راهنمای کامل و جامع فرصت‌های درآمد غیرفعال در بازار رمزارزها: استیکینگ، ایردراپ، فارمینگ و نکات کلیدی کسب سود بدون معامله روزانه

جذابیت درآمد غیرفعال در بازار رمزارزها، توجه سرمایه‌گذاران زیادی را به خود جلب کرده است. در ادامه، نگاهی خواهیم داشت به فرصت‌های موجود و ریسک‌های مرتبط با این حوزه.

از زمانی که نخستین رمزارز معرفی شد، بازار کریپتوکارنسی از یک روند ناشناخته و کم‌توجه به یک صنعت چند میلیارد دلاری تبدیل شده است. امروزه، این بازار شامل بلاک‌چین‌های متعددی، ارزهای دیجیتال گوناگون، پروتکل‌های مالی غیرمتمرکز (دیفای) و مجموعه‌های توکن‌های غیرقابل تعویض (NFTs) است.

در قلب توسعه این بازار، فرصت‌های درآمد غیرفعال قرار دارند که اغلب با عناوینی مانند «ساده»، «پربازده» و حتی «ضمانت‌شده» تبلیغ می‌شوند. اما واقعیت این است که این وعده‌ها در بسیاری موارد محقق نمی‌شوند و بسیاری از سرمایه‌گذاران با زیان‌های قابل‌توجهی مواجه شده‌اند، در حالی که وعده‌های سود سالانه تا ۱۸ درصد فریبنده به نظر می‌رسید.

پیش از بررسی فرصت‌های موجود، لازم است تعریف دقیقی از مفهوم درآمد غیرفعال ارائه دهیم.

درآمد غیرفعال از رمزارزها چیست؟

درآمد غیرفعال به معنای کسب درآمد از طریق سرمایه‌گذاری بدون نیاز به حضور فعال است. این مفهوم جدید نیست و در سیستم‌های مالی سنتی (TradFi) مدت‌ها است که راهکارهایی برای کسب درآمد غیرفعال ارائه شده است، از جمله نگهداری در حساب‌های پس‌انداز که در آن سود بهره به سپرده‌ها تعلق می‌گیرد.

در دنیای رمزارزها، فرصت‌هایی مشابه برای کسب سود با کمترین دخالت وجود دارد. این فرصت‌ها شامل هولد کردن توکن‌ها، جست‌وجوی ایردراپ‌ها، مشارکت در برنامه‌های افیلیت رمزارز، استیکینگ، بهره‌برداری از پروژه‌های درآمد غیرفعال دیفای و استفاده از برنامه‌های ماینینگ رمزارز می‌شود.

11 راه کسب درآمد غیرفعال از رمزارزها

نگه‌داری دارایی‌های دیجیتال

یکی از ساده‌ترین راه‌های کسب درآمد غیرفعال در بازار رمزارزها، استراتژی هودل (HODL) است. اصطلاح هودل که مخفف عبارت "Hold On for Dear Life" به معنای "نگه داشتن برای جان‌دردی" است، برای اولین بار توسط کاربر سایت بیت‌تاک‌تاک به نام گیم‌کیوبی (GameKyuubi) ابداع شد. این روش شامل خرید رمزارز و نگهداری بلندمدت آن است، با این هدف که ارزش آن در طول زمان افزایش یافته و سودآوری داشته باشد.

در مقایسه با روش‌های سنتی پس‌انداز، هودل شبیه نگهداری دارایی در حساب‌های سپرده است، اما به جای پول فیات، در بازار رمزارز فعالیت می‌کنید. علی‌رغم سادگی ظاهری، این استراتژی نیازمند صبر و اراده قوی برای مقابله با نوسانات ذاتی بازار رمزارزها است.

لازم به ذکر است که بازارهای گاوی (bull markets) ممکن است سرمایه‌گذاری را ترغیب به خرج‌ کردن و افزایش دارایی‌ها کند، اما این روند می‌تواند به بازارهای خرسی (bear markets) تبدیل شده و ارزش دارایی‌های شما را کاهش دهد.

مزیت اصلی هودل سادگی آن است؛ تنها نیازمند کیف‌پول رمزارز و ابزاری برای پیگیری تراکنش‌ها است. بنابراین، این رویکرد می‌تواند گزینه‌ای مناسب برای سرمایه‌گذاری بلندمدت باشد، مخصوصاً برای کسانی که توانایی تحمل نوسانات بازار را دارند.

معایب نگهداری دارایی‌ها

یکی از معایب استراتژی هودل این است که، در حالی که در دوره‌های صعودی بازار می‌تواند سود قابل توجهی به همراه داشته باشد، در دوره‌های نزولی، ضررها به سرعت انباشته شده و ممکن است این سودها را به کلی محو کند.

همچنین، یکی دیگر از مشکلات این روش، مدت زمان لازم برای مشاهده سود است، به ویژه در مورد رمزارزهای کم‌طرفدارتر. علاوه بر این، هودلرها ممکن است فرصت‌های کوتاه‌مدت برای بهره‌برداری از نوسانات قیمتی را نادیده بگیرند.

افزون بر این، نگهداری بلندمدت رمزارزها ممکن است مانع از استفاده فعال از آن‌ها، مانند بیت‌کوین، به عنوان واسطه‌ای برای تبادل شود. زمانی که سرمایه‌گذاران صرفاً به هدف کسب سود در آینده رمزارزهای خود را نگه می‌دارند، این روند می‌تواند به طور غیرمستقیم توسعه بازار رمزارز و رشد کسب‌وکارهای پذیرنده آن را محدود کند.

جست‌وجوی توزیع رایگان ارز دیجیتال

ایردراپ‌ها (Airdrops) به توزیع رایگان دارایی‌های دیجیتال، مانند رمزارزها یا NFTها، توسط پروژه‌های بلاک‌چین و رمزارزها اطلاق می‌شود. هدف اصلی این رویدادها افزایش شناخت و دیده‌شدن پروژه‌ها و همچنین قدردانی از کاربران وفادار است.

علاوه بر این، ایردراپ‌ها به عنوان ابزاری تبلیغاتی برای معرفی پروژه‌های نوظهور مورد استفاده قرار می‌گیرند و می‌توانند به تحریک کاربردپذیری و افزایش تقاضا برای توکن‌های بومی آن‌ها کمک کنند.

انواع ایردراپ‌ها

در بازار رمزارز، چهار نوع اصلی از ایردراپ‌ها شناخته می‌شود: استاندارد، بونتی، هولدر و اختصاصی. ایردراپ‌های استاندارد معمولاً نیازمند ثبت‌نام در پلتفرم پروژه مربوطه هستند و در بازه زمانی مشخصی انجام می‌شوند. در این نوع، تعداد توکن‌های ارائه شده محدود است و توزیع بر اساس اصل اولویت در ثبت‌نام صورت می‌گیرد. با این حال، این نوع ایردراپ‌ها در معرض حملات سیبل قرار دارند، جایی که فرد با ساخت تعداد زیادی حساب کاربری جعلی تلاش می‌کند تا حداکثر تعداد توکن‌های رایگان را کسب کند.

ایردراپ‌های بونتی نیازمند انجام فعالیت‌های مشخصی از سوی شرکت‌کنندگان هستند، مانند عضویت در کانال‌های تلگرام یا دیسکورد پروژه، یا تعامل با پست‌های شبکه‌های اجتماعی آن‌ها، تا بتوانند رمزارز یا NFT رایگان خود را دریافت کنند. در مقابل، ایردراپ‌های هولدر به منظور قدردانی از کاربران اولیه یا مشارکت‌کنندگان فعال در پروژه قبل از تاریخ معینی برگزار می‌شوند.

ایردراپ‌های اختصاصی بیشتر به اعضای فعال جامعه رمزارز هدف‌گیری شده است، کسانی که با حمایت و تبلیغ پروژه، نقش مؤثری ایفا کرده‌اند، چه از طریق فعالیت در شبکه‌های اجتماعی یا تبلیغ مستقیم.

در هر صورت، ایردراپ‌ها معمولاً توسط بنیان‌گذاران یا توسعه‌دهندگان پروژه اعلام می‌شوند و اغلب اطلاع‌رسانی پیش‌دستانه صورت می‌گیرد. بنابراین، پیگیری این اعلامیه‌ها و انجام حداقل الزامات مورد نیاز، فرصت خوبی برای بهره‌مندی از توکن‌های رایگان است.

راهنمای دریافت ایردراپ‌های رمزارزی

کشف ایردراپ‌های رمزارزها از طریق سه روش اصلی امکان‌پذیر است. نخست، وب‌سایت‌ها و کانال‌های رسمی پروژه‌های رمزارزی، بخش عمده‌ای از اطلاع‌رسانی‌های مربوط به ایردراپ‌ها را بر عهده دارند. اغلب پروژه‌ها در این بسترها، خبرهای مربوط به ایردراپ‌های آتی را مستقیماً به جامعه کاربری خود اعلام می‌کنند. بنابراین، پیگیری مداوم کانال‌های رسمی در شبکه‌های اجتماعی مانند ایکس (توییتر)، تلگرام و دیسکورد می‌تواند به شما کمک کند تا از جدیدترین اخبار مطلع شوید.

در صورت عدم اطلاع از مکان شروع، جست‌وجو در شبکه‌های اجتماعی با استفاده از هشتگ‌ها و کلیدواژه‌های مرتبط با ایردراپ‌ها نیز مفید است، اما باید با احتیاط عمل کرد. زیرا برخی نتایج ممکن است لینک‌های فیشینگ و کلاهبرداری باشند که خطر سرقت دارایی‌های دیجیتال را به همراه دارند.

روش دوم، استفاده از وب‌سایت‌های رصد کننده ایردراپ است. سایت‌هایی مانند ایردراپز.آیو، ایردراپ آلارم و ایردراپز موب، فهرستی جامع از ایردراپ‌های در حال اجرا یا آتی ارائه می‌دهند و دستورالعمل‌های شرکت در هر کدام را به صورت دقیق شرح می‌دهند. این منابع می‌توانند راهنمای موثری برای پیگیری ایردراپ‌ها باشند و خطرهای مربوط به کلاهبرداری را کاهش دهند.

در نهایت، مشارکت در فروم‌های تخصصی رمزارز و عضویت در خبرنامه‌های معتبر نیز می‌تواند راهکار مناسبی باشد. انجمن‌هایی مانند بیت‌کوین‌تاک و خبرنامه‌های معتبر در حوزه رمزارزها، بخش‌های ویژه‌ای برای اطلاع‌رسانی درباره ایردراپ‌ها دارند و فرآیندهای بررسی چندلایه‌ای برای تضمین صحت اخبار اعمال می‌کنند. هرچند نمی‌توان تضمین کرد که تمامی اعلامیه‌ها واقعی است، اما اکثریت قریب به اتفاق این منابع، اطلاعات موثقی ارائه می‌دهند.

ریسک‌های مرتبط با جست‌وجوی ایردراپ‌ها

فعالیت در حوزه شکار ایردراپ‌ها می‌تواند فرصت‌های پرسود و جذابی را فراهم کند، اما همراه با ریسک‌های قابل‌توجه مالی است. این ریسک‌ها به‌ویژه در مواجهه با پروتکل‌های نوظهور و ناشناخته افزایش می‌یابد، جایی که نادیده گرفتن هزینه‌های تراکنش مانند gas fees و سایر مخارج مالی می‌تواند منجر به بروز مشکلات جدی شود.

همچنین، با توسعه تدریجی پروتکل‌ها و وضع معیارهای جدیدتر و خلاقانه‌تر برای اعطای ایردراپ، پیگیری و انجام وظایف لازم برای کسب این توکن‌ها به مراتب دشوارتر شده است. این وضعیت ممکن است منجر به هدر رفتن زمان و منابع بر فعالیت‌هایی غیرمجاز و بی‌ربط شود که در نهایت منجر به از دست رفتن فرصت‌ها می‌گردد.

در مسیر شرکت در ایردراپ‌ها، اهمیت بررسی دقیق و کامل پروژه‌ها و اعتبارسنجی صحت ادعاهای آن‌ها نباید نادیده گرفته شود. در صورت درخواست از سوی پلتفرم‌ها برای ارسال رمزارز به منظور دریافت ایردراپ، باید با احتیاط عمل کرده و از تصمیم‌گیری‌های عجولانه پرهیز کرد، به‌ویژه زمانی که وعده‌های جذاب و وسوسه‌کننده مطرح می‌شود.

در کنار این موارد، هوشیاری و مراقبت‌های امنیتی نقش حیاتی در جلوگیری از فریب‌ها و کلاهبرداری‌ها ایفا می‌کند. کاربران باید از پیام‌های ناشناس در شبکه‌های اجتماعی مانند توییتر (X)، تلگرام و دیگر پلتفرم‌ها که از آن‌ها برای هدایت به سایت‌های مشکوک و ادعای جوایز کاذب استفاده می‌شود، به شدت پرهیز کنند.

در حال حاضر، تشخیص اعلامیه‌های معتبر در فضای مجازی به مراتب دشوارتر شده است، چرا که مجرمان سایبری با بهره‌گیری از حملات SIM swap و دستکاری حساب‌های کاربری افراد مشهور در حوزه رمزارز، سعی در فریب کاربران و ترویج ایردراپ‌های تقلبی دارند. حفظ هشیاری و رعایت نکات امنیتی، کلید جلوگیری از ضررهای مالی در این فضا است.

استخراج رمزارز

استخراج رمزارزها یا همان ماینینگ، پایه و اساس بازار ارزهای دیجیتال مانند بیت‌کوین (BTC) را تشکیل می‌دهد. این فرآیند پیچیده شامل گروه‌بندی تراکنش‌های جدید در بلوک‌ها و تلاش ماینرها برای حل معماهای محاسباتی دشوار است.

در صورت تمایل به وارد شدن به حوزه ماینینگ، باید توجه داشت که سودآوری این فعالیت وابسته به عوامل متعددی است. از جمله این موارد می‌توان به نوسانات قیمت رمزارز استخراج‌شده، میزان دشواری حل معماهای ریاضی، و کارایی تجهیزات ماینینگ اشاره کرد.

در حال حاضر، بیت‌کوین همچنان یکی از سودآورترین رمزارزها برای ماینینگ محسوب می‌شود، به‌دلیل افزایش مداوم ارزش بازار آن. با این حال، دشواری حل معماهای بیت‌کوین به‌طور قابل توجهی افزایش یافته است، که این موضوع استخراج آن را برای ماینرهای فردی با منابع محدود دشوارتر می‌کند.

در مقابل، رمزارزهایی مانند لایت‌کوین (LTC) و مونرو (XMR) با دشواری کم‌تر، فرصت‌های مناسبی برای ماینرهای شخصی فراهم می‌کنند و ممکن است سودآوری بهتری را ارائه دهند.

معایب استخراج رمزارزها

در کنار پتانسیل‌های چشمگیر، ماینینگ رمزارزها با چالش‌ها و معایب قابل توجهی همراه است. یکی از مهم‌ترین مشکلات، هزینه‌های بالای آن است که عمدتاً به مصرف بالای برق در فرآیندهای محاسباتی سنگین مربوط می‌شود.

علاوه بر این، سرمایه‌گذاری اولیه قابل‌توجهی در تجهیزات مورد نیاز، مانند ASICهای مخصوص استخراج بیت‌کوین، لازم است که هزینه‌بر و گاهی بیش از ۳۰۰۰ دلار می‌باشد. این هزینه‌ها به‌ویژه برای ماینرهای فردی، مانع اصلی در سودآوری بدون دسترسی به منابع مالی و تجهیزات قدرتمند است.

با توجه به افزایش روزافزون سختی فرآیندهای ماینینگ، کسب سود بدون تجهیزات و منابع گسترده دشوارتر شده است. بنابراین، علی‌رغم پتانسیل سوددهی بالا، ارزیابی دقیق هزینه‌ها و سودآوری کلی قبل از وارد شدن به عرصه ماینینگ، امری ضروری است.

استخراج نقدینگی

مینی‌مینگ لیکوئیدیتی یا همان فارمینگ بهره، به دارندگان رمزارز این امکان را می‌دهد که دارایی‌های دیجیتال خود را به صرافی‌های غیرمتمرکز یا پلتفرم‌های مشابه وام دهند و در ازای آن پاداش دریافت کنند.

این پلتفرم‌ها از دارایی‌های ارائه‌شده در استخرهای لیکوئیدیتی بهره می‌برند؛ استخرهایی که بر اساس قراردادهای هوشمند، شامل دو توکن در جفت معاملاتی هستند و به تسهیل تراکنش‌ها و تثبیت بازار کمک می‌کنند. با مشارکت در این استخرها، کاربران توکن‌های LP (Liquidity Provider) دریافت می‌کنند که می‌توانند آن‌ها را استیک کرده و پاداش‌های بیشتری کسب کنند.

مینی‌مینگ لیکوئیدیتی مزایای متعددی برای سرمایه‌گذاری غیرفعال دارد؛ از جمله پتانسیل برای کسب سود قابل‌توجه، چرا که نرخ بهره سالانه (APR) در این حوزه گاهی اوقات بسیار بالاتر از حساب‌های پس‌انداز سنتی است و منجر به بازدهی چشمگیر می‌شود. همچنین، این فعالیت کاربران را به اکوسیستم دیفای (deFi) و رشد آن مشارکت می‌دهد و فرصت کسب توکن‌های اضافی را فراهم می‌کند که می‌تواند در بازار معامله یا استیک شده و درآمدزایی بیشتری داشته باشد.

ریسک‌های مربوط به استخراج نقدینگی

در کنار مزایای فراوان، سرمایه‌گذاران در حوزه رمزارز باید به ریسک‌ها و معایب احتمالی نیز توجه داشته باشند. یکی از این موارد، ضرر غیرموقت است که در صورت نوسان نامطلوب قیمت دارایی‌ها پس از واریز به استخر، ممکن است ارزش بازگشتی کمتر از سرمایه اولیه باشد. این پدیده به عنوان “impermanent loss” شناخته می‌شود و یکی از چالش‌های اصلی در استیکینگ و فعالیت‌های مرتبط با لیکوئیدیتی است.

علاوه بر آن، خطرات مرتبط با قراردادهای هوشمند نیز نباید نادیده گرفته شود. نقص‌ها یا خطاهای فنی در کدهای قراردادهای هوشمند می‌تواند منجر به ضررهای مالی قابل توجهی شود و امنیت سرمایه‌ها را تهدید کند. نوسانات بازار نیز عاملی است که بر سودآوری این پلتفرم‌ها تاثیرگذار است؛ زیرا تغییرات قیمت دارایی‌ها و توکن‌های پلتفرم مانند پنکیک‌سواپ، شیبا اینو یا کت‌کوین، می‌تواند سود یا زیان سرمایه‌گذاران را تحت تاثیر قرار دهد.

در این حوزه، مفهومی به نام لیکوئیدیتی ماینینگ (liquidity mining) مطرح است که در پروژه‌هایی مانند یونی‌سواپ، سوشی‌سواپ، بالانسر و کرو فایننس (Curve Finance) پیاده‌سازی شده است. این پروژه‌ها به شدت وابسته به مشارکت کاربران در تأمین نقدینگی هستند و برای حفظ و توسعه اکوسیستم، نیازمند فعالیت فعال و مستمر سرمایه‌گذاران می‌باشند.

نوسانات در نرخ بازده و ریسک‌های مرتبط با آن، اهمیت انجام تحقیقات جامع قبل از ورود به بازار رمزارزها را به وضوح نشان می‌دهد. بررسی دقیق و آگاهی کامل از شرایط بازار، کلید موفقیت در سرمایه‌گذاری‌های دیجیتال است.

استخراج ابری ارز دیجیتال

با استفاده از خدمات کلود ماینینگ، سرمایه‌گذاران می‌توانند وارد دنیای ماینینگ رمزارز شوند بدون نیاز به خرید تجهیزات گران‌قیمت و پیچیده. در این روش، افراد قدرت محاسباتی مورد نیاز برای استخراج را از مراکز داده بزرگ و مجهز اجاره می‌کنند، مراکزی که مسئولیت تامین تجهیزات، برق و نگهداری آن‌ها را بر عهده دارند. در مقابل، کاربران بسته به میزان قدرت اجاره‌شده، بخش قابل‌توجهی از رمزارزهای استخراج‌شده را به عنوان سود دریافت می‌کنند. این رویکرد، راهی ساده و کم‌ریسک برای شرکت در بازار رمزارزها است که نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه پایین‌تر و کاهش قابل‌توجه هزینه‌های عملیاتی می‌باشد.

معایب ماینینگ ابری

در حوزه ماینینگ ابری، سودآوری یکی از مهم‌ترین عوامل قابل توجه است. میزان درآمد شما تحت تأثیر عواملی مانند کارایی مرکز داده، عملکرد عملیات و نوسانات بازار رمزارزها قرار دارد. ارزیابی دقیق این پارامترها برای سنجش موفقیت سرمایه‌گذاری ضروری است.

علاوه بر این، نوسانات قیمتی بازار، رقابت در حوزه ماینینگ و تغییرات در سطح دشواری استخراج از جمله ریسک‌هایی هستند که می‌توانند نتایج فعالیت‌های ماینینگ ابری شما را تحت تأثیر قرار دهند. پیش از ورود به این حوزه، لازم است این عوامل را با دقت ارزیابی کنید.

وام‌دهی رمزارزی غیرمتمرکز

وام‌دهی غیرمتمرکز در حوزه رمزارزها یکی از ارکان کلیدی دیفای (DeFi) است که امکان قرض‌دادن و وام‌گرفتن دارایی‌های دیجیتال را بدون نیاز به واسطه‌های مالی سنتی مانند بانک‌ها فراهم می‌کند.

در این سیستم، قراردادهای هوشمند نقش اصلی را ایفا می‌کنند؛ به‌طوری‌که شرایط و ضوابط وام در قالب کدهای برنامه‌نویسی تعریف شده و مدیریت تراکنش‌ها در بستر پلتفرم‌های غیرمتمرکز انجام می‌شود.

در این بسترها، وام‌دهندگان دارایی‌های کریپتو خود را به یک استخر نقدینگی واریز می‌کنند، و وام‌گیرندگان با ارائه وثیقه، که معمولاً ارزش آن بیش از مبلغ وام است، از این استخر بهره‌مند می‌شوند. این روش به کاهش ریسک ناتوانی در بازپرداخت وام کمک می‌کند.

یکی از مزایای مهم وام‌دهی غیرمتمرکز در رمزارزها، پتانسیل کسب سودهای بالا است که اغلب از سودهای حاصل از حساب‌های سپرده سنتی نیز فراتر می‌رود.

مخاطر و چالش‌های وام‌دهی غیرمتمرکز

با وجود مزایای متعددی که وام‌دهی غیرمتمرکز در بازار رمزارزها ارائه می‌دهد، این روش دارای ریسک‌های قابل‌توجهی نیز هست. نوسانات شدید قیمت در بازار کریپتو می‌تواند سودهای حاصل را تحت تاثیر قرار دهد و در صورت کاهش ارزش وثیقه، ممکن است ارزش آن از میزان وام دریافتی کمتر شود، که این موضوع با خطر ضررهای هنگفت همراه است در صورت عدم بازپرداخت توسط وام‌گیرندگان.

علاوه بر این، خطرات ذاتی مرتبط با قراردادهای هوشمند، از جمله وجود باگ‌ها یا آسیب‌پذیری‌ها، بر پیچیدگی و ریسک‌های این نوع فعالیت‌ها می‌افزاید. در نتیجه، سرمایه‌گذاران باید با آگاهی کامل و احتیاط وارد این حوزه شوند.

توکن‌های سودآور از طریق توزیع سود

توکن‌های کریپتو که سود سهام یا dividends پرداخت می‌کنند، نوعی از ارزهای دیجیتال هستند که به دارندگان خود امکان کسب درآمد منظم را فراهم می‌سازند. این درآمد معمولاً از سودهای حاصل شده توسط پروژه‌های بلاک‌چین پایه به دست می‌آید.

عملکرد این نوع توکن‌ها بسیار ساده است؛ دارندگان آنها کافی است توکن‌ها را در کیف‌پول‌های دیجیتال خود نگهداری کنند تا به طور خودکار واجد شرایط دریافت سود شوند. این سود غالباً به صورت توکن‌های اضافی یا رمزارزهای دیگر پرداخت می‌شود.

در این زمینه، نمونه‌ای قابل توجه، شرکت BTCS است که در سال ۲۰۲۳ با اعلام پرداخت سود در قالب بیت‌کوین (Bitcoin) توجه‌ها را به خود جلب کرد. این شرکت در همان سال شاهد افزایش ۸۲ درصدی ارزش بازار منصفانه دارایی‌های خود بود، که نشان‌دهنده مهارت در مدیریت بازار و فرصت‌های سودآوری برای سرمایه‌گذاران در حوزه رمزارز است.

معایب توکن‌های سودده مبتنی بر سود سهام

پایداری توکن‌های کریپتو با پرداخت سود سهام، مستلزم بررسی چند عامل کلیدی است. اولین و مهم‌ترین مسئله، وابستگی به موفقیت پروژه است؛ در صورت عدم سودآوری، ممکن است میزان سود تقسیمی کاهش یابد یا به صفر برسد.

نوسانات بازار نیز چالشی جدی محسوب می‌شود؛ ارزش رمزارزها ذاتاً ناپایدار است و تغییرات شدید در قیمت‌ها می‌تواند تأثیر مستقیم بر ارزش توکن‌ها و سودهای تقسیمی آن‌ها داشته باشد.

علاوه بر این، وضعیت قوانین و مقررات حوزه رمزارزها همچنان نامشخص است و تغییرات در این حوزه می‌تواند توانایی پروژه‌ها در پرداخت سود را تحت تأثیر قرار دهد.

با وجود این ریسک‌ها، برخی سرمایه‌گذاران به خاطر وعده درآمد غیرفعال از این دارایی‌ها، همچنان به سرمایه‌گذاری در توکن‌های سودده علاقه‌مند هستند.

نصب و راه‌اندازی نودهای اصلی در شبکه‌های بلاک‌چین

مسترنودها، سرورهای تخصصی در شبکه‌های بلاک‌چین هستند که وظایف فراتر از نودهای عادی انجام می‌دهند. این سرورها امکان ارائه خدماتی مانند تراکنش‌های فوری، تراکنش‌های خصوصی و ارسال مستقیم را فراهم می‌کنند.

برای راه‌اندازی مسترنود، اپراتورها باید مقدار مشخصی از رمزارز مربوطه را به عنوان وثیقه در اختیار داشته باشند. این افراد با نگهداری مسترنود، پاداش‌هایی به صورت رمزارز دریافت می‌کنند و در برخی شبکه‌ها، مکانیزم‌های جبران خسارت جذابی بر اساس شرایط بازار ارائه می‌شود.

از رمزارزهای شناخته‌شده با قابلیت مسترنود می‌توان به دش (Dash)، پی‌وی‌ایکس (PIVX) و زیکوین (Zcoin) اشاره کرد.

برای افرادی که قصد ورود به این نوع سرمایه‌گذاری را دارند، فرآیند آن می‌تواند منبع ثابتی از درآمد را فراهم کند، به شرط آنکه ارز دیجیتال موردنظر حفظ ارزش کند یا ارزش آن افزایش یابد.

خطرات و چالش‌های مربوط به نودهای اصلی

بازار رمزارزها همواره با نوسانات قابل توجهی همراه است، و این موضوع بر سودآوری ماسترنودها تأثیر مستقیم دارد. در کنار این، راه‌اندازی و نگهداری یک ماسترنود نیازمند دانش فنی عمیق است، زیرا حفظ سلامت سرورها و زیرساخت‌های مربوطه از اهمیت بالایی برخوردار است.

علاوه بر این، سرمایه‌گذاری اولیه در این حوزه معمولاً قابل‌توجه است، به‌ویژه در مورد رمزارزهای معتبر و شناخته‌شده. هزینه‌های عملیاتی مانند سخت‌افزار و مصرف برق نیز بر سود نهایی تأثیرگذار است. بنابراین، سرمایه‌گذاران باید پیش از ورود به این عرصه، بازار را به دقت بررسی کنند، روندهای قیمتی را پیگیری نمایند و برآوردهای ROI (بازده سرمایه‌گذاری) را به‌صورت مستمر محاسبه کنند.

همچنین، حفظ امنیت کیف‌پول‌های دیجیتال و رعایت نکات امنیتی، از اهمیت بالایی برخوردار است تا ریسک‌های مرتبط با نوسانات بازار و تهدیدهای سایبری به حداقل برسد. در نتیجه، موفقیت در این حوزه نیازمند تحلیل دقیق، مانیتورینگ مداوم و مدیریت ریسک‌های داخلی است.

برنامه‌های همکاری در حوزه رمزارزها

یکی دیگر از راه‌های کسب درآمد غیرفعال در بازار رمزارز، مشارکت در برنامه‌های همکاری در فروش است که به ازای ارجاع کاربران به پروژه‌های مختلف، کمیسیون دریافت می‌کنند.

در این حوزه، بایننس (Binance) و کوین‌بیس (Coinbase) از جمله پلتفرم‌های شناخته‌شده و معتبر در عرصه برنامه‌های همکاری هستند. بایننس ادعا می‌کند که کاربران می‌توانند تا ۵۰ درصد از کارمزد تراکنش‌های انجام‌شده توسط ارجاعات خود را به عنوان کمیسیون دریافت کنند. این صرافی همچنین اعلام کرده است که از زمان آغاز این برنامه، بیش از ۲ میلیارد دلار در قالب پاداش‌های کمیسیونی توزیع کرده است.

در حالی که ساختار کمیسیون در بایننس متغیر است، کوین‌بیس reportedly مبلغ ثابت ۱۰ دلار در قالب بیت‌کوین (BTC) به ازای هر ارجاع پرداخت می‌کند، مشروط بر اینکه کاربر جدید از طریق لینک ارجاع ثبت‌نام کند و حداقل ۱۰۰ دلار رمزارز خریداری نماید.

ثبت‌نام در این برنامه‌ها معمولاً رایگان است، اما برخی از آن‌ها ممکن است نیازمند برآورده‌سازی شرایط خاص قبل از فعال‌سازی حساب باشند. به عنوان نمونه، برای شرکت در برنامه همکاری بایننس، لازم است که فرد حداقل ۵ هزار دنبال‌کننده یا مشترک در شبکه‌های اجتماعی مانند فیسبوک، VK، اکس (توییتر سابق) و یوتیوب داشته باشد.

همچنین، جوامع و کسب‌وکارهای حوزه رمزارز می‌توانند در برنامه همکاری بایننس شرکت کنند، هرچند شرایط و الزامات جداگانه‌ای برای آن‌ها در نظر گرفته شده است که در وب‌سایت رسمی بایننس قابل مشاهده است.

پس از دریافت لینک یا کد اختصاصی، کاربران می‌توانند آن را در وبلاگ‌ها، انجمن‌ها و شبکه‌های اجتماعی به اشتراک بگذارند. کمیسیون معمولاً زمانی محاسبه می‌شود که فرد معرفی‌شده با استفاده از لینک یا کد ارجاع، در پروژه ثبت‌نام کند و فعالیت‌هایی مانند ترید یا بهره‌برداری از خدمات پروژه را آغاز کند.

نحوه عملکرد برنامه‌های همکاری در بازاریابی رمزارزها

برای کسانی که قصد دارند از طریق برنامه‌های همکاری در فروش رمزارز درآمدزایی کنند، اولین گام ثبت‌نام در برنامه است. پس از تایید حساب کاربری، فرد یک لینک مرجع یا کد اختصاصی دریافت می‌کند که می‌تواند آن را در شبکه‌های اجتماعی، مقالات، بلاگ‌ها و ویدئوها به اشتراک بگذارد.

هنگامی که افراد دیگر از طریق لینک مرجع یا وارد کردن کد اختصاصی در فرآیند ثبت‌نام، به حساب فرد مرتبط شوند، به عنوان معرف ثبت می‌شوند و هرگونه معامله یا تراکنش در پلتفرم، برای فرد معرف کمیسیون به همراه دارد.

لازم به ذکر است که ساختار و درصد کمیسیون ممکن است در هر برنامه متفاوت باشد، بنابراین شرکت‌کنندگان باید پیش از ثبت‌نام، شرایط و ضوابط مربوطه را به دقت بررسی کنند.

راه‌های کسب درآمد غیرفعال از طریق برنامه‌های همکاری در فروش رمزارز

در حوزه رمزارز، کسب درآمد غیرفعال از طریق برنامه‌های همکاری (افلییت) می‌تواند فرصت مناسبی برای علاقه‌مندان باشد. کارشناسان توصیه می‌کنند که برای شروع، حتماً پلتفرم‌های معتبر و قابل اعتماد را انتخاب کنید و از امنیت و سابقه آن‌ها اطمینان حاصل نمایید، چرا که معرفی یک پلتفرم کلاهبرداری می‌تواند خسارت‌بار باشد.

همچنین، برای حداکثر کردن سود، تبلیغات باید به گونه‌ای تنظیم شود که مخاطب هدف را به خوبی جذب کند. در این راستا، تمرکز بر نیازها و ترجیحات خاص آن‌ها، مانند ترید در آلت‌کوین‌ها، میم‌کوین‌ها یا خرید NFT، اهمیت دارد.

توسعه استراتژی‌های تبلیغاتی در چندین کانال مختلف نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده همزمان از وبلاگ‌ها، شبکه‌های اجتماعی، خبرنامه‌ها و در صورت امکان، تبلیغات پولی، می‌تواند دامنه دسترسی را افزایش داده و فرصت‌های کسب کمیسیون را ارتقاء بخشد.

در نهایت، ارائه محتوای ارزشمند به مخاطب باید در اولویت قرار گیرد. به جای صرفاً تبلیغ پلتفرم، باید اطلاعات مفید و آموزشی ارائه داد؛ از طریق نگارش مقالات آموزشی، تولید ویدئوهای راهنما یا برگزاری وبینارهای تخصصی، می‌توان اعتماد و وفاداری فالوورها را تقویت کرد.

ریسک‌های مرتبط با بازاریابی وابسته در حوزه رمزارزها

بازاریابی وابسته در حوزه رمزارزها، با وجود فرصت‌های فراوان، با ریسک‌هایی نیز همراه است. این ریسک‌ها شامل تخلفات قانونی، احتمال وقوع کلاهبرداری، رقابت شدید و آسیب به اعتبار فرد مشارکت‌کننده یا پلتفرم‌های رمزارزی است.

برنامه‌های همکاری باید مطابق با قوانین تبلیغات آنلاین و حمایت از مصرف‌کننده عمل کنند. این موارد شامل افشای روابط وابسته، اجتناب از ادعاهای نادرست و احترام به حریم خصوصی، حقوق مالکیت فکری و حفاظت داده‌ها می‌شود. در برخی کشورها، مانند سنگاپور، تبلیغ خدمات رمزارزی برای عموم از طریق واسطه‌ها ممنوع است و غیرقانونی محسوب می‌شود.

همچنین، فعالان این حوزه باید مراقب شیوه‌های کلاهبرداری باشند که هم متوجه مارکتینگ‌ها و هم مشتریان می‌شود، از جمله پروژه‌های تقلبی و لینک‌های مخرب.

بازی‌های مبتنی بر کسب درآمد

یکی از روش‌های جذاب برای کسب درآمد غیرفعال در حوزه رمزارز، بازی‌های کریپتویی است که از مدل Play-to-Earn (P2E) بهره می‌برند. در این نوع بازی‌ها، تلاش‌های بازیکنان در قالب بازی‌های ویدیویی به کسب رمزارز واقعی منجر می‌شود، که این امر با استفاده از فناوری بلاک‌چین امکان‌پذیر شده است. در نتیجه، بازیکنان مالکیت کامل بر دارایی‌های درون بازی مانند شخصیت‌ها، آیتم‌ها و حتی زمین‌های مجازی را پیدا می‌کنند.

این مالکیت به بازیکنان اجازه می‌دهد دارایی‌های خود را در بازارهای رمزارزی به فروش برسانند و درآمد غیرفعال کسب کنند. علاوه بر معامله دارایی‌های درون بازی، روش‌های متعددی برای کسب رمزارز در بازی‌های P2E وجود دارد، از جمله شرکت در نبردهای PvP، انجام مأموریت‌ها، جمع‌آوری منابع و حتی پرورش و معامله NFTها.

پتانسیل درآمد رمزارزی از بازی‌های P2E بستگی به نوع بازی و مهارت بازیکن دارد. برخی از این بازی‌ها نیازمند سرمایه‌گذاری اولیه نیستند، در حالی که دیگران برای دسترسی به امکانات بیشتر، نیازمند خرید توکن بومی بازی هستند.

در عین حال، گروه‌های بازی‌ساز (گِیلدهای) P2E به عنوان راهکاری برای رفع موانع سرمایه‌گذاری اولیه ظهور کرده‌اند. این گروه‌ها که متشکل از سرمایه‌گذاران، گیمرها و مدیران هستند، دارایی‌های درون بازی را خریداری و سپس به دیگر بازیکنان اجاره می‌دهند. این روش، امکان کسب درآمد غیرفعال را از طریق بهره‌برداری از دارایی‌های NFT در فضای مجازی فراهم می‌کند.

مخاطرهای بازی‌های مبتنی بر درآمدزایی

در حال حاضر، بازی‌های P2E (بازیکن-درآمد) در حجم قابل توجهی در بازار ظاهر شده‌اند، اما تمایز میان پروژه‌های معتبر و کلاهبرداری‌ها کار دشواری است، زیرا بسیاری از این بازی‌ها با هدف فریب کاربران طراحی شده‌اند.

علاوه بر این، حتی پروژه‌های مشروع نیز اغلب از نظر کیفیت در سطح پایینی قرار دارند؛ گرافیک‌های ضعیف، توسعه سریع و بدون برنامه‌ریزی دقیق، و توکنومیک‌های نامنظم از جمله مشکلات رایج این بازی‌ها هستند.

سرمایه‌گذاری ناآگاهانه در چنین پروژه‌هایی می‌تواند منجر به از دست رفتن سریع سرمایه شود، چرا که توکن‌های بومی این پلتفرم‌ها به شدت تحت تأثیر نوسانات بازار قرار دارند و ممکن است ارزش آن‌ها به صفر برسد.

در حوزه کریپتوکارنسی، فرآیند استیکینگ دارایی‌ها برای کسب سود

استیکینگ فرآیندی است که در آن کاربران با نگهداری مقدار مشخصی از توکن‌ها در کیف‌پول خود، در فرآیند تولید بلاک‌های جدید و تایید تراکنش‌ها در شبکه‌های اثبات سهام (PoS) و اثبات سهام و نمایندگی شده (DPoS) مشارکت می‌کنند. این اقدام علاوه بر تقویت امنیت و تمرکززدایی شبکه، به شرکت‌کنندگان پاداش‌هایی از قبیل کارمزد تراکنش‌ها و سایر انگیزه‌های شبکه ارائه می‌دهد.

شبکه‌های معتبری مانند اتریوم (اتریوم)، کاردانو (کاردانو) و پولکادوت (پولکادوت) امکان استیکینگ را فراهم کرده‌اند. هر کدام از این شبکه‌ها بسته به ساختار و رمزارز بومی خود، پتانسیل متفاوتی برای کسب درآمد از طریق استیکینگ دارند.

روش‌های نگهداری رمزارز

در بازار رمزارز، روش‌های مختلفی برای استیکینگ وجود دارد که شامل استیکینگ انفرادی، استیکینگ در استخرهای مشترک و استفاده از پلتفرم‌های استیکینگ به عنوان سرویس (SaaS) می‌شود. در روش استیکینگ انفرادی، کاربران خود مسئول راه‌اندازی و نگهداری نودهای استیکینگ هستند. در حالی که در قالب استیکینگ در استخرهای مشترک یا بهره‌گیری از پلتفرم‌های SaaS، امکان واگذاری حقوق استیکینگ به اشخاص ثالث وجود دارد که فرآیند مدیریت و نگهداری را بر عهده می‌گیرند.

نحوه سهام‌گذاری اتریوم

در حال حاضر، اتر (اتریوم) بزرگ‌ترین ارزش کل قفل شده در بازار را به خود اختصاص داده است و گزینه‌های متنوعی را برای کاربران فراهم می‌کند. این گزینه‌ها شامل استیکینگ فردی، استیکینگ از طریق ارائه‌دهنده خدمات و یا مشارکت در استیکینگ‌پول می‌شود.

انتخاب روش استیکینگ بر اساس سطح ریسک‌پذیری، انتظارات از پاداش و میزان اعتماد به گزینه انتخاب شده صورت می‌گیرد.

در فرآیند استیکینگ اتر، استیکرهای مستقل نیازمند حداقل ۳۲ اتر برای راه‌اندازی نود اعتبارسنج (والیدیتور) در شبکه اتریوم هستند. اما در حالت استیکینگ گروهی یا SaaS، حداقل مبلغ مورد نیاز متفاوت است.

قبل از شروع فرآیند، شرکت‌کنندگان باید اطلاعات شخصی شامل نام واقعی، آدرس محل سکونت و مدرک شناسایی صادر شده توسط دولت را ارائه دهند. این روند که تحت عنوان «شناخت مشتری» (KYC) شناخته می‌شود، با هدف جلوگیری از تقلب و پولشویی انجام می‌شود.

استیکینگ رمزارز در صرافی‌های دیجیتال

برای استیکینگ از طریق صرافی‌های رمزارز، کاربران باید مراحل زیر را طی کنند:

ابتدا باید در پلتفرم مورد نظر حساب کاربری ایجاد کرده، اطلاعات شخصی خود را ثبت و هویت‌شان را تأیید کنند. سپس، روش پرداخت مناسب را برای خرید اتریوم (ETH) تنظیم می‌کنند. پس از آن، با استفاده از گزینه‌های پرداخت متنوع مانند انتقال بانکی، کارت اعتباری یا کارت بدهی، ETH خریداری می‌نمایند.

در مرحله بعد، ETH خریداری‌شده را به بخش استیکینگ درون صرافی منتقل می‌کنند. فرآیند این انتقال بسته به هر پلتفرم متفاوت است، اما اغلب در بخش کیف پول یا والت‌های داخلی قابل انجام است.

کاربران باید سپس میزان ETH مورد نظر برای استیکینگ و مدت زمان قفل‌گذاری آن را مشخص کنند. پس از تایید این تنظیمات، فرآیند استیکینگ آغاز شده و پاداش‌های مربوط به آن به صورت دوره‌ای به حساب کاربری فرد واریز می‌شود، بر اساس برنامه پرداخت صرافی.

استیکینگ با کیف‌پول رمزارزی

برای استیکینگ اتریوم (Ethereum) از طریق کیف‌پول رمزارز، ابتدا باید یک کیف‌پول سازگار با اتریوم مانند متامسک (MetaMask)، الکتریم (Electrum)، لجر (Ledger) یا ترزور (Trezor) انتخاب کنید. سپس، مقدار ETH موردنظر خود را از صرافی یا کیف‌پول دیگر به کیف‌پول منتخب انتقال دهید.

در ادامه، وارد بخش استیکینگ در کیف‌پول خود شوید و طبق راهنمای موجود، فرآیند استیکینگ ETH را انجام دهید. این مراحل به کاربران کمک می‌کند تا در پروتکل‌های دیفای و کسب درآمد از دارایی‌های دیجیتال، به‌راحتی مشارکت داشته باشند.

مخاطرات مرتبط با استیکینگ ارزهای دیجیتال

در هر نوع استیکینگ، با ریسک‌های متعددی مواجه هستیم که بسته به شبکه مورد نظر، شدت آن‌ها متفاوت است. در شبکه‌هایی مانند اتریوم، کاربرانی که در حالت solo staking فعالیت می‌کنند و از آنلاین بودن غافل شوند، ممکن است با جریمه‌هایی به میزان مشخصی از ETH مواجه شوند.

علاوه بر این، هرگونه رفتاری که تشخیص داده شود مخرب است، می‌تواند منجر به «اسلیشینگ» (slashing) شود؛ فرآیندی که در آن بخشی از استیکینگ اعتبارسنج حذف شده و فرد از شبکه اخراج می‌شود. در استیکینگ در قالب SaaS و استخرها، شرکت‌کنندگان ناچارند کلیدهای امضای خود را به شخص ثالثی بسپارند که ممکن است رفتار مخربانه‌ای از خود نشان دهد.

فرایند unstaking نیز معمولاً زمان‌بر است و ممکن است از چند ساعت تا چند هفته طول بکشد، بسته به نوع دارایی رمزارز. این موضوع در بازارهای ناپایدار رمزارزها، می‌تواند منجر به تغییرات قابل توجه در ارزش دارایی در مدت زمان برداشت شود.

در نهایت، هیچ تضمینی برای دریافت پاداش وجود ندارد. تغییرات در قوانین پروتکل‌ها و شرایط شبکه ممکن است به طور قابل توجهی منجر به از دست رفتن پاداش‌ها شوند.

مالیات بر درآمد غیرفعال ارزهای دیجیتال

یکی از مواردی که اغلب مدافعان فرصت‌های درآمد غیرفعال در حوزه رمزارزها به آن اشاره نمی‌کنند، تعهدات مالیاتی مرتبط با این درآمدها است.

صرف‌نظر از روش کسب درآمد غیرفعال از رمزارزها، مهم است که به یاد داشته باشید این درآمدها ممکن است در برخی کشورها مشمول مالیات شوند. به عنوان نمونه، سازمان درآمد داخلی آمریکا (IRS) اخیراً اعلام کرده است که پاداش‌های استیکینگ در شبکه‌های رمزارزی، جزو درآمدهای مشمول مالیات محسوب می‌شود و باید در سال دریافت، گزارش شوند.

در استرالیا نیز قوانین مشابهی حاکم است؛ بر اساس آن، پاداش‌های استیکینگ، توکن‌های آویدراپ، بهره‌برداری از پروژه‌های دیفای و حقوق و دستمزدهای پرداخت‌شده در رمزارزها، همگی به عنوان درآمد مشمول مالیات تلقی می‌شوند.

بنابراین، همواره باید قبل از شروع به کسب درآمد غیرفعال در حوزه رمزارز، مسئولیت‌های مالیاتی مربوطه را در نظر گرفت تا از بروز مشکلات با مراجع مالیاتی کشور خود جلوگیری شود.

نتایج نهایی

صنعت رمزارزها امکانات متعددی برای کسب درآمد غیرفعال فراهم کرده است که شامل نگهداری دارایی‌ها، بهره‌برداری از ایردراپ‌ها، شرکت در برنامه‌های همکاری، فعالیت در بازی‌های پلت‌فرم Play-to-Earn و استیکینگ می‌شود. این روش‌ها به سرمایه‌گذاران فرصت می‌دهد تا بدون نیاز به معامله مداوم، سود مستمر و قابل‌توجهی کسب کنند.

اطلاعیه حقوقی

با وجود فرصت‌های سودآور، سرمایه‌گذاری در حوزه رمزارزها همواره با ریسک‌هایی همراه است. موفقیت در کسب درآمد غیرفعال از بازار کریپتو نیازمند بررسی دقیق و آگاهی کامل است. شناسایی ریسک‌های مرتبط و اتخاذ تصمیماتی هوشمندانه، متناسب با اهداف مالی و سطح تحمل ریسک هر سرمایه‌گذار، از اهمیت بالایی برخوردار است.

منبع: کریپتو.نیوز