راهنمای کامل عرضه رمزارزها و تأثیر آن بر ارزش دارایی
راهنمای جامع مفاهیم عرضه رمزارزها: حداکثر، در گردش و کل عرضه و تأثیر آن‌ها بر ارزش و نادر بودن دارایی‌های دیجیتال
راهنمای جامع مفاهیم عرضه رمزارزها، تأثیر آن‌ها بر ارزش و نادر بودن دارایی‌های دیجیتال، تفاوت‌های عرضه کلی، در گردش و محدودیت‌ها در تحلیل بازار رمزارزها.
نقش عرضه رمزارزها در تعیین ارزش و کمیابی دارایی‌های دیجیتال از اهمیت بالایی برخوردار است. یکی از ویژگی‌های بنیادی اکثر رمزارزها، مکانیزم عرضه منحصربه‌فرد آن‌ها است که تفاوت قابل توجهی با ارزهای فیات دارد.
بر خلاف ارزهای فیات که توسط دولت‌ها و بانک‌های مرکزی چاپ و عرضه می‌شوند و قابلیت افزایش بی‌رویه دارند، بسیاری از رمزارزها با برنامه‌ریزی مشخص و ثابت برای عرضه طراحی شده‌اند. در نتیجه، تعداد کل توکن‌هایی که در طول زمان تولید می‌شود، از قبل تعیین شده و پس از راه‌اندازی پروژه قابل تغییر نیست.
این قوانین، که به آن‌ها قوانین صدور یا issuance rules گفته می‌شود، مشخص می‌کنند چه مقدار رمزارز در مجموع ساخته خواهد شد (حداکثر عرضه)، چه میزان در حال حاضر در گردش است (Circulating Supply) و چه مقدار در کل وجود دارد (Total Supply). این شاخص‌ها نقش کلیدی در ارزیابی کمیابی، نرخ تورم و در نهایت ارزش رمزارز دارند.
درک دقیق این مفاهیم و تفاوت‌های آن‌ها برای تحلیل بازار رمزارزها ضروری است، زیرا میزان عرضه و محدودیت‌های آن تأثیر مستقیم بر قیمت و جذابیت دارایی‌های دیجیتال دارد.
عرضه ارز دیجیتال چیست؟
عرضه رمزارز به مجموع تعداد کوین‌ها یا توکن‌هایی اطلاق می‌شود که در کل برای یک رمزارز خاص در آینده ساخته خواهد شد. این مفهوم نقش مهمی در تحلیل‌های بازار و ارزیابی ارزش ذاتی دارایی‌های دیجیتال ایفا می‌کند و تأثیر مستقیم بر عرضه و تقاضا، قیمت و استراتژی‌های سرمایه‌گذاری دارد. درک صحیح از میزان عرضه، به فعالان بازار کمک می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌تری در زمینه خرید و فروش رمزارزها اتخاذ کنند.
محدودیت عرضه در رمزارز چیست؟
محدوده حداکثر عرضه یک رمزارز یا توکن به مجموع تعداد کوین‌هایی اشاره دارد که در هر زمان می‌توان استخراج یا تولید کرد، از جمله کوین‌های سوزانده شده یا آن‌هایی که هنوز استخراج نشده‌اند.
برای نمونه، بیت‌کوین (BTC) که نخستین و شناخته‌شده‌ترین رمزارز است، حداکثر عرضه‌ای معادل ۲۱ میلیون کوین دارد. این محدودیت، یکی از ویژگی‌های کلیدی است که به بیت‌کوین ارزش می‌دهد؛ چرا که طراحی آن بر اساس تقلید از کمیابی فلزات گرانبها مانند طلا است.
در مقابل، دوج‌کوین (DOGE)، رمزارزی شناخته‌شده که در ابتدا به عنوان شوخی و بر پایه میم «دوج» (Doge) معرفی شد، رویکرد متفاوتی در تعیین حداکثر عرضه دارد.
بر خلاف بیت‌کوین، دوج‌کوین هیچ محدودیت مشخصی در حداکثر عرضه ندارد. در ابتدا، محدودیتی بر تعداد توکن‌ها وجود داشت که برابر با ۱۰۰ میلیارد کوین بود، اما در سال ۲۰۱۴ این محدودیت حذف شد. بنابراین، دوج‌کوین یک رمزارز تورمی است که تعداد توکن‌های آن به طور پیوسته در حال افزایش است. بر اساس آخرین آمار، در تاریخ ۶ مه، مجموع توکن‌های DOGE به بیش از ۱۴۴ میلیارد رسیده است.
اتریوم (ETH)، دومین رمزارز بزرگ بازار بر اساس ارزش بازار، یکی از پروژه‌های مطرح در حوزه بلاک‌چین است. این شبکه دارای عرضه حداکثری ثابت نیست، بنابراین تولید توکن‌های جدید اتریوم به صورت نامحدود امکان‌پذیر است. این ویژگی، نقش مهمی در سیاست‌های اقتصادی و عرضه این رمزارز ایفا می‌کند و بر نوسانات قیمتی آن تأثیرگذار است.
مجموع عرضه در رمزارز چیست؟
مجموع عرضه یا Total Supply شامل تمامی توکن‌ها یا سکه‌هایی است که برای یک رمزارز تولید شده است. این تعداد شامل سکه‌هایی است که در حال حاضر در گردش هستند و همچنین آن‌هایی که هنوز وارد بازار نشده‌اند.
سکه‌های غیرفعال در گردش ممکن است برای اهداف خاصی مانند پاداش‌های استیکینگ نگهداری شوند یا در دوره‌های قفل یا وِستینگ پس از عرضه خصوصی یا عرضه اولیه (ICO) قرار داشته باشند. این توکن‌ها در واقع در بلاک‌چین وجود دارند، اما در حال حاضر در کیف‌پول‌ها قابل معامله یا دسترسی نیستند.
به عنوان نمونه، یک پروژه ممکن است در ابتدا تعداد بیشتری توکن تولید کند و برخی را برای استفاده‌های آتی نگه دارد. این توکن‌های اضافی می‌توانند برای انگیزش کاربران شبکه یا تأمین مالی توسعه‌های آینده به کار روند.
همچنین، مجموع عرضه شامل توکن‌هایی است که سوزانده یا از بین رفته‌اند. سوزاندن توکن‌ها به معنای ارسال آن‌ها به آدرسی است که هیچ کلید خصوصی برای آن وجود ندارد، و در نتیجه به طور دائم از گردش خارج می‌شوند.
این عمل اغلب در قالب رویدادهای سوزاندن توکن انجام می‌شود، که در آن بخشی از کل عرضه با هدف کاهش تعداد کل توکن‌ها و در نتیجه افزایش ارزش باقی‌مانده آن‌ها، به طور عمدی از بین می‌رود.
عرضه گردش در رمزارز چیست؟
عرضه در گردش به تعداد سکه‌ها یا توکن‌هایی اطلاق می‌شود که در حال حاضر در بازار رمزارزها در دسترس و در جریان معامله قرار دارند. این رقم ممکن است با کل عرضه تفاوت داشته باشد، زیرا تمامی سکه‌ها ممکن است فعالانه معامله نشوند یا در دسترس نباشند.
برای نمونه، اگر یک رمزارز مجموعاً ۱۰۰ میلیون سکه داشته باشد اما تنها ۵۰ میلیون از آن‌ها در بازار در گردش باشد، در این صورت عرضه در گردش آن رمزارز ۵۰ میلیون سکه خواهد بود.
عرضه در گردش یکی از عوامل کلیدی در تعیین ارزش بازار (market cap) رمزارزها است که از طریق ضرب قیمت فعلی هر واحد از رمزارز در میزان عرضه در گردش محاسبه می‌شود.
در شرایطی که عرضه در گردش بالا باشد و تقاضا پایین، احتمال کاهش قیمت وجود دارد. برعکس، کم بودن عرضه در گردش می‌تواند باعث ایجاد حس کمبود و در نتیجه افزایش قیمت‌ها شود.
مجموع عرضه در مقابل حداکثر عرضه
در بازار رمزارز، تفاوت میان حداکثر عرضه (max supply) و عرضه کل (total supply) اهمیت ویژه‌ای دارد. حداکثر عرضه، تعداد کل توکن‌هایی است که در نهایت برای یک رمزارز خاص تولید یا استخراج خواهد شد، و شامل تمام کوین‌ها و توکن‌هایی است که تاکنون، در آینده، یا ممکن است سوزانده یا گم شوند.
در مقابل، عرضه کل، تعداد توکن‌هایی است که در حال حاضر در گردش هستند و شامل توکن‌های سوزانده شده نمی‌شود. این رقم نشان‌دهنده مقدار واقعی رمزارز در دسترس بازار است.
در رمزارزهای قابل استخراج، پس از رسیدن به حداکثر عرضه، دیگر کوین یا توکن جدید تولید نخواهد شد. این ویژگی به افزایش احساس کمیابی و در نتیجه ارزش رمزارز کمک می‌کند.
نکته مهم این است که در حالی که بیت‌کوین (Bitcoin) دارای حداکثر عرضه ثابت است، بسیاری از رمزارزهای دیگر چنین محدودیتی ندارند. در برخی موارد، بر اساس قوانین پروتکل، حداکثر عرضه می‌تواند در طول زمان تغییر کند و یا افزایش یا کاهش یابد.
عرضه در گردش در مقابل کل عرضه توکن
تفاوت میان عرضه در گردش و عرضه کل در بازار رمزارزها اهمیت زیادی دارد. عرضه کل نشان‌دهنده حداکثر تعداد کوین‌ها یا توکن‌هایی است که در کل عمر پروژه هرگز بیش‌تر از آن نخواهد شد، در حالی که عرضه در گردش به تعداد کوین‌ها یا توکن‌هایی اشاره دارد که در حال حاضر در دسترس و قابل معامله هستند.
عرضه در گردش، کوین‌هایی را که قفل یا در ذخیره نگهداری شده‌اند، شامل نمی‌شود و تنها بر کوین‌هایی تمرکز دارد که در بازار و نزد عموم فعالانه در گردش است.
در محاسبه ارزش بازار، که یکی از شاخص‌های کلیدی برای سرمایه‌گذاران محسوب می‌شود، معمولاً تنها از عرضه در گردش بهره گرفته می‌شود. چرا که قیمت‌های بازار رمزارزها عمدتاً بر پایه کوین‌هایی است که در حال حاضر در حال معامله‌اند، نه کوین‌های قفل شده یا در ذخیره.
بنابراین، عرضه در گردش تصویر دقیقتری از شرایط فعلی بازار و نقدینگی رمزارزها ارائه می‌دهد.
منبع: کریپتو.نیوز
