خوانندگان مشهور و هنرمندانی که با افسردگی و خودکشی زندگی را وداع گفتند

بر اساس گزارش خبر فوری، تعداد هنرمندانی که خودخواسته زندگی خود را پایان می‌دهند، قابل توجه است. این مسئله محدود به منطقه یا فرهنگ خاصی نیست و در میان هنرمندانی با جنسیت‌ها و ملیت‌های مختلف رخ می‌دهد. خودکشی در میان هنرمندان، به ویژه آن‌هایی که میلیون‌ها طرفدار در سراسر جهان دارند، یک آسیب جدی برای جوامع محسوب می‌شود. در ادامه، زندگی و مرگ چند تن از خوانندگان را که اغلب به دلیل مشکلاتی مانند اعتیاد و افسردگی به این راه روی آورده‌اند، بررسی می‌کنیم.

تیم برگلینگ، با نام هنری آویچی، یک موسیقیدان، دی‌جی، ریمیکس‌کننده و تهیه‌کننده موسیقی سوئدی بود. او در سن ۱۸ سالگی نخستین میکس‌های خود را با نرم‌افزار اف‌ال استودیو ساخت که توجه چندین دی‌جی برجسته جهان مانند راجر سانچز را جلب کرد و حتی درخواست انجام ریمیکس از آهنگ‌هایش را داد.

در سال ۲۰۱۳ و در سن ۲۴ سالگی، آویچی وارد مرحله تولید آلبوم‌های رسمی شد. با انتشار آهنگ «مرا بیدار کن» به همراه آلو بلک، توانست در صدر چندین جدول موسیقی جهانی قرار گیرد و توجه بسیاری از مخاطبان در سراسر جهان را جلب کند. او در سال ۲۰۱۵ دومین آلبوم استودیویی خود با نام «داستان‌ها» را منتشر کرد. در همان دوران، آویچی با مشکلات جسمی و روحی ناشی از الکل‌گرایی و فشارهای کاری شدید روبه‌رو شد و سلامت خود را به خطر انداخت. در نهایت، در سال ۲۰۱۶، او به دلیل وضعیت سلامت خود مجبور شد از اجرای زنده کناره‌گیری کند و اعلام بازنشستگی کند.

پس از مدتی وقفه، آویچی آلبوم «آویچی (۰۱)» را منتشر کرد که شامل آهنگ‌های محبوب او بود و تمرکزش را بر ساخت آلبوم جدیدی به نام «تیم» گذاشت. اما متأسفانه، او در سال ۲۰۱۸ بر اثر خودکشی درگذشت و این پروژه ناتمام ماند.

استیون پاول «الیوت» اسمیت، خواننده و آهنگ‌ساز آمریکایی، در عرصه موسیقی شناخته شده بود. او با ترانه «میس میزری» که موسیقی متن فیلم «گود ویل‌هانتینگ» بود و در سال ۱۹۹۸ نامزد جایزه اسکار در بخش «بهترین آهنگ ابتکاری» شد، شهرت فراوانی کسب کرد.

اسمیت با مشکلاتی مانند افسردگی، الکلیسم و اعتیاد به داروهای مخدر دست و پنجه نرم می‌کرد، و این مشکلات در اغلب آثار او به وضوح دیده می‌شد. وی در سن ۳۴ سالگی در لس آنجلس، کالیفرنیا، با دو زخم ناشی از چاقو بر سینه‌اش درگذشت. کالبدشکافی برای تعیین اینکه آیا مرگ او خودکشی بوده است یا خیر، نتیجه‌ای در بر نداشت.

ویولتا پارا، یک فولکلوریست، موسیقی‌شناس قومی، خواننده و ترانه‌سرای برجسته اهل شیلی بود. او یکی از پیشگامان «ترانه‌سرایی نوین» در شیلی محسوب می‌شود که به نوعی تجدید و بازسازی موسیقی فولکلور شیلی را رقم زد و تاثیرات آن فراتر از مرزهای کشورش گسترش یافت. ویولتا پارا، همراه با آتاهوآلپا یوپانکی، جزو موسیقی‌دانانی است که بیش‌ترین تأثیر را بر ترانه‌سرایی در آمریکای لاتین گذاشته‌اند.

در دوران جوانی، سفرهای فراوانی در سراسر شیلی انجام داد و به جمع‌آوری ترانه‌ها و اشعار بومی آن منطقه پرداخت. پس از این دوره، به سرودن شعر و ترانه‌هایی پرداخت که نه کاملاً سنتی و روستایی بودند و نه کاملاً مدرن، بلکه در عین حال بازتاب‌دهنده زندگی روزمره مردم عادی شیلی بودند. اشعار ویولتا پارا با صداقت و صمیمیت خاصی، واقعیت‌های زندگی را بیان می‌کردند و به همین دلیل، زیبایی خاصی داشتند. در اغلب ترانه‌های او، احساسات و دیدگاه‌های زنی به تصویر کشیده شده است که بیشتر درگیر روابط عاطفی و زندگی شخصی خود است. یکی از شناخته‌شده‌ترین ترانه‌های او، «سپاس زندگی» است که با صدای مرسدس سوسا، جوآن بائز و الیس رجینا، به شهرت جهانی رسید.

در سال ۱۹۶۷، ویولتا پارا با شلیک گلوله‌ای به سر خود، دست به خودکشی زد.

هادی پاکزاد، آهنگ‌ساز، نویسنده، خواننده و ترانه‌سرای موسیقی آلترنتیو راک بود که فعالیت هنری خود را از سال ۱۳۸۱ آغاز کرد. اولین آلبوم رسمی او با عنوان «تاریکی» در سال ۱۳۹۴ منتشر شد. او پس از کسب تجربه در نواختن پیانو و گیتار، در سال ۱۳۸۰ در یک استودیوی خانگی و با همکاری موسیقیدان‌های محلی، اولین آلبوم خود را به نام «سرزمین وحشت» ساخت. تمامی اشعار این آلبوم توسط خودش سروده شده بود. اجرای زنده اولین کنسرت او در دی‌ماه ۱۳۸۲ در سالن سیمرغ مشهد برگزار شد و ویدئوی قطعه «در یاد» به کارگردانی جواد جلالی در بهمن ۱۳۸۳ ضبط و پس از مدتی از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش شد.

با استقبال طرفداران، هادی پاکزاد در سال ۱۳۸۴ آلبوم دوم خود را با همکاری تیمی حرفه‌ای در استودیوی تهران ضبط کرد. در سال ۱۳۸۴، دو کنسرت بزرگ در مشهد برگزار و آلبوم «زندگی زیر زمین» منتشر شد. همچنین، ویدئوی «در یاد» برای دومین بار از شبکه‌های ماهواره‌ای پخش گردید.

آلبوم سوم او در آخرین ماه سال ۱۳۸۶ منتشر شد. دو آلبوم بعدی، «افلاطون» و «برای چهار»، در سال‌های ۱۳۸۸ و ۱۳۸۹ به صورت زیرزمینی منتشر شدند. پس از آن، آلبوم «آخرین آهنگ‌ها» در سال ۱۳۹۰ منتشر شد که در ادامه و با افزودن چند قطعه جدید، نام آن به «ارتباط با کرها» در سال ۱۳۹۱ تغییر یافت. آخرین آلبوم بدون مجوز او، «گورستان ایستاده»، در سال ۱۳۹۲ منتشر شد. آلبوم «تاریکی»، مجموعه‌ای از کارهای گذشته هادی پاکزاد، در دی‌ماه ۱۳۹۴ مجوز انتشار گرفت.

هادی پاکزاد در روز ۶ خرداد ۱۳۹۵ در سن ۳۳ سالگی درگذشت. برخی منابع علت مرگ او را خودکشی اعلام کردند. چند روز پس از درگذشتش، آلبوم «تاریکی» در صدر پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی آنلاین قرار گرفت.

چویی جین‌ری که بیشتر با نام هنری «سولی» شناخته می‌شود، خواننده، ترانه‌سرا، بازیگر و مدل اهل کره جنوبی بود. او در ابتدا به عنوان یک بازیگر کودک شناخته شد، زمانی که نقش شاهدخت سئون‌هوا از شیلا (ملکه سئونهوا) را در سریال درام افسانه سودانگ ایفا کرد. در سال ۲۰۰۹، سولی به عنوان عضوی از گروه دخترانهٔ اف (اکس) وارد عرصه موسیقی شد. او در سال ۲۰۱۵ این گروه را ترک کرد تا به فعالیت‌های بازیگری بپردازد. پس از مدتی توقف سه ساله، او فعالیت موسیقی خود را با همکاری با دین در تک‌آهنگ «یک‌روزه» در سال ۲۰۱۸ ادامه داد. فعالیت انفرادی او در صنعت موسیقی از ژوئن ۲۰۱۹ با انتشار تک‌آهنگ «دیو» آغاز شد.

در ۱۴ اکتبر ۲۰۱۹، پیکر او در خانه‌اش پیدا شد و مرگ او اعلام خودکشی شد. یک ماه پس از مرگ سولی، دوست نزدیک او، گو‌هارا، نیز خودکشی کرد. قبل از مرگ، او در سریال هتل دل لونا با آی‌یو و یئو جین-گو نقش‌آفرینی کرده بود.

لسلی چونگ هنرمند و بازیگر هنگ کنگی بود که نقش مهمی در شکل‌گیری سبک موسیقی کانتوپوپ داشت. او در سال ۱۹۸۹ اعلام کرد که از دنیای موسیقی به عنوان خواننده پاپ کناره‌گیری می‌کند. ابتدا در عرصه خوانندگی فعالیت می‌کرد و سپس با بازی در فیلم‌های چینی‌زبان، شهرت و محبوبیت زیادی در آسیا کسب نمود. چونگ یکی از معدود بازیگرانی بود که علاقه‌مند به نقش‌آفرینی شخصیت‌های همجنس‌گرا بود، و بازی در فیلم «بدرود همخوابه من» در سال ۱۹۹۳، شهرت جهانی برای او به ارمغان آورد. از دیگر آثار مهم او می‌توان به فیلم «سرخ» اشاره کرد. متأسفانه، او در نهایت با پرش از طبقه ۲۴ یک هتل در هنگ کنگ، زندگی خود را پایان داد. در یادداشتی، او ذکر کرده بود که از افسردگی رنج می‌برده است.

نیکلاس رادنی درِیک، که به نام نیک دریک شناخته می‌شود، خواننده، نوازنده و ترانه‌سرای موسیقی فولک اهل انگلستان بود که به خاطر ترانه‌های شاعرانه و غم‌انگیزش شهرت داشت.

او در ۱۹ ژوئن ۱۹۴۸ در برمه به دنیا آمد. نیک در طول زندگی کوتاهش تنها ۲۶ سال عمر کرد و در مدت پنج سال فعالیت هنری‌اش، سه آلبوم موسیقی منتشر کرد. شخصیت خجالتی و گوشه‌گیر او باعث شد از اجرای زنده و مصاحبه پرهیز کند. این ویژگی‌ها نه تنها باعث شکست تجاری سه آلبومش شد، بلکه پس از مرگ نیز او را در سایه قرار داد و او مدت‌ها ناشناخته باقی ماند.

در سبک فولک فعالیت می‌کرد و سازهایی مانند گیتار، پیانو و سازهای بادی می‌نواخت، اما گیتار آکوستیک ابزار مورد علاقه‌اش بود و بیشتر ترانه‌هایش با همراهی همین ساز اجرا می‌شد. دریک در طول زندگی کوتاهش از بی‌خوابی و افسردگی رنج می‌برد و به شدت حساس بود، به طوری که مسائل غم‌انگیز و اندوه‌آور برای او بسیار مهم بودند و برای دیگران ممکن است بی‌اهمیت به نظر برسند.

در ۲۵ نوامبر ۱۹۷۴، در حالی که تنها ۲۶ سال داشت، بر اثر مصرف بیش از حد داروهای ضد افسردگی درگذشت. درباره علت مرگ او شایعات زیادی وجود دارد؛ برخی معتقدند که خودکشی بوده است، در حالی که دیگران بر این باورند که او به صورت سهوی داروها را بیش از حد مصرف کرده و جان باخته است.

ایان کرتیس، خواننده، ترانه‌نویس، گیتاریست و آهنگ‌ساز گروه پست-پانک انگلیسی جوی دیویژن بود. این گروه در سال ۱۹۷۹ نخستین آلبوم خود با عنوان "لذت‌های ناشناخته" را منتشر کرد و یک سال بعد دومین آلبوم خود با نام "Closer" را عرضه نمود. پس از آن، کرتیس به دلیل ابتلا به صرع و افسردگی ناشی از شکست در روابط شخصی‌اش، دست به خودکشی زد. او در تور سال ۱۹۸۰ و روز قبل از آغاز اولین تور آمریکای شمالی جوی دیویژن، خود را به دار آویخت.

کرتیس به خاطر صدای منحصر به فرد، سبک رقص خاص و ترانه‌های فلسفی و پوچ‌گرایش شهرت دارد.

کریس کرنل یک موسیقی‌دان راک آمریکایی بود که بیشتر به‌عنوان خواننده گروه ساوندگاردن شناخته می‌شد. او همچنین به‌عنوان مؤسس و خواننده آدیو اسلیو، انتشار آثار انفرادی شامل آلبوم‌های شخصی و ساوندترک فیلم‌های مختلف از سال ۱۹۹۸ به بعد، و دامنه صدای چهار اکتاوئی‌اش شناخته می‌شد. کرنل یکی از بنیان‌گذاران و چهره اصلی گروه آلترنتیو تمپل آو د داگ نیز بود، گروهی که به‌منظور ادای احترام به دوست درگذشته‌اش، اندرو وود، تأسیس شد.

در فهرست «۱۰۰ خواننده هوی متال برتر تمام دوران» نشریه هیت پاردِر، کرنل جایگاه چهارم را کسب کرده‌است. ترانه «تو نام مرا می‌دانی»، که در سال ۲۰۰۶ به‌عنوان تم اصلی فیلم کازینو رویال، یکی از قسمت‌های مجموعه جیمز باند، استفاده شد، از آثار اوست. جسد کریس کرنل در ۱۸ مه ۲۰۱۷ در دستشویی یک هتل در دیترویت توسط محافظ شخصی‌اش پیدا شد. پزشک قانونی علت مرگ او را خودکشی از طریق دار زدن اعلام کرد.

کیم جونگ هیون، هنرمند اهل کره جنوبی، که در زمینه خوانندگی، ترانه‌سرایی، تولید موسیقی، اجرا در رادیو و نگارش فعالیت داشت، زیر نظر شرکت اس‌ام انترتینمنت کار می‌کرد. او به مدت نه سال به عنوان خواننده اصلی گروه پسرانه کره‌ای شاینی فعالیت می‌کرد و با این گروه، دوازده آلبوم به زبان‌های کره‌ای و ژاپنی منتشر کرد.

در دسامبر سال ۲۰۱۷، جونگ هیون برای دو روز یک آپارتمان در منطقه چونگدام-دونگ در گانگنام، جنوب شرقی سئول، اجاره کرد. او در ساعت ۱۲ ظهر روز ۱۸ دسامبر وارد این خانه شد. در همان روز، ساعت ۴:۴۲ بعد از ظهر، خواهر بزرگتر او، کیم سو-دم، با اورژانس تماس گرفت و گزارش داد که برادرش احتمالاً قصد خودکشی دارد، چرا که چندین پیام از جمله «آخرین خداحافظی» و «گفتم خوب عمل کردم» برای او ارسال شده است. در حوالی ساعت ۶:۱۰ بعد از ظهر، پلیس و امدادگران او را در آپارتمانی که اجاره کرده بود بیهوش پیدا کردند. او بلافاصله به بیمارستان دانشگاه کونکوک منتقل شد و تحت عملیات احیای قلبی ریوی قرار گرفت، اما موفق نشد دوباره هوشیاری خود را بازیابد و در ساعت ۶:۳۲ بعد از ظهر در سن ۲۷ سالگی درگذشت. محققان بر این باورند که علت مرگ او استنشاق گازهای سمی یا دود بوده است، زیرا هنگام ورود به آپارتمان، خاکستر زغال‌سنگ سوخته شده روی یک تابه کشف شد. پلیس اعلام کرد که بر اساس درخواست خانواده، کالبدشکافی انجام نخواهد شد و مرگ او را احتمالی خودکشی اعلام کردند.

مارک لینکوس فردی بود که در زمینه خوانندگی، ترانه‌سری و موسیقی فعالیت می‌کرد و بیشتر به خاطر رهبری گروه اسپارکلهورس شناخته می‌شد. او همکاری‌هایی با هنرمندان و گروه‌های مشهور مانند تام ویتس، ردیوهد، دیوید لینچ، پی جی‌هاروی، دنجر موس، دانیل جانستون و بلک فرانسیس داشت و سبک موسیقی او ترکیبی از ایندی، فولک، سایکدلیک و بلوگرس بود.

در سال ۲۰۱۰، مارک لینکوس با شلیک به قلب خود دست به خودکشی زد.

ریچارد مانوئل، آهنگساز، خواننده و پیانیست کانادایی بود که از سال ۱۹۵۷ تا ۱۹۸۶ فعالیت هنری داشت. او بیشتر به عنوان خواننده اصلی، نوازنده پیانو و در برخی موارد درامر گروه موسیقی روتس راک «د بند» شناخته می‌شد. متأسفانه، در سال ۱۹۸۶، در حالت مستی، خود را به دار آویخت.

رز ویلیامز در نوامبر سال ۱۹۶۳ به دنیا آمد و یکی از خوانندگان و موسیقی‌دانان برجسته اهل ایالات متحده آمریکا بود. او به خاطر فعالیت در گروه‌های کریستین دث، شدو پراجکت و پریمیچر اجکیولیشن شناخته می‌شود. آثار او به‌ویژه در گروه کریستین دث نقش مهمی در شکل‌گیری و توسعه سبک‌های گوتیک راک و دث‌راک ایفا کرد.

در سال ۱۹۹۸، رز ویلیامز در خانه‌اش خودکشی کرد.

مایکل کللند جان‌هاتچِن، خواننده و ترانه‌سرای استرالیایی، بیشتر به عنوان عضو پیشین گروه راک اینِکسِس شناخته می‌شود. خانواده‌اش زمانی که او چهار سال داشت، به هنگ‌کنگ مهاجرت کردند. در سن هشت سالگی، او در یک تبلیغ تلویزیونی مربوط به یک شرکت اسباب‌بازی ظاهر شد. هنگامی که دوازده ساله بود، خانواده‌اش به استرالیا بازگشتند و او در دبیرستان دیویدسن سیدنی تحصیل را آغاز کرد. در این دوران بود که با اندرو فریس آشنا شد.

در سال ۱۹۷۵، همراه با مادرش که پس از طلاق از پدرش جدا شده بود، به آمریکا سفر کرد، اما پس از یک سال به سیدنی بازگشت و با فریس ایده تشکیل یک گروه موسیقی را مطرح کرد. در سال ۱۹۷۷، او به همراه گری بیرز، کرک پینجیلی و برادران فریس، گروه اینِکسِس را تأسیس کرد که در اواخر دهه ۱۹۸۰ به شهرت جهانی رسید.

در ۲۲ نوامبر ۱۹۹۷، جسد هاتچِن در اتاق شماره ۵۲۴ هتل ریتز-کارلتون سیدنی پیدا شد، در حالی که حلق‌آویز شده بود. بر اساس گزارش پلیس، او با کمربند خودش خودکشی کرده بود و در هنگام مرگ، بر اثر تلاش برای نجات، سگک کمربند شکسته و جنازه‌اش در کف اتاق افتاده بود.

گو هارا، هنرپیشه، خواننده، مدل و رقصنده‌ای از کره جنوبی بود. او با ایفای نقش «چوی دا هی» در سریال «شکارچی شهر» شهرت یافت. همچنین، او عضو گروه موسیقی کارا بود.

متأسفانه، او بر اثر خودکشی درگذشت. این حادثه تنها یک ماه پس از خودکشی دوست نزدیکش، سولی، رخ داد.

ابراهیم منصفی، شاعر، موسیقی‌دان، نویسنده و هنرمند هرمزگانی، در سن پنجاه و یک سالگی در بندرعباس بر اثر خودکشی پایان زندگی‌اش را رقم زد. نخستین آلبوم ترانه‌های او ده سال پس از مرگش منتشر شد.

در هرمزگان، منصفی با لقب نیمای هرمزگان شناخته می‌شود. او و چند تن دیگر از هم‌دوره‌ای‌هایش جزو نخستین کسانی بودند که به سرودن شعر نو و آزاد در منطقه جنوبی ایران پرداختند. او که در شعرهای آزاد خود پیرو بی‌چون و چرای احمد شاملو است، با تأثیرپذیری از اقلیم و جغرافیای بومی منطقه، گاهی تفاوت‌های قابل توجهی در شعر خود ایجاد می‌کرد.

منصفی سه بار ازدواج کرد، اما دو ازدواج او زودهنگام به جدایی انجامید. در ازدواج سوم، او صاحب سه دختر و پسری به نام بنیامین شد. مرگ بنیامین کوچک در پنج سالگی، او را دچار غم و اندوهی بی‌پایان و مصیبتی بزرگ کرد.

کرت دانلد کوبین، موسیقی‌دان آمریکایی، یکی از بنیان‌گذاران گروه راک نیروانا بود که در نقش خواننده، گیتاریست و ترانه‌نویس فعالیت می‌کرد. او به خاطر سبک ترانه‌سرایی انگستو و شخصیت ضدِ وضع موجودش شهرت داشت، و آثارش قواعد ادبی و موضوعی موسیقی راک جریان اصلی را گسترش داد. کوبین به عنوان سخنگوی نسل ایکس شناخته می‌شد و یکی از تأثیرگذارترین هنرمندان در سبک آلترناتیو راک محسوب می‌شود.

در سال ۱۹۸۵، او همراه با کریست ناواسلیک گروه نیروانا را پایه‌گذاری کرد. اولین آلبوم این گروه با نام "بلیچ" در سال ۱۹۸۹ منتشر شد. پس از انتشار دومین آلبوم با عنوان "مهم نیست" در ۱۹۹۱، نیروانا به سرعت به گروهی پرفروش و شناخته‌شده در سطح جهانی بدل شد. این آلبوم با تک‌آهنگ موفق «بوی روح نوجوانی می‌دهد» محبوبیت فراوانی پیدا کرد و سبک آن تا حدی از پانک الهام گرفته بود. در سال ۱۹۹۲، کوبین با کورتنی لاو، خواننده و رهبر گروه هول، ازدواج کرد و پس از مدتی، دخترشان فرنسیس بین به دنیا آمد. او از موفقیت‌های تجاری نیروانا و جنجالهای حاشیه‌ای در زندگی شخصی‌اش ناراضی بود و در سال‌های پایانی زندگی‌اش با مشکلاتی مانند اعتیاد، افسردگی و ناپایداری زناشویی روبرو شد. در سال ۱۹۹۳، سومین و آخرین آلبوم استودیویی گروه، "در رحِم"، منتشر شد که نمادی از اعتراض او به وضعیت موجود بود.

در تاریخ ۸ آوریل ۱۹۹۴، جسد کرت کوبین با مغز متلاشی شده و یک اسلحه در کنار او در خانه‌اش پیدا شد و مرگ او به عنوان خودکشی در مدارک پلیس ثبت گردید.

چستر چارلز بنینگتون، خواننده آمریکایی و وکالیست اصلی گروه راک لینکین پارک، شناخته می‌شود. او همچنین به عنوان خواننده اصلی در گروه راک دد بای سانرایز فعالیت داشت و از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۵ در گروه استون تمپل پایلتس همکاری می‌کرد. بنینگتون به عنوان یکی از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار در دنیای راک و متال در قرن بیست و یکم شناخته شده است و در فهرست ۱۰۰ خواننده برتر متال تمام دوران که توسط نشریه هیت پریدر منتشر شده است، جایگاه سوم را کسب کرد. او دو بار برنده جایزه گرمی شد.

در طول زندگی، بنینگتون از کودکی با افسردگی و سوءمصرف مواد مبارزه می‌کرد. پیکر بی‌جان او در تاریخ ۲۰ ژوئیه ۲۰۱۷ در خانه‌اش در پالوس وردس استیتس، کالیفرنیا کشف شد. بر اساس گزارش پزشک قانونی، مرگ او بر اثر حلق‌آویز کردن خود رخ داده است.

اِیمی‌جید واینهاوس، خواننده و ترانه‌سرای انگلیسی، به خاطر صدای کنترآلتوی قوی و رسا و ترکیب متنوع ژانرهای موسیقی مانند سول، ریتم اند بلوز، رگی و جاز شناخته می‌شود. او در دوران جوانی عضوی از ارکستر جاز جوانان ملی بود و در سال ۲۰۰۲ با شرکت مدیریت سایمون فولر قرارداد امضا کرد. در همان زمان، چندین ترانه ضبط کرد و با شرکت EMI قراردادی برای نشر آثارش بست. نخستین آلبوم او، «فرانک»، در سال ۲۰۰۳ منتشر شد و تحت تأثیر موسیقی جاز قرار داشت، که نامزد جایزه مرکوری شد. او سپس آلبوم «بازگشت به سیاهی» در سال ۲۰۰۶ را منتشر کرد که به موفقیت جهانی رسید و یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های بریتانیا شد. در مراسم پنجاهمین جایزه گرمی، واینهاوس در یک شب پنج جایزه دریافت کرد، از جمله ضبط سال برای تک‌آهنگ «بازپروری» و عنوان بهترین هنرمند جدید.

واینهاوس با مشکلاتی مانند سوءمصرف مواد مخدر، اختلالات روانی و اعتیاد دست و پنجه نرم می‌کرد. او در سن ۲۷ سالگی بر اثر مسمومیت الکلی درگذشت. برادرش معتقد است که پرخوری عصبی نیز در مرگ او نقش داشته است. پس از مرگ وی، آلبوم «بازگشت به سیاهی» بلافاصله پرفروش‌ترین آلبوم در تاریخ بریتانیا در قرن بیست و یکم شد. در سال ۲۰۱۲، او در فهرست ۱۰۰ زن بزرگ در موسیقی توسط وی‌اچ‌وان قرار گرفت و در سال ۲۰۲۳، مجله رولینگ استون او را در رتبه ۸۳ فهرست ۲۰۰ خواننده بزرگ تاریخ قرار داد.