خوشبختی درونی از نگاه محمد بحرانی
محمد بحرانی: خوشبختی بیرونی نیست، درونیه! | الهام از لبه تیغ برای آرامش زندگی
محمد بحرانی در دورهمی گفت اسکار نمیخواهد، فقط رضایت درونی! نگاهی عمیق به مفهوم خوشبختی از دل کتاب لبه تیغ و شخصیت آرام آن، لری.
در یکی از صمیمیترین و الهامبخشترین گفتگوهای برنامه «دورهمی»، محمد بحرانی با لحنی صادقانه، از نگاه خود به مفهوم خوشبختی گفت؛ نگاهی متفاوت و عمیق که فراتر از مدال، شهرت یا جایزه است.
او گفت:
«من اصلاً جاهطلبی شغلی ندارم؛ هیچوقت اینطور نبودم که بگم باید فلان جایزه مثل اسکار رو بگیرم. همیشه دنبال یک آرامش درونی بودم.»
این جمله نهتنها نشانهای از نگاه متفاوت او به موفقیت است، بلکه پیامی قوی به دنیای پرهیاهوی امروز است؛ دنیایی که همه به دنبال موفقیتهای بیرونی، مدالها و دیده شدن هستند، اما کمتر کسی از رضایت درونی صحبت میکند.
محمد بحرانی به کتابی که در نوجوانی خوانده اشاره میکند:
«لبه تیغ» اثر سامرست موام. شخصیتی که او را سالها الهامبخش آرامش میدانست، «لری» است؛ مردی رها، بیتکلف و دور از جاهطلبیهای متداول. مردی که خوشبختی را در ارتباط با خودش و آرامش با زندگی یافته بود، نه در پیروزیهای بیرونی.
بحرانی در بخش دیگری از صحبتهایش به نکتهای کلیدی اشاره کرد:
«خوشبختی اصلاً پدیده بیرونی نیست. صددرصد درونیه. امیدوارم درونم اتفاق بیفته که یه رضایت کلی از زندگی داشته باشم.»
این دیدگاه، همزمان ساده و عمیق است. رضایت، آرامش، خوشبختی… همه واژههایی هستند که شاید سالها برای به دست آوردنشان تلاش کنیم اما به جای آنکه در بیرون جستجو کنیم، کافیست به درون خودمان رجوع کنیم. همانجایی که نه دوربین است، نه تشویق، نه شبکههای اجتماعی، نه رتبهبندی… فقط ما هستیم و حسمان نسبت به زندگی.
محمد بحرانی هنرمندی است که توانسته با فعالیتهای متنوع خود جایگاه ویژهای در هنر ایران کسب کند. از موفقیتهایش در عرصه عروسکگردانی تا نقشهای برجسته در سینما و تلویزیون، همگی نشاندهنده توانمندی و خلاقیت او هستند. زندگی شخصی او نیز همواره مورد توجه بوده و توانسته الگویی مثبت برای علاقهمندانش باشد.
در دنیای امروز که موفقیت اغلب با «دیده شدن» اشتباه گرفته میشود، صدای محمد بحرانی مثل نسیمی آرام، یادآور یک اصل فراموششده است:
آرامش درونی، ارزشمندترین موفقیت زندگی ماست.