بازگشت فیلم «دلشکسته» پس از ۱۸ سال با خسرو شکیبایی
بازگشت فیلم «دلشکسته» پس از ۱۸ سال با حضور خسرو شکیبایی و روایت ساخت صحنه تسبیح شهاب حسینی در موزه سینما
بازگشت فیلم «دلشکسته» پس از ۱۸ سال با حضور خسرو شکیبایی و روایت ساخت صحنه تسبیح در موزه سینما
در روز چهارشنبه ۱۸ تیر، فیلم سینمایی «دلشکسته» پس از گذشت ۱۸ سال مجدداً در سالن سینما فردوس موزه سینمای ایران به نمایش درآمد. این رویداد با استقبال گسترده مخاطبان مواجه شد و به همین دلیل، فیلم در دو سالن جداگانه نمایش داده شد.
کارگردان فیلم «دلشکسته» در حین حضور در جمع مخاطبان و در گفتگوهای کوتاه و پرسش و پاسخ، بیان کرد: «من و مسئولان همواره در برابر مردم کم می‌آوریم. زمانی که این فیلم را ساختم، جوان‌ترین کارگردان سینما بودم؛ اما حالا سال‌ها گذشته است و احساس پیری می‌کنم. با این حال، از حضور شما که پس از ۱۸ سال این فیلم را دوست داشتید، سپاسگزارم.»
او ادامه داد: «من به عمر زیادی نیاز ندارم، فقط به اندازه‌ای که بتوانم یک فیلم دیگر بسازم و آن را در کنار شما تماشا کنم. از دوستانم نیز درخواست می‌کنم که با بزرگواری، موانع را از سر راه ما بردارند.»
کارگردان در ادامه افزود: «کاش توقیف‌کنندگان فیلم اکنون حضور داشتند. پیش از شروع، یاد می‌کنم از دو چهره بزرگ این فیلم، خسرو شکیبایی و مسعود بهنام، که امروز در میان ما نیستند و سینمای ایران مدیون آنها است.»
او با اشاره به باورهای شخصی خود گفت: «همیشه دلم می‌خواست زلف‌هایم را به زلف‌های ماندگار گره بزنم. تاکنون هیچ کسی به اهل بیت توسل نکرده و دست خالی بازنگشته است.»
کارگردان درباره توقیف فیلم گفت: «دلم می‌خواست آن آقایانی که این فیلم را دو سال توقیف کردند، اکنون حضور داشتند و می‌دیدند که مردم پس از سال‌ها چه استقبالی از این اثر نشان دادند. این فیلم حاصل عشق است و نتیجه دل‌های کسانی است که بدون پول و قرارداد، بلکه با قلب خود وارد آن شدند.»
در بخش دیگری، رویین‌تن درباره گروه سازنده فیلم اظهار کرد: «همان‌طور که بازیگران بزرگی در این فیلم حضور داشتند، در پشت صحنه نیز افتخار همکاری با چهره‌های برجسته‌ای همچون محسن شاه‌ابراهیمی، عبدالله اسکندری، مسعود بهنام، نظام کیایی، ابراهیم حقیقی و حسین زندباف را داشتم.»
در مورد جزئیات ساخت، وی گفت: «برای صحنه تسبیح شهاب حسینی، آقای شاه‌ابراهیمی نزدیک به ۱۰۰ تسبیح آورد، اما هیچ‌کدام مناسب نبودند. تا اینکه یک روز خسرو شکیبایی پرسید: «علی، تسبیح آمده است؟» و پس از فهمیدن اینکه تسبیح انتخاب نشده، گفت: «تسبیح این فیلم با من است. من یک تسبیح دارم که برای پدرم است.» در نهایت، تسبیح شاه‌مقصود پدر خسرو شکیبایی در فیلم استفاده شد.»
وی درباره سکانس پایانی فیلم افزود: «برای پایان فیلم، به دنبال پارچه‌ای خاص بودیم، اما هیچ‌کدام مورد تأیید قرار نگرفت. در نهایت، با
رویین‌تن تصریح کرد: «این فیلم نذر من بود و هرگز بابت آن پولی دریافت نکردم. ۳۰ درصد از مالکیت آن نیز متعلق به من است. سینما بر نور استوار است، و برای من این نور با نماز و دین مرتبط است.»
