تتلو خواهان آزادی یا تبعید؛ زندگی حق اوست
تتلو درخواست تبعید یا آزادی مشروط: زندگی فقط حق من است، نه قهرمان یا مجرم
امیر تتلو خواهان آزادی یا تبعید است؛ زندگی حق اوست، نه شهرت یا مجازات.
چند روز پیش خبری نگران‌کننده از داخل زندان منتشر شد: تلاش امیرحسین مقصودلو، معروف به تتلو، برای خودکشی. این خبر جامعه را شوکه کرد و مجدداً یادآور شد که هر پرونده، انسان‌هایی با احساسات، پشیمانی و امید به آینده دارد.
امیرحسین مقصودلو در هفته‌های اخیر پس از رد درخواست مرخصی و آزادی مشروط و تایید حکم اعدام، دچار بحران روحی شدیدی شده است. در نگاه اول، اقدام او به خودکشی ممکن است به عنوان پایان زندگی تلقی شود، اما از دید ما، این فریاد یک انسان است برای شنیده شدن و حق زندگی با کرامت.
او در وضعیت روحی ناپایدار قرار دارد و از دوری خانواده و همسرش و احساس بی‌عدالتی رنج می‌برد. بارها با صدایی پر از بغض گفته است: «من فقط می‌خواهم مانند بقیه عادی زندگی کنم… نه قهرمانم، نه قدیس. فقط یک انسانم که اگر اشتباهی کرده، توبه کرده و حالا دنبال فرصت دوباره است.»
او سال‌ها تلاش کرده است به کشور و مردمش خدمت کند؛ گاهی از طریق موسیقی، گاهی از طریق فعالیت‌های اجتماعی و حتی در رویاهایش حضور در جام جهانی را تصور کرده است. اما امروز، خواهان حق حیات، آزادی، جبران اشتباهات و تشکیل خانواده است، همان حقوقی که در دین و آموزه‌های مذهبی ما برای توبه‌کنندگان قائل شده‌اند.
او می‌گوید: «دو راه برای من وجود دارد: یا اجازه دهید در وطنم بمانم و خدمت کنم، یا مرا به هر کشوری که صلاح می‌دانید تبعید کنید و زیر نظر بگیرید تا خیالتان راحت باشد. دیگر نمی‌توانم با این وضعیت ادامه دهم.»
در این راستا، درخواست رسمی برای تبعید اختیاری یا آزادی مشروط این هنرمند ثبت خواهد شد. هدف از این تصمیم، بازگرداندن آرامش، درمان روانی در کنار همسرش و حتی طرفدارانش است، که بخش قابل توجهی از نسل جوان این سرزمین هستند. هدف، فراهم کردن حداقل امکانات برای بازسازی انسانی است که اشتباهاتش را پذیرفته و توبه کرده و فقط خواستار فرصت دوباره برای زندگی است.
این اقدام نه فرار است و نه پنهان‌کاری، بلکه راهی انسانی، قانونی و مسئولانه برای حفظ جان و کرامت یک شهروند است. تجربه نزدیک به مرگ، تتلو را دگرگون کرده است. او امروز نه به دنبال شهرت است و نه هیاهو، بلکه تنها خواسته‌اش زندگی در کنار خانواده و همسر برای درمان است.
آیا زندگی، ساده‌ترین و بدیهی‌ترین حق هر انسان نیست؟ با توجه به پیچیدگی‌های پرونده ایشان، من در بخش‌های مختلف آن نقش داشته‌ام و به
