انیمگا (Enigma): آینده حریم خصوصی در بلاک‌چین با فناوری قراردادهای مخفی و مقیاس‌پذیری نوین

در حالی که فناوری بلاک‌چین بدون تردید نوآورانه و پیشرو در تحول صنعت مالی است، محدودیت‌های نسخه‌های فعلی آن در سال‌های اخیر بیش از پیش آشکار شده است. ویژگی‌های ذاتی این فناوری که در ابتدا موجب جذب استقبال عمومی شد، حالا مانع بزرگی بر سر راه گسترش و پذیرش آن در سطح جهانی محسوب می‌شوند.

یکی از مهم‌ترین عوامل تأثیرگذار بر نرخ پذیرش فناوری بلاک‌چین، مسأله حریم خصوصی است. در حالی که ماهیت عمومی اکثر بلاک‌چین‌های امروزی برای عملکرد صحیح ارزهای دیجیتال پایه‌گذاری شده، این ویژگی برای بسیاری از شرکت‌های بزرگ و نهادهای اقتصادی، محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند. این مشکل به‌وضوح در وایت‌پپیر استارت‌آپ بلاک‌چین، انیگما (Enigma)، شرح داده شده است.

پروتکل‌های بلاک‌چین به دلیل ماهیت عمومی و شفاف بودن، محدودیت‌هایی در کاربردهای عملیاتی خود دارند. در دنیای مدرن، برنامه‌های مبتنی بر بلاک‌چین نیازمند تحلیل‌های گسترده و پردازش حجم زیادی از داده‌ها هستند؛ اما این محدودیت‌ها تنها اجازه اجرای کدهای مربوط به امور امانی (فیدوشیری) را می‌دهد. به عبارت دیگر، بخش‌های حساس و پردازشی برنامه‌های امروزی که نیازمند پردازش‌های سنگین بر روی داده‌های خصوصی است، در ساختار کنونی بلاک‌چین‌ها قابل پیاده‌سازی نیستند. این فناوری در حالت فعلی، فاقد قابلیت‌های لازم برای حفظ حریم خصوصی است و نمی‌تواند به خوبی برای عملیات‌های محاسباتی سنگین و خصوصی‌سازی داده‌ها به کار رود. ماهیت عمومی بلاک‌چین‌ها، به معنای انتقال داده‌های خصوصی به هر نود کامل (Full Node) و در معرض دید قرار گرفتن آن‌ها است، امری که در موارد حساس، امنیت و حریم خصوصی کاربران را تهدید می‌کند.

راه‌حل‌های مبتنی بر بلاک‌چین در مواجهه با افزایش تعداد تراکنش‌ها و ورود تعداد بیشتری از کاربران به شبکه، با چالش‌هایی جدی روبه‌رو شده‌اند. در نتیجه، بسیاری از توسعه‌دهندگان به ایده نگهداری بخشی از داده‌ها بر روی سرورهای مرکزی روی آورده‌اند. این رویکرد، اما، برخلاف اصل تمرکززدایی است و خطر آسیب‌پذیری داده‌های ذخیره‌شده در مراکز مرکزی را افزایش می‌دهد. بر اساس مطالب منتشر شده در وب‌سایت انیگما، این روند نشان‌دهنده تعارض آشکار با فلسفه اولیه فناوری بلاک‌چین است و ممکن است امنیت داده‌ها را تهدید کند.

بلاک‌چین‌ها فناوری قدرتمندی هستند، اما در وضعیت کنونی، استفاده گسترده و عملی از آن‌ها بسیار دشوار است. ظرفیت محاسباتی در شبکه‌های بلاک‌چین کند و هزینه‌بر است، و علاوه بر این، داده‌های روی زنجیره برای همه قابل مشاهده است. در نتیجه، بخش عمده داده‌ها هنوز باید در پایگاه‌های داده متمرکز خارج از زنجیره نگهداری شوند. این وضعیت موجب شده است که برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) یا واقعاً غیرمتمرکز نباشند، یا در مقیاس‌پذیری و استفاده از داده‌های حساس محدودیت‌هایی داشته باشند، که این امر به طور جدی کاربردپذیری آن‌ها را کاهش می‌دهد.

معرفی انیگما

پروتکل نوآورانه انیگما (Enigma) با هدف رفع چالش‌های مربوط به حریم خصوصی در حوزه بلاک‌چین، قصد دارد اولین پلتفرم برای ساخت برنامه‌های غیرمتمرکز مقیاس‌پذیر و انتها به انتها را توسعه دهد. ایده اولیه این پروژه توسط گای زیسکین (Guy Zyskind) در مقاله‌ای با عنوان «تمرکززدایی حریم خصوصی: استفاده از بلاک‌چین برای حفاظت از داده‌های شخصی» مطرح شد. در ادامه، او به همراه اوز ناتان (Oz Nathan) و آلکس «سندی» پنتلند (Alex ’Sandy’ Pentland) مفهوم قراردادهای مخفی را توسعه دادند. این قراردادها ابزار اصلی انیگما برای حفظ حریم خصوصی داده‌ها در بلاک‌چین‌ها محسوب می‌شوند. بر اساس گفته‌های تیم توسعه، این فناوری امکان انتقال و پردازش داده‌های حساس در بستر بلاک‌چین را بدون افشای محتوا فراهم می‌کند و در نتیجه، امنیت و حریم خصوصی کاربران را تضمین می‌کند.

انیمگا (Enigma) با بهره‌گیری از شبکه لایه دوم و خارج از زنجیره، مشکلات مقیاس‌پذیری و حریم خصوصی در بلاکچین‌ها را از سطح پروتکل حل می‌کند. فناوری کلیدی این پروژه «قراردادهای مخفی» است که امکان پردازش داده‌ها توسط نودهای شبکه انیمگا را فراهم می‌سازد، در حالی که اطلاعات همچنان محرمانه باقی می‌ماند. این ساختار نوآورانه، بستری امن و کاملاً غیرمتمرکز را فراهم می‌کند که قابلیت توسعه برنامه‌های نوین در حوزه‌های مختلف را دارد.

نحوه عملکرد

قراردادهای مخفی انیگما (Enigma) مشابه قراردادهای هوشمند عمل می‌کنند، با این تفاوت که داده‌های داخل پروتکل کاملاً خصوصی نگهداری می‌شود. تیم توسعه‌دهنده از پروتکل‌های محاسبات دوطرفه (Multi-Party Computation یا MPC) که در سال ۱۹۸۲ توسط یائو (Yao) ارائه شده است، بهره برده است. این ساختار، پایه و اساس قراردادهای مخفی را تشکیل می‌دهد و امکان انجام عملیات محاسبات مشترک بدون افشای اطلاعات حساس را فراهم می‌کند.

در فناوری‌های نوین حوزه رمزارز و امنیت اطلاعات، استفاده از مکانیزم‌های محاسبات چند طرفه امن (sMPC یا MPC) نقش حیاتی در حفظ حریم خصوصی و امنیت داده‌ها ایفا می‌کند. در این رویکرد، درخواست‌های داده‌ای به صورت توزیع‌شده و بدون نیاز به واسطه‌های معتبر، پردازش می‌شود. در این فرآیند، داده‌ها بین نودهای مختلف تقسیم‌بندی شده و هر نود به صورت مشترک وظیفه انجام عملیات را بر عهده می‌گیرد، بدون آنکه اطلاعات کامل در اختیار یک نود قرار گیرد. به طور خاص، هیچ یک از طرف‌ها به داده‌های کامل دسترسی ندارند؛ در عوض، هر نود تنها بخش‌هایی بی‌معنی و تصادفی از داده‌ها را در اختیار دارد که نمی‌توان از آن‌ها اطلاعات حساس را استخراج کرد. این فناوری، امنیت و حریم خصوصی را در فرآیندهای محاسباتی در محیط‌های توزیع‌شده تضمین می‌کند و کاربردهای متعددی در پروژه‌های رمزارزی و مالی دارد.

در مقایسه با عملکرد اکثر بلاک‌چین‌های کنونی، فناوری انیگما (Enigma) راه‌حلی نوآورانه ارائه می‌دهد که به حفظ حریم خصوصی کاربران و افزایش کارایی شبکه‌ها کمک می‌کند. این سیستم امکان انجام محاسبات روی داده‌های حساس را بدون نیاز به فاش کردن اطلاعات اولیه فراهم می‌کند، امری که برای شرکت‌ها و نهادهای دولتی که نیازمند کنترل دقیق بر دسترسی به داده‌ها هستند، بسیار اهمیت دارد.

انیگما از ساختاری به نام DHT (جدول هش توزیع‌شده غیرمتمرکز خارج از زنجیره) بهره می‌برد. این ابزار، امکان دسترسی امن به داده‌ها را فراهم می‌کند بدون اینکه محتوای آن‌ها فاش شود. بر اساس این فناوری، داده‌های حساس قبل از ذخیره‌سازی در شبکه، رمزگذاری می‌شوند و کنترل دسترسی بر روی آن‌ها پیاده‌سازی می‌شود. این فرآیند با استفاده از APIهای ساده در زبان برنامه‌نویسی اسکریپت‌نویسی انیگما امکان‌پذیر است.

یکی دیگر از مزایای انیگما، حل مشکل مقیاس‌پذیری است که در بلاک‌چین‌های مرسوم مشاهده می‌شود. برخلاف این شبکه‌ها، در انیگما تنها بخشی از نودها در هر عملیات مشارکت دارند، که این امر باعث کاهش تکرار عملیات و افزایش سرعت پردازش می‌شود. ذخیره‌سازی داده‌ها خارج از زنجیره نیز بار محاسباتی شبکه را کاهش می‌دهد و سرعت تراکنش‌ها را ارتقاء می‌بخشد.

در نهایت، قراردادهای خصوصی و عمومی در پلتفرم انیگما قابلیت مدیریت همزمان اطلاعات محرمانه و عمومی را دارند. داده‌های حساس در لایه پروتکل انیگما پردازش می‌شوند و داده‌هایی که نیاز به حریم خصوصی ندارند، در زنجیره ثبت می‌شوند. این سیستم با هدف افزایش امنیت، مقیاس‌پذیری و همکاری‌پذیری طراحی شده است و قابلیت ادغام با بلاک‌چین‌های موجود را دارد تا سطح حریم خصوصی و کارایی شبکه‌های رمزارزی را ارتقاء دهد.

سیستم اجرایی انیگما (Enigma) ضمن تضمین حفظ حریم خصوصی، صحت و دقت عملیات را نیز برقرار می‌کند، در حالی که بلاک‌چین به تنهایی تنها قادر به تضمین صحت است. اثبات‌های مربوط به اجرای صحیح تراکنش‌ها در بلاک‌چین ذخیره می‌شود و امکان بررسی و حسابرسی آنها وجود دارد. این پلتفرم زبان برنامه‌نویسی خاصی را برای طراحی برنامه‌های غیرمتمرکز انتها به انتها (end-to-end) ارائه می‌دهد که از قراردادهای خصوصی بهره می‌برند. این نوع قراردادها، نسخه پیشرفته‌تری از قراردادهای هوشمند هستند و قادرند اطلاعات خصوصی را مدیریت کنند؛ به عبارت دیگر، وضعیت داخلی آنها به صورت عمومی قابل مشاهده نیست.

بازار داده‌ها و کاتالیزور معما

تیم انیگما (Enigma) با هدف اثبات استحکام پروتکل خود، دو برنامه غیرمتمرکز (DApps) توسعه داده است؛ یکی بازار داده‌ها و دیگری پلتفرم انیگما کاتالیست. بازار داده‌ها که بر بستر اتریوم (Ethereum) راه‌اندازی شده، بخش جدایی‌ناپذیر ساختار پروتکل است و شامل قسمت‌های مبتنی بر زنجیره و خارج از زنجیره است.

در بخش زنجیره‌ای، اطلاعات مربوط به مجموعه‌های داده، فضای نام و اشتراک‌ها در قالب قراردادهای هوشمند کدگذاری شده و مستقیماً با توکن‌های انیگما (ENG) مدیریت می‌شوند. در این ساختار، شرکت‌کنندگان—اعم از افراد خصوصی یا شرکت‌ها—می‌توانند داده‌های خود را در بازار عرضه کنند. دسترسی به داده‌ها نیز با پرداخت کارمزد امکان‌پذیر است و بازار به‌طور کامل بر بستر تمرکززدایی فعالیت می‌کند.

پلتفرم انیگما کاتالیست، سامانه‌ای برای اشتراک‌گذاری و مدیریت داده است که امکان ساخت صندوق‌های سرمایه‌گذاری رمزارزی شخصی را برای کاربران فراهم می‌کند. این پلتفرم از صرافی‌های معتبر مانند بایننس، بیت‌فینکس، بیت‌ترکس و پولونیکس پشتیبانی می‌کند.

توکن انیگما (ENG) بر پایه استاندارد ERC20 اتریوم طراحی شده و در سپتامبر ۲۰۱۷ از طریق فروش توکن عرضه شد. عرضه کل توکن‌ها ۱۰۰ میلیون واحد است که نیمی از آن‌ها در زمان عرضه توکن توزیع شد، ۲۵ درصد برای جامعه نگهداری می‌شود و مابقی برای تیم توسعه در نظر گرفته شده است. هم‌اکنون، هر واحد از توکن ENG در حدود ۱.۲۱ دلار معامله می‌شود و ارزش بازار آن بیش از ۹۰ میلیون دلار برآورد می‌شود.

آیا نگهداری توکن‌های ENG سودآور است؟

در جریان عرضه اولیه سکه (ICO) پروژه انیگما (Enigma) شاهد یک نفوذ امنیتی کوتاه‌مدت بود که نگرانی‌هایی درباره توانایی این پروژه در حفظ حریم خصوصی کاربران را برانگیخت. این حادثه منجر به از دست رفتن سرمایه برخی سرمایه‌گذاران شد، اما تیم توسعه‌دهنده پس از آن، به تعهدات خود در نقشه راه عمل کرده است. پروژه‌های کاتالیست (Catalyst) و مارکت‌پلیس داده‌ها (Data Marketplace) به خوبی در جامعه کریپتو مورد استقبال قرار گرفتند. علاوه بر این، تمرکز فزاینده بر راه‌حل‌های مبتنی بر حریم خصوصی و حضور تیمی مجرب از دانشمندان برتر در حوزه بلاک‌چین، نشان می‌دهد که پروژه انیگما پتانسیل رشد خوبی دارد، همان‌طور که قیمت آن در ژانویه ۲۰۱۷ به بیش از ۸ دلار رسید.

پتانسیل‌های کاربردی گسترده این پروتکل و قابلیت همکاری آن با بلاک‌چین‌های دیگر نیز از دیگر عوامل مؤثر در آینده درخشان آن محسوب می‌شود. اگرچه انیگما در حال حاضر یکی از پروژه‌های شناخته‌شده در حوزه رمزارزها نیست و در رتبه‌بندی بازار در میان ۱۰۰ رمزارز برتر قرار ندارد، اما به عنوان یک توکن متوسط‌حجم و تازه‌نفس، نیازمند رصد مداوم است. سرمایه‌گذاری روی آن، به دلیل ریسک بالا، معمولاً تنها بخش کوچکی از سبد دارایی‌های کریپتویی را تشکیل می‌دهد و توصیه می‌شود با احتیاط انجام شود.

منبع: کریپتو.نیوز