راهکارهای موثر برای کنترل اضطراب و حفظ آرامش در بحران
راهکارهای موثر برای کنترل اضطراب در زمان جنگ و حفظ آرامش در بحران
راهنمای جامع کنترل اضطراب در زمان جنگ، تقویت آرامش و امید با راهکارهای عملی و روانشناسی در بحران

در روزگاری که غبار جنگ و ناامنی آسمان کشور را فرا گرفته است، نگرانی همچون سایهای سنگین بر دلها سایه میافکند. اما در چنین طوفانی، چگونه میتوان کشتی آرامش درون را هدایت کرد و چراغ امید را همچنان روشن نگه داشت؟
درگیری و نگرانی
جنگ، پدیدهای مخرب است که نه تنها زیرساختها را ویران میکند بلکه عمیقترین زخمها را بر روان افراد و جوامع مینشاند. در عصری که صدای آژیرهای خطر به بخشی از زندگی روزمره تبدیل شده و اخبار نگرانکننده غالب رسانهها را پر میکند، طبیعی است که احساس اضطراب و نگرانی در افراد به اوج برسد.
این احساسات میتواند در قالبهای مختلفی ظاهر شود، از بیخوابی و کاهش تمرکز گرفته تا زودرنجی، ترس و حملات پانیک. با این حال، مهم است بدانیم که حتی در بحرانیترین شرایط نیز، با بهرهگیری از راهکارهای مناسب، میتوان کنترل بخشی از واکنشهای روانی را در دست گرفت و سلامت روان خود و اطرافیانمان را حفظ کرد.
این مقاله به بررسی جنبههای مختلف مدیریت اضطراب در زمان جنگ و ارائه راهکارهای عملی برای تقویت مقاومت روانی میپردازد. هر آنچه باید درباره اضطراب مرتبط با جنگ بدانید و اقداماتی که باید انجام دهید، در این نوشته آمده است.
در دنیای امروز، با گسترش سریع اخبار و اطلاعات از طریق رسانهها و شبکههای اجتماعی، هیچ فاصلهای برای تأثیرگذاری رویدادهای جهانی بر زندگی فردی باقی نمانده است. تهدید جنگ، صرفنظر از فاصله جغرافیایی، میتواند به سرعت از حالت محلی به یک نگرانی جمعی تبدیل شود. این پدیده که به آن «اضطراب جنگ» گفته میشود، حالتی روانی است که با احساس درماندگی، ترس شدید و آگاهی بیش از حد از تهدیدات احتمالی مشخص میشود.
جنبههای مخفی و نهان اضطراب ناشی از جنگ
اضطراب ناشی از جنگ تنها یک واکنش ساده به تنشهای سیاسی نیست، بلکه تجربهای عمیق، شخصی و درگیر احساسات و جسم انسان است.
وقتی سایه جنگ بر سرنوشت جوامع سنگینی میکند، رفتارهایی مانند انبار کردن اقلام ضروری، “دوماسکرولینگ” (گشتوگذار مداوم در اخبار منفی در فضای مجازی) و مصرف بیوقفه اخبار، ظاهر میشوند. این رفتارها، اگرچه ممکن است در نگاه اول عادی به نظر برسند، در واقع نشاندهنده مبارزه درونی با ترس و نااطمینانی هستند. در چنین شرایطی، مدیریت این احساسات اهمیت ویژهای پیدا میکند.
روپا چوبال، روانشناس بالینی و متخصص درمان تروما، بر این باور است که «وحشت کاملاً آشکار است، اما نکته مهم نحوه مقابله با آن است.»
در این شرایط، داشتن سیستم حمایتی قوی نقش حیاتی ایفا میکند. خانواده، دوستان و عزیزان، به عنوان سپری در برابر اضطراب، نه تنها منبع آرامش هستند بلکه کمک میکنند تا فرد در مواجهه با فضای منفی و نگرانیهای ناشی از جنگ غرق نشود.
مذاکره و تعامل
روانشناسان پیشنهاد میکنند که برای کسب آرامش و مقابله با احساس ترس، بهتر است با اعضای خانواده و عزیزان خود گفتگو کنید. این گفتگوها نباید حتماً درباره جنگ و مشکلات آن باشد.
به اشتراک گذاشتن فعالیتهای روزمره، گفتگو درباره موضوعات عادی زندگی و حفظ روتینهای روزانه میتواند در حفظ احساس تعادل و ثبات مؤثر باشد.
این روش به شما کمک میکند تا با وجود تهدیدها، زندگی را در جریان نگه دارید و از کنترل کامل اضطراب بر ذهن خود جلوگیری کنید.
محدودیت در مباحث منفی:
یکی از نکات کلیدی که معمولاً نادیده گرفته میشود، اجتناب از وارد شدن به بحثهای شدید و افراطی در مورد وضعیت جنگ است. در برخی موارد، غرق شدن در این نوع گفتگوها میتواند باعث افزایش اضطراب شده و وضعیت ذهنی ما را منفیتر کند.
تأکید بر ارتباط و ایجاد اعتماد
در صورت بروز هرگونه بحث و مناقشه، تمرکز اصلی باید بر ایجاد اطمینان و حس همبستگی باشد: “همه ما کنار هم هستیم و از یکدیگر حمایت میکنیم.”
این حس اتحاد و پشتیبانی متقابل میتواند منبع بزرگی از آرامش و امید باشد. در شرایطی که تهدیدهای خارجی وجود دارد، دانستن اینکه تنها نیستیم و میتوانیم به یکدیگر تکیه کنیم، قدرت زیادی به ما میبخشد.
چه زمانی نیاز به کمک حرفهای دارید؟
با وجود تلاشهای فراوان برای کنترل اضطراب از طریق سیستمهای حمایتی و تغییر رفتارها، ممکن است برخی افراد هنوز احساس «غرق شدن» در ترس و ناامیدی کنند.
در چنین وضعیتهایی، تردید نکنید و به دنبال کمک تخصصی بروید. روانشناسان و درمانگران حرفهای با ارائه راهکارهای تخصصی، تکنیکهای مقابلهای و حمایتهای عاطفی، میتوانند در عبور از این دوران دشوار یاریتان دهند و راه را برای بازسازی آرامش درونی هموار سازند.
حفظ امید در زمان آشوب
مدیریت اضطراب در دوران جنگ تنها به کنترل ترس محدود نمیشود؛ بلکه شامل حفظ امید نیز هست. امید، نیروی محرکهای است که به ما امکان میدهد در دل تاریکی، به دنبال نور باشیم و باور داشته باشیم که دوران سختی به پایان خواهد رسید.
با تقویت شبکههای حمایتی، محدود کردن منابع منفی و در صورت لزوم، جستجوی کمک تخصصی، میتوانیم در پناه آرامش درونی خود قرار گیریم و اجازه ندهیم اضطراب بر زندگیمان سایه بیفکند.
در نهایت، همبستگی، انعطافپذیری و امید، کلیدهای عبور از هر بحران هستند.
مصرف بیش از حد اخبار: چه تأثیری بر شما دارد؟
گرچه اطلاعرسانی از طریق منابع معتبر مانند خبرگزاریهای دولتی، روزنامهها و رسانههای قابل اعتماد اهمیت دارد، اما مصرف بیش از حد اخبار میتواند اضطراب بیشتری ایجاد کند.
این وضعیت ممکن است مانع از خروج افراد از حالت اضطرابی شود یا حتی آن را موقتاً کاهش دهد.
چوبال میگوید: «در زمان جنگ، واقعیتهای زندگی مردم به شدت تغییر میکند و ترس از آینده تشدید میشود. این ترس، انگیزهای قوی برای دنبال کردن مداوم اخبار از هر رسانه موجود است.»
او اضافه میکند: «با این حال، تمام اطلاعات در دسترس، همواره دقیق یا قابل اعتماد نیستند. اطلاعات نادرست، بهروزرسانیهای پراکنده یا محتواهای مرتبط با بحرانهای دیگر کشورها که به اشتباه تفسیر میشوند، میتوانند پریشانی بیشتری ایجاد کنند.
مواجهه کنترلنشده با این نوع محتوا در شبکههای اجتماعی و اینترنت، اغلب افراد را در حالت «بیشانگیختگی» طولانی مدت نگه میدارد و احساس امنیت و آرامش را دشوار میسازد.»
در چنین وضعیتی، تعادل بین اطلاعرسانی و حفظ سلامت روان باید رعایت شود.
تغذیه آگاهانه
در زمان استرس شدید، تغییراتی در عادات غذایی مشاهده میشود. برخی افراد به خوردن غذاهای سبک روی میآورند، در حالی که دیگران ممکن است اشتهای خود را کاملاً از دست بدهند — این واکنشی بیولوژیکی به ترس است. اما با گامهای کوچک و پیوسته، میتوان به تدریج به تعادل بازگشت.
پایبندی به ساختار:
سعی کنید برنامه غذایی منظمی داشته باشید. این کار به تنظیم قند خون کمک میکند که رابطه مستقیمی با ثبات خلق و خوی دارد.
برنامهریزی وعدههای غذایی سبک و مغذی:
وعدههای غذایی ساده و مقوی مانند سوپ، میوه، آجیل و غلات را در نظر بگیرید. آمادهسازی و برنامهریزی قبلی، خستگی تصمیمگیری و غذا خوردن ناگهانی را کاهش میدهد.
نوشیدن آب به عنوان یک لنگر:
در برخی موارد، بدن تشنگی را با گرسنگی یا اضطراب اشتباه میگیرد. نوشیدن آب گرم یا دمنوشهای گیاهی میتواند معده و ذهن را آرام کند.
ذهنآگاهی هنگام غذا خوردن:
با کاهش سرعت هنگام غذا خوردن، به بافت، بو و مزه غذا توجه کنید. این کار احتمال پرخوری یا کنار گذاشتن وعدههای غذایی به خاطر حواسپرتی یا اضطراب را کاهش میدهد.
اثرات آرامبخش ورزش
روش تنفسی ۴-۴-۴-۴:
این تکنیک ساده تنفسی — دم به مدت ۴ ثانیه، نگه داشتن به مدت ۴ ثانیه، بازدم به مدت ۴ ثانیه و نگه داشتن دوباره به مدت ۴ ثانیه — به تنظیم مجدد سیستم عصبی کمک میکند و افکار آشفته را کنترل میکند.
یوگا و حرکات کششی:
تمرینهای یوگا، حتی به مدت ۱۵ تا ۲۰ دقیقه، میتوانند تنشهای فیزیکی و روانی را کاهش دهند. حرکاتی مانند حالت کودک، سگ سر پایین یا بالا بردن پاها به دیوار، تنش را کم میکنند و احساس ناراحتی را تسکین میدهند.
پیادهرویهای کوتاه و منظم:
تحرک فیزیکی به متابولیزه کردن هورمونهای استرس کمک میکند. پیادهروی ۱۰ دقیقهای، با آگاهی از تنفس و بدن، تفاوت زیادی ایجاد میکند — حتی در داخل خانه.
تمرکز بر خود:
این تمرینها نیازمند کامل بودن نیستند؛ بلکه هدف، ایجاد فضایی برای توقف، تنفس و احساس امنیت مجدد در بدن است.
بازبینی سرگرمیها
فعالیتهای آرامبخش مانند مطالعه، تماشای فیلم، هنر یا رقص، استراتژی موثری برای مقابله در زمانهای نامشخص است.
دکتر کومار میگوید: «این فعالیتها، حواسپرتی منفی نیستند؛ بلکه ابزارهای تنظیم عاطفی و ایجاد امید هستند. تماشای محتوای دلپذیر یا خواندن ادبیات انگیزشی، مغز شما را از حالت «جنگ یا گریز» خارج میکند و فضای تنفسی عاطفی مورد نیاز را فراهم میسازد.
این فعالیتها نشان میدهند که شادی، مهربانی و امید، هنوز وجود دارند، حتی زمانی که دنیای بیرون آشفته است.»
جعبه کمکهای اولیه:
در شرایط بحرانی و پرآشوب، دسترسی به خدمات پزشکی ممکن است محدود یا با تأخیر باشد. در چنین وضعیتی، داشتن جعبه کمکهای اولیه با داروهای ضروری در خانه، بسیار مهم است.
این موضوع، بهویژه در صورت داشتن سالمندان، کودکان یا افراد مبتلا به بیماریهای مزمن، اهمیت پیدا میکند. توصیه میشود داروهای مصرفی منظم و داروهای اورژانسی در دسترس باشد.