسیسات هسته‌ای ایران می‌شود. نکته جالب این است که این تصویرسازی پیش‌بینی‌کننده و دقیق، پنج سال قبل از وقوع رویدادهای مشابه در دنیای واقعی پخش شده بود.

ساخت سریال توسط یک فرد مرتبط با موساد انجام شده است.

ساخت سریال «تهران» بر عهده موشه زوندر، یکی از مدیران سابق موساد و شین‌بث، بود. زوندر پیش از این در تولید سریال «فوضی» و فیلم «مأمور مخفی» نقش داشت؛ آثاری که همگی بر نفوذ جاسوسان اسرائیلی در مناطق حساس و بحرانی غرب آسیا تمرکز داشتند. نکته مهم این است که چنین پروژه‌هایی تنها به عنوان سرگرمی دیده نمی‌شوند، بلکه حامل پیام‌های استراتژیک و آموزنده‌ای برای سرویس‌های اطلاعاتی و سیاست‌گذاران رژیم اسرائیل هستند.

در فصل دوم سریال که در می‌۲۰۲۲ پخش شد، به جزئیات عملیات نفوذ و ترور یک فرمانده سپاه پاسداران با انفجار موبایل پرداخته شد. در این بخش، نفوذ اسرائیل با کمک عوامل داخلی نزدیک به فرمانده، از جمله حضور روان‌درمانگر در کنار خانواده وی، به تصویر کشیده شد. این موضوعات شباهت‌های قابل توجهی با عملیات‌های واقعی اسرائیل دارند.

برخلاف تصور رایج در غرب که مأموران اطلاعاتی ایران را ناکارآمد و دست‌وپا چلفتی نشان می‌دهد، در «تهران» این مأموران هوشمند، چابک و کارآمد تصویر شده‌اند. شخصیت اصلی ایرانی، فراز کمالی، نه تنها همتراز جاسوسان اسرائیلی است، بلکه با عملیات‌های تله‌گذاری و اطلاعاتی، دشمن را غافلگیر می‌کند و حتی باعث انهدام هواپیمای جنگنده اسرائیلی می‌شود. این تصویر واقع‌گرایانه، برخلاف فیلم‌های ضدایرانی، پیامی مهم برای مخاطبان غربی و اسرائیلی دارد؛ اینکه دستگاه‌های اطلاعاتی ایران هرگز ساده‌لوح نیستند.

این سریال جزئیات دقیقی از عملیات‌های جاسوسی و نفوذ را مانند یک استوری‌بورد عملیاتی نمایش می‌دهد؛ کاری که معمولاً توسط سرویس‌های اطلاعاتی برای آموزش و برنامه‌ریزی انجام می‌شود. این نوع آثار نشان می‌دهد که غرب از سینما و سریال به عنوان ابزارهای استراتژیک برای شکل‌دهی تصویر ذهنی و برنامه‌ریزی آینده بهره می‌گیرد. نمونه‌های متعددی وجود دارد، از جمله پیش‌بینی حملات ۱۱ سپتامبر در فیلم‌ها، شبیه‌سازی مذاکرات هسته‌ای در سریال «۲۴»، و نمایش اغتشاشات منطقه‌ای در آثار جشنواره‌های کن و ونیز.

نگاهی به فردا

فصل سوم سریال «تهران» در حال تولید است و انتظار می‌رود، علی‌رغم نقدها، حاوی نکات مهمی برای تحلیلگران امنیتی و فرهنگی باشد. این سریال‌ها، که ممکن است برای برخی تنها سرگرمی به نظر برسند، در واقع نمایی از میدان جنگ شناختی و جنگ نرم را ارائه می‌دهند. در دنیای امروز، نادیده گرفتن این نوع تولیدات هنری و رسانه‌ای به معنای غفلت از بخش قابل توجهی از نقشه‌های دشمن است.