افشای نقش مخفی نولان در کنترل دنیای دی‌سی و پایان جوکر
رازهای پشت‌صحنه دنیای نولان در دی‌سی؛ نقش مخفی او در لغو سریال رابین و تغییرات پایان فیلم جوکر
افشاگری‌های جدید نشان می‌دهد نولان نقش کلیدی در کنترل دنیای دی‌سی و حفظ میراث هیث لجر داشته است.
دنیای سینمایی دی‌سی همواره سرشار از داستان‌های نانوشته و پروژه‌هایی است که در سایه‌ها باقی مانده‌اند، اما گزارش جدید «وال استریت ژورنال» حقیقتی را فاش می‌کند که نشان می‌دهد تاثیرگذاری کریستوفر نولان بر سرنوشت شهر گاتهام و ساکنان آن چقدر عمیق بوده است. نولان نه تنها به عنوان یک کارگردان، بلکه به عنوان معمار و نگهبان اصلی دنیای مدرن بتمن در برادران وارنر شناخته می‌شود؛ قدرتی که او را قادر ساخت نه تنها سریالی درباره شخصیت «رابین» را قبل از تولد آن حذف کند، بلکه در پایان‌بندی فیلم تحسین‌شده «جوکر» نیز نفوذ داشته باشد.
قبل از نولان، شخصیت بتمن در وضعیت بحرانی قرار داشت. پس از دوره فانتزی‌های گوتیک تیم برتون و فاجعه رنگارنگ جوئل شوماخر، این شخصیت نیازمند بازتعریفی جدی بود. کریستوفر نولان با «بتمن آغاز می‌کند» (۲۰۰۵) این وظیفه را بر عهده گرفت، اما با «شوالیه تاریکی» (۲۰۰۸) بود که پایه‌های یک امپراتوری جدید را بنا نهاد.
در پایان دهه ۲۰۱۰ و در حالی که محبوبیت سریال‌های ابرقهرمانی در حال افزایش بود، تیمی از تهیه‌کنندگان در حال توسعه یک سریال تلویزیونی درباره زندگی و منشأ شخصیت «رابین» بودند. این پروژه می‌توانست موفقیت بزرگی برای شبکه‌های تلویزیونی رقم بزند، اما ناگهان متوقف شد. دلیل این توقف، اطلاع نولان و دستور او برای توقف کامل پروژه بود.
این تصمیم در نگاه اول عجیب به نظر می‌رسید، چرا که سریال‌هایی مانند «گاتهام» و «تایتان‌ها» بدون مشکل ساخته شدند. تفاوت اصلی در این بود که آن سریال‌ها در جهان‌های موازی و مستقل خود جریان داشتند، اما پروژه رابین قصد داشت به دنیای واقع‌گرایانه و تاریک نولان مرتبط شود یا حداقل از سبک و لحن او بهره‌مند گردد. برای نولان، این خط قرمز محسوب می‌شد. او جهان خلق‌شده‌اش را مقدس می‌دانست و اجازه نمی‌داد هیچ عنصری، هرچند محبوب، آن را خدشه‌دار کند. لغو این پروژه نشان می‌دهد که نولان خود را مالک و نگهبان میراثش می‌دانست و نمی‌خواست هر عنصر خارجی، حتی اگر محبوب باشد، بر خلوص دیدگاه او تاثیر بگذارد.
شاید شوکه‌کننده‌ترین قسمت این ماجرا، دخالت نولان در ساخت فیلم «جوکر» (۲۰۱۹) بود. او شنیده بود که در نسخه اولیه فیلمنامه، آرتور فلک (با بازی واکین فینیکس) در پایان، با فرو کردن انگشتانش در دهان، لبخند دائمی خونینی بر صورت می‌کشد که یادآور جوکر هیث لجر است، و داستان‌هایی درباره زخم‌های صورتش دارد. نولان احساس کرد که تکرار این نمادین‌ترین ویژگی، یعنی «لبخند حک‌شده»، به میراث هیث لجر بی‌احترامی است. او وارد عمل شد و نظر خود را به سازندگان رساند. در نتیجه، صحنه تغییر کرد و در نسخه نهایی، آرتور فقط با خون لبخندی گذرا بر صورت دارد؛ لحظه‌ای جنون‌آمیز، نه تقلیدی مداوم از یک اسطوره.
این سطح از کنترل و نفوذ، که زمانی بی‌چون و چرا به نظر می‌رسید، اکنون دیگر وجود ندارد. اختلافات شدید میان نولان و برادران وارنر بر سر استراتژی اکران فیلم «تنت» در دوران کرونا، منجر به جدایی و انتقال نولان به استودیوی یونیورسال شد. هرچند ممکن است در آینده دوباره همکاری‌هایی صورت گیرد، اما او دیگر آن نگهبان همیشگی دروازه‌های دنیای گاتهام نیست.
امروزه، این افشاگری‌ها نشان می‌دهند که سه‌گانه «شوالیه تاریکی» برای نولان تنها یک پروژه سینمایی نبود، بلکه اثر هنری کامل و مهر و موم‌شده‌ای بود که او با تمام وجود از آن محافظت می‌کرد. سایه او هنوز بر دنیای گاتهام سنگینی می‌کند، اما اکنون فرصت برای تفسیرهای جدید، مانند فیلم «بتمن» مت ریوز، فراهم شده است؛ آینده‌ای که شاید بدون سلطنت نولان، هرگز شکل نمی‌گرفت.
